آقایان! ساکت فکر کنید

محسن مواخذ

حالا دیگر هر کس هر دلیلی که در ذهن داشته برای بحران مسکن برشمرده و چند عامل بیش از بقیه، تاثیر و تقصیر خود را در بروز چنین بحرانی به اثبات رسانده اند.

عواملی همچون: قول بی سرانجام اعطای وام های 10 میلیون تومانی خرید و 3 میلیون تومانی اجاره مسکن، اعلام تمدید مبلغ 18 میلیون تومانی وام خرید در اواخر مهلت تعیین شده، ثبات امنیت سرمایه گذاری در بخش مسکن نسبت به دیگر بخش ها از جمله بازار سهام، صنعت، بازرگانی و خدمات که در یکسال گذشته با رکود مواجه بوده اند.

با این حال هنوز نمی توان گفت که تورم در نرخ مسکن انفجار خود را پشت سر گذاشته و نوسان شدید قیمت خاتمه یافته است.

در واقع حتی برای ارائه و طرح راهکار هم دولت باید جانب احتیاط را بگیرد چرا که اکنون کوچکترین حرف و قولی درباره بهبود این بازار، خود مسبب لرزه و انفجاری دیگر است و شاید" هیچ نگفتن و زیرساختی عمل کردن" موثر تر از "قول دادن و طرح تسکین دهنده های مقطعی" برای کنترل این بازار باشد.

چنان که دیدیم وقتی دولت در مواجهه با این بحران ابتدا از در انکار وارد شد، اسب رم کرده بازار مسکن با شیهه ای دیگر در قیمت ها، افسار گسیختگی خود را به رخ کشید و پس از آن در قبال هر قول و حرفی، گریزی دیگر زد.

باید بپذیریم که مشکل کمبود عرضه مسکن و افزایش قیمت آن حتی به فرض اجرای طرح جامع تا چند سال آینده به راحتی حل نخواهد شد زیرا وقتی تورم جامعه به حدی می رسد که دست مردم را از کالایی کوتاه می کند، راهکارهای دولت خنثی و نقدینگی مردم بی ارزش می شود.

از این رو در چنین شرایطی، طرح راهکارهای خلق الساعه از جمله قول اعطای زمین و تسهیلات، خود برای بازار تنش تازه ای ایجاد می کند و موجب می شود که این راهکارها در اجرا با مشکل مواجه شوند و عملا نتیجه ای جز اتلاف سرمایه و زمان نداشته باشند.

متاسفانه بازار مسکن منتظر کوچکترین حرف امیدوار کننده ای است تا استعداد خود در تشدید بحران را نشان دهد، هر چند که آن حرف کاملاً بی اساس بوده باشد.

اقتصاد کلان ما چنان بیمار است که برنامه ریزی اقشار متوسط جامعه برای تهیه مسکن، 18 ساله شده و به رغم متحمل شدن زحمات فراوان هیچ تضمینی برای نتیجه بخش بودن این برنامه ریزی ها که توسط خود مردم صورت می گیرد وجود ندارد.

پس نباید با تکیه بر اجرای طرح جامع مسکن که خود جای بحث دارد یا بر مبنای راهکارهای ضرب الاجلی پیشنهادی، حرفی زد یا قولی داد که بازار مستعد بحران را مجدداً با شوکی غیرقابل جبران مواجه کند.