درگذشت هژبر یزدانی از نگاه رسالت و بی بی سی

روزنامه رسالت امروز در خبری باعنوان " هژبر یزدانی مرد" نوشت: "هژبر یزدانی یکی از سرمایه داران دوران طاغوت مرد.
او یکی از طرفداران پروپا قرص رژیم شاه بود. در شهرهای گرگان، گنبد، اصفهان، سمنان، شیروان و قوچان فعالیت اقتصادی داشت.

 او مورد حمایت بهائیان بود. خود وی نیز بهایی بود. فساد وی به قدری بود که در روزهای پایانی سلطنت پهلوی به اتهام تصرف زمین های دولتی و مفاسد اقتصادی به زندان افتاد. پس از انقلاب به کاستاریکا فرار کرد و تا آخر عمر در آنجا بود."

بی بی سی نیز درباره یزدانی و سوابق اش نوشت:  هژبر یزدانی از چهره های برجسته و ثروتمند سالهای پیش از انقلاب، روز ۲۸ فروردین در سن ۷۶ سالگی در کاستاریکا در گذشت.

هژبر در خانواده ای گله دار در سنگسر (مهدی‌شهر کنونی) اطراف سمنان متولد شده بود و خودش نیز از همین راه به ثروت رسید. نقل است که شهرداری تهران به دلیل گسترش شهر نمی توانست گوشت مورد نیاز شهر را تامین کند. در این میان هژبر یزدانی که به دلیل حرفه پدر و آشنایی که با دامداران بزرگ اطراف تهران داشت، قبول کرد که گوشت مورد نیاز شهر را تامین کند. برخی می گویند که همین کار مسیر او را به سوی فعالیت های اقتصادی گسترده باز کرد.

بی بی سی در ادامه مطلب خود آورده است : تصویری که از آقای یزدانی در سالهای پیش از انقلاب ارائه شده، متناقض، پر ابهام و رازآلود است اما تردیدی در موفقیت اقتصادی او وجود ندارد. ظاهرا وی تا اواخر دهه چهل خورشیدی زندگی متعارفی داشته اما در دهه پنجاه زندگیش به طور کلی دگرگون شده است.

فعالیت های اقتصادی او اگر چه با دامداری و کشاورزی گره خورده بود اما بعدها به بانکداری نیز گسترش پیدا کرد و ابتدا بخشی از سهام بانک صادرات را خرید ولی بعد از آن سهامدار اصلی بانک ایرانیان شد.

فعالیت های اقتصادی او علاوه بر شهر محل تولدش سنگسر و مناطق اطراف به سطح کشور توسعه پیدا کرده و او مجتمع های کشاورزی در مناطقی در گرگان و گنبد، اصفهان، گوهر کو و تمب در سیستان و بلوچستان، شیروان و قوچان داشت و در کار تولید قند، تولید پنبه و تولید کفش نیز فعال بود.

شرکت های کشت و صنعت شاهین، کفش اطمینان، کفش ایران، قند اصفهان، شرکت کشاورزی و دامپروری کیخسرو، شرکت قند قزوین، گوشت آریازمین، کارخانه قند شاه زند، قند قوچان وشیروان و بجنورد و شرکت ریسندگی و بافندگی پاکریس از جمله واحدهای تولیدی و تجاری آقای یزدانی بوده است.

ظاهرا بیشتر از ۲۱ کارخانه داشته که بزرگترین آن مجمع قند شیروان بود و یک مجمتع کشت صنعت نیز در سمنان در دست ساخت داشت که بعد از انقلاب ساخت آن متوقف شد.

با وجود همه روابطی که آقای یزدانی با دربار داشت در مرداد ماه سال ۱۳۵۷ ظاهرا به دلیل تصرف زمین های دولتی به زندان افتاد و تا زمان انقلاب در بهمن ماه همان سال در زندان بود اما با وقوع انقلاب از زندان آزاد شد و به همراه سرتیپ محرری، رئیس زندان قصر به خارج گریخت.

او ابتدا به امریکا و از آنجا به کارستاریکا رفت و در آنجا با همکاری تعدادی از ایرانی ها یک مجتمع بزرگ راه اندازی کرد.

اموالش بعد از انقلاب به قدری زیاد بود که بعد از صدور حکم مصادره اموال سلسله پهلوی، آیت الله خمینی بنیانگذار جمهوری اسلامی علی طرخانی، اسدالله عسگراولادی و حبیب الله شفیق را مامور کرد تا اموال هژبر را در اختیارگرفته و از آن حفاظت کنند.

بخش عمده اموال یزدانی به بنیاد مستضعفان رسید و در طول این سال ها بسیاری از اموالش بارها دست به دست شده اند.

یزدانی که در شهر سن خوزه در کارستاریکا زندگی می کرد در کنار مزرعه اش تابلوی بزرگی نصب کرده بود که بر آن نوشته بود سنگسر. این تابلو یادآور محل تولدش سنگسر است.