فروپاشی در سایه فقر و بی‌اعتمادی؛ جامعه‌ای که علیه خود می‌جنگد

عصر ایران؛ علی رفسنجانی -  در روزهایی که تورم و فشارِ معیشت استخوانِ جامعه را خرد کرده، انعکاس اخبار قتل، سرقت و خشونت، دیگر سیاه‌نمایی یا اتفاقاتِ پراکنده نیستند که بتوان نادیده گرفت؛ بلکه نشانه‌اند. نشانه‌ی جامعه‌ای که بر لبه‌ی «فروپاشی» ایستاده است.

به‌یاد بیاوریم روزگاری حتی خلافکاران برای افراد مسن، زنان و کودکان حرمت قائل بودند؛ اما امروز در سایه‌ی فرسودگیِ روانی و فقر مزمن، حرمت‌ها فروریخته و فجیع‌ترین شکلِ «خشونت» را به کوچه و خانه کشانده است.

وقتی خانواده‌ای مورد تعرض اراذل‌واوباش قرار می‌گیرند یا کودکی قربانی سرقت می‌شود و پیرمردی برای اندک دارایی‌اش جان می‌دهد، مسئله دیگر «جرم» نیست؛ نشانه‌ی زوال اخلاقی و از‌هم‌گسیختگی پیوندهای انسانی است. فقر، اگر با بی‌عدالتی همراه شود، به آتشی بدل می‌شود که نخست اخلاق را می‌سوزاند و سپس امنیت را.

علی‌رغم تلاش‌ها، امروز شکاف طبقاتی چنان عمیق شده که بخش مهمی از جامعه حس می‌کند تکیه‌گاه محکمی برای اعتماد ندارد و ناامید از «اصلاحِ قاطع»، در چرخه‌ای از خشم و بی‌اعتمادی گرفتار آمده‌است؛ چرخه‌ای که قربانی و متهمش، هر دو از یک طبقه‌اند.

اما این سقوط، مرزِ طبقاتی نمی‌شناسد. طبقات بالانشین نیز نشانه‌های اضطراب و ناامنی را احساس می‌کنند؛ آتشی که از حاشیه‌ها شعله می‌گیرد، دیر یا زود دامانِ «همه» را خواهد گرفت هرکجا باشند.

در چنین وضعی، مردم بیش از هر چیز به آرامش و اعتماد نیاز دارند، نه هشدارهای هیجانی یا برنامه‌های نسنجیده‌ی مسئولان. هرگونه اقدام یا سخن باید برای «امید» باشد و راهِ تشویش را هموار نکند.

اگر هنوز رمقی برای اصلاحِ امور و ترمیم معیشت مانده، زمان آن «اکنون» است؛ زیرا جامعه‌ای که بر مدار ترس و بی‌اعتمادی می‌چرخد، پیش از فقرِ اقتصادی، در وجدانِ جمعی‌اش فرو می‌پاشد.

سردترین بیابان‌های جهان کجاست؟ (+ عکس)

بیشتر بخوانید:

از منع ورود پراید تا اعطای خودروهای لوکس/ وقتی مفهوم «خودی» آرام‌آرام تغییر می‌کند

پایان فقر (عکس)

تماشاخانه

دو دقیقه از فیلم وسترن که دستور زبان دوئل سینمایی را تغییر داد (تماشا کنید)

دو دقیقه از فیلم وسترن که دستور زبان دوئل سینمایی را تغییر داد (تماشا کنید)

فیلم های دیگر