گنگ؛ نقطه‌ای روشن که بخش مهمی از جامعه را به رسمیت می‌شناسد

عصر ایران - این‌روزها که رپ فارسی بیشتر از هر وقت دیگه‌ای جزئی از زبان بچه‌های این نسل شده، پخش برنامه گنگ در فیلیمو اتفاق مهمی است. نه فقط برای یه گروه خاص، بلکه برای میلیون‌ها نفری که در ایران موسیقی رپ را دنبال می‌کنند.

سال‌های سال رپرها یا مجبور شدند از کشور بروند یا اینکه دور از چشم همه در زیرزمین کار کنند. سال‌های زیادی است که ما موسیقی رپ را به رسمیت نشناخته‌ایم و از آن غفلت کردیم. تجربه حضور سینا ساعی در کارناوال نشان داد که موسیقی رپ می‌تواند با به رسمیت شناخته شدن نه تنها به فرهنگ ایرانی آسیب نزند بلکه در بسترهای فرهنگی مختلف به کمک ما هم بیاید.

انتشار برنامه گنگ هم می‌تواند نقطه عطفی از لحاظ فرهنگی در ایران به شمار رود و این سبک موسیقی را به جای تهدید تبدیل به فرصتی برای رشد و بازنمایی متفاوت اما درستی از فرهنگ ایرانی کند.

قسمت نخست این برنامه با حضور شایع، چندین پیام مهم را به تصویر کشید. اجرای زنده در داخل کشور، بیان دغدغه‌های واقعی نسل جوان و مهم‌تر از همه، گفتگوی صریح درباره ارزش‌هایی که همواره بخشی از رپ فارسی بوده‌اند. شایع در این قسمت از وطن سخن گفت؛ از ریشه‌های خود در این سرزمین و از اینکه ماندن برایش انتخاب آگاهانه‌ای است. این تأکید بر مفهوم وطن و تعلق، شاید بهترین پاسخی است برای کسانی که سال‌ها ادعا می‌کردند رپ فارسی با فرهنگ ایرانی ناسازگار است.

این برنامه ثابت کرد که اگر راه گفتگو باز باشد، اگر به جای حذف و تبعید، فضایی برای بیان رسمی وجود داشته باشد، می‌توان هنرمندان را در کشور نگاه داشت. بخشی از جامعه که هویت و زبان خود را دارد، وقتی احساس کند دیده می‌شود، این دیده‌شدن خود به خود به انسجام اجتماعی کمک می‌کند.

رپ فارسی نه یک مد عابر، بلکه یک تجربه نسلی است. نادیده‌گیری آن تنها شکاف بین نسل‌ها را تعمیق می‌بخشد، اما پذیرش آن دقیقاً همان مسیری است که برنامه گنگ آغاز کرده‌است.

این برنامه فرصتی است تا بگوییم فرهنگ ایرانی گسترده‌تر، پذیرای‌تر و متکثرتر از آنچه تاکنون تصور می‌شد است. فرصتی برای این‌که صداهایی که سال‌ها در حاشیه باقی مانده‌اند، اکنون در قاب رسمی کشور شنیده شوند و از عشق به وطن و فرهنگ اصیلی ایرانی صحبت کنند.

گنگ، نشانه‌ای است از آمادگی جامعه برای آغاز گفتگویی تازه درباره هنر، هویت و نسل جوان. به هر ترتیب امیدواریم که تجربه‌هایی مانند این برنامه‌ ادامه‌دار باشد تا طرفداران زیاد موسیقی رپ در ایران هم شاهد به رسمیت شناخته شدن سبک مورد علاقه‌شان از سوی حاکمیت باشند.

یک نمونه خاص از لینکلن کانتیننتال ۱۹۶۴؛ خودروی کلاسیک مافیایی با استایل دهه ۶۰ میلادی (+عکس)

بیشتر بخوانید:

کنسرت محمدرضا شایع در نمایش خانگی/علی ضیا مجری برنامه است(فیلم)

تماشاخانه

باران نمی‌بارد یک بلاست وقتی می‌بارد بلایی تلخ‌تر / هیچ وقت مدیران از قبل آماده نیستند (فیلم)

خداحافظی با شکارچی طنزآمیز روزمرگی / ما زیر ذره بین نگاهش بودیم (فیلم)

فیلم های دیگر