محاکمه زوجی که مزاحم تلفنی را به آتش کشیدند

 جلسه محاکمه زوج جوانی که با ادعای ایجاد مزاحمت از سوی مردی، وی را کشته و جسد او را به آتش کشانده بودند، برگزار شد.

به گزارش فارس، عصر 11 دی 87، خانواده مرد جوانی با مراجعه به مسئولان دادسرای امور جنایی تهران خبر مفقود شدن فرزند خود را اعلام کردند. این خانواده در اظهاراتشان مدعی شدند فرزندشان به نام علیرضا 30 ساله از 2 روز قبل به خانه برنگشته و از وی خبری در دست نیست.

باتوجه به اینکه در ابتدا فقدان این مرد جوان توسط خانواده‌اش اطلاع داده شده بود، تحقیقات برای مشخص شدن سرنوشت وی آغاز شد. با گذشت روند طبیعی پرونده و تحقیق و بررسی از افرادی که در چند ماهه قبل از فقدان افشین با وی در تماس بودند، مشخص شد این فرد با زن جوان 28 ساله‌ای که پیش از این، علیرضا خواستگار وی بوده است، ارتباط داشته است.

این زن جوان شناسایی شد و در بازجویی‌ها مشخص شد، وی و همسر 32 ساله‌اش در خصوص اطلاع از سرنوشت علیرضا اظهارات ضد و نقیضی دارند که با توجه به این مسئله احتمال وقوع قتل توسط این افراد قوت گرفت.

در حین این تحقیقات مشخص شد جسد مرد جوانی مجهول‌الهویه در حوالی اسلامشهر به‌صورت سوزانده شده از سوی مأموران پلیس کشف و شناسایی شده است.

سرانجام این زوج جوان لب به اعتراف گشودند و اعلام کردند که با مشارکت یکدیگر علیرضا را به قتل رسانده و سپس جسد وی را برای شناسایی نشدن به آتش کشیدند.

بعد از صدور قرار مجرمیت برای این زوج به نام‌های فرشاد و فرشته، پرونده آنها برای رسیدگی به شعبه 71 دادگاه کیفری استان تهران ارجاع شد.

صبح امروز، جلسه رسیدگی به این پرونده در شعبه 71 دادگاه کیفری استان تهران و به ریاست قاضی نورالله عزیزمحمدی برگزار شد و ذبیح‌زاده نماینده دادستان با بیان اینکه با توجه به مدارک موجود در پرونده مانند گزارش مرجع انتظامی، شکایت اولیای‌دم، نظریه پزشکی قانونی، کشف جسد سوخته مقتول و اعتراف متهمان، بزه منتسب به متهمان محرز است، مجازات آنها را خواستار شد.

در ادامه جلسه، اولیای دم در جایگاه قرار گرفتند و با اعلام شکایت مجدد از متهمان، درخواست خود را قصاص متهمان عنوان کردند.

در ادامه جلسه، فرشاد (متهم به قتل) در جایگاه قرار گرفت و ضمن پذیرفتن اتهام قتل عمد گفت: 2 سال بود که مزاحم تلفنی داشتم و حتی با تغییر خانه همچنان آن شخص برایم مزاحمت ایجاد می‌کرد.

همسرم هم به من گفت شخصی برایش مزاحمت ایجاد کرده و به او گفته شوهر و فرزندانت را خواهم کشت و با بیان اینکه عکس شخصی همسرم را در اختیار دارد، او را تحت فشار گذاشته بود. در شرایط بدی قرار گرفته بودم تا اینکه فهمیدم فرد مزاحم خواستگار سابق همسرم و از اقوام او بود. حدود یک ماه قبل از قتل فهمیدم رابطه آنها بیشتر از آن چیزی بود که می‌دانستم.

از همسرم خواستم یک قرار صوری با او بگذارد و او را به خانه بکشاند. در زندگی هیچ‌وقت از همسرم دروغ نشنیدم و تصور نمی‌کردم او به من خیانت کرده باشد.

وقتی مقتول وارد خانه شد، من داخل اتاق خواب مخفی شدم و زمانی که وارد اتاق شد، مقابل او قرار گرفتم. از او سؤال کردم که چرا مزاحم همسرم شدی که او گفت ما با هم رابطه داشتیم. ناگهان از پشت کاپشنش را کشیدم و با چکش چند ضربه به سرش زدم.

من قبل از آمدنش به خانه تصمیم به قتل گرفته بودم و تصور می‌کردم که او مهدور‌الدم است. بعد از قتل، گوشی مقتول را نگاه کردم ولی هیچ عکسی از همسرم در آن نبود.

بعد از اظهارات متهم، کارفرمای مقتول به عنوان مطلع در جایگاه قرار گرفت و گفت: مقتول به من گفته بود که از حدود 3 سال قبل، با همسر فرشاد ارتباط دارد. او به من گفته بود که با وی رابطه پنهانی دارد و بارها به خانه او رفته است. می‌دانست که آن زن شوهر دارد و هرچه من به او گفتم از این کار دست بردار، توجهی نمی‌کرد.

در ادامه جلسه، فرشته در جایگاه قرار گرفت و ضمن قبول اتهام معاونت در قتل گفت: از مقتول به خاطر تهدیدهایش می‌ترسیدم و به همین دلیل حرفی به شوهرم نزدم و همیشه به خواسته‌های مقتول تن می‌دادم.

اولین بار به بهانه اینکه عکس شخصی من را دارد، مرا به ملاقات راضی کرد و از آنجا ارتباط ما آغاز شد. به بهانه‌های مختلف از من پول می‌گرفت. بعد از اینکه شوهرم او را کشت، دست‌وپایش را بستیم و در بیابان‌های نزدیک اسلامشهر او را آتش زدیم تا اثر انگشت ما شناسایی نشود.

بعد از این اظهارات فرشته، قاضی عزیزمحمدی برای رسیدگی به اتهام وی، درباره رابطه نامشروع با مقتول، جلسه را غیرعلنی اعلام کرد.