از المپیک آماتور تا المپیک حرفه‌ای

خوان آنتونیو سامارانش در سال ۱۹۸۰ در مسکو به عنوان جانشین لرد مایکل کیلانین ایرلندی به ریاست کمیته بین‌المللی المپیک برگزیده شد.


بازی‌های المپیک در این سال سخت‌ترین دوران خود را می‌گذراند. بسیاری از کشورهای غربی در اعتراض به ورود نیروهای اتحاد جماهیر شوروی سابق به افغانستان، بازی‌های مسکو را تحریم کرده بودند.


سامارانش از همان آغاز مخالف هرگونه تحریم و سیاسی کردن بازی‌های المپیک بود. شاید همین موضع او هم بود که باعث شد به‌عنوان رئیس کمیته بین المللی المپیک در مقابل ویلی داوم، رقیب آلمانی‌اش، انتخاب شود.


از المپیک آماتور تا المپیک حرفه‌ای


سامارانش در مدت ۲۱ سالی که ریاست کمیته بین‌المللی المپیک را برعهده داشت، المپیک را از میعادگاه ورزشکاران آماتور به یک تشکیلات حرفه‌ای تبدیل کرد.


او در دوران رياست خود نه تنها راه ورود ورزشكاران حرفه‌ای به المپيک را باز کرد، بلکه کمیته بین‌المللی المپیک را که در آغاز دهه ۸۰ میلادی با مشکلات مالی بسیار جدی روبرو بود، با فروش حق پخش بازی‌ها و جلب اسپانسرها، از بحران مالی خارج ساخت و موفق شد میلیاردها دلار به صندوق المپیک روانه کند.


خدمات سامارانش به حدی بود که حتی پس از کناره‌گیری و انتخاب ژاک روگه‌ی بلژیکی به عنوان رئیس جدید کمیته بین‌المللی المپیک، این کمیته او را به‌عنوان رئیس مادام‌العمر و افتحاری خود منصوب کند.


از ملی‌پوش تا رئیس کمیته بین‌المللی المپیک


خوان آنتونیو سامارانش در روز ۱۷ ژوئیه ۱۹۲۰ میلادی در بارسلون متولد شد. او فرزند خانواده‌ای مرفه بود که در عرصه نساجی ثروت خود را به دست آورده بود. سامارانش در کودکی به "مدرسه آلمانی‌ها" رفت و سپس در انگلیس و آمریکا در رشته اقتصاد صنعتی به تحصیل پرداخت.


در عرصه ورزشی سامارانش حتی به تیم ملی اسکیت هاکی اسپانیا نیز راه یافت. وی در سال ۱۹۵۴ به عضویت کمیته ملی المپیک درآمد و مسئولیت تیم اسپانیا در بازی‌های المپیک سال‌های ۱۹۵۶، ۱۹۶۰ و ۱۹۶۴ را برعهده داشت. سامارانش در سال ۱۹۶۶ به عضویت کمیته بین‌المللی المپیک درآمد.


 منبع: دويچه وله