آقای ضرغامی! غیبت از "گناهان کبیره" است

عصرایران - غیبت از جمله گناهان کبیره است که در شرع مقدس آیات و روایات فراوانی در نکوهش این رفتار ناپسند وجود دارد از جمله این روایت که " غیبت از زنا بدتر است " یا آیه شریفه ای که غیبت را همانند خوردن گوشت بدن  برادر مرده می داند و نظایر این ها.

اگر بخواهیم از منظر اجتماعی نیز به موضوع بپردازیم ، "غیبت " کردن رفتاری است که باعث صدمه خوردن روابط اجتماعی و خانوادگی و دور شدن قلب ها از یکدیگر می شود .

تازه این در شرایطی است که این گناه کبیره در یک محفل کوچک و به صورت " پچ پچ " و در گوشی حرف زدن باشد ، و گرنه طبیعی است که هر قدر دایره شنوندگان غیبت ، بزرگ تر باشد ، به همان میزان تبعات این معصیت کبیره افزون تر می شود.

از همین زاویه می خواهیم نقدی به برخی برنامه های صداوسیما وارد سازیم که طی آن غیبت هایی در تیراژ میلیونی و در مقابل چشم ده ها میلیون بیننده رخ می دهد .

برنامه  " دیروز ، امروز ، فردا " ی شبکه سوم سیما یکی از همین برنامه هاست که به نظر می رسد ماموریت اصلی آن  غیبت کردن پشت سر غایبان در مقابل چشم میلیون ها بیننده است .

این برنامه که در یکی از پر مخاطب ترین ساعات رسانه  به صورت زنده به روی آنتن می رود ، به جز دو یا سه قسمت ، از حالت مناظره خارج بوده و برخی میهمانان برنامه با یک گرایش سیاسی خاص در برنامه حضور پیدا می کنند و از لحظه آغاز تا پایان برنامه علیه فلان شخصیت یا بهمان گروه و... سخن سرایی می کنند که این سخن سرایی ها گاه به شکل انتقاد ، گاه توام با تخریب و گاه اتهام زنی است و البته وجه مشترک همه این سخنان (که در غیاب افراد صورت می گیرد) این است که مصداق " غیبت " و بدگویی هستند .
چرا که کسانی که در این برنامه ها علیه آنها سخنی گفته می شود اولاً در استودیو حضور ندارند و افراد داخل استودیو در غیاب آنها سخن می گویند و ثانیاً افراد غایب ،امکان پاسخ دادن به انتقاد ، تخریب ، تخطئه و اتهام مطرح شده را ندارند و فریادشان نیز به جایی نمی رسد .

در روایت های اسلامی داریم که : " الغیبه ذکرک اخاک بما یکره " یعنی غیبت حرف زدن درباره برادر (یا خواهری ) است که به هنگام شنیدن آن حرف از آن بدش آید " .

به راستی آیا برادران دست اندرکار  صداوسیما نمی دانند که بسیاری از برنامه های تولیدی آنها در صداوسیمای " ملی " مصداق غیبت است ؟ آیا آیات و روایات مربوط به غیبت را نشنیده اند ؟

گذشته از بحث شرعی ماجرا - که تفصیل آن بر عهده علمای محترم دینی است - بر اساس قوانین جمهوری اسلامی ایران هم اگر در برنامه ای از صداوسیما علیه کسی مطلبی مطرح شود آن فرد این حق را دارد که از همان تریبون از خود دفاع کند  ولی آیا عملاً این قانون رعایت می شود؟ آیا دستکم در یک سال اخیر به یاد دارید که این قانون بر روی آنتن سیما اجرایی شده باشد؟!

این ماه ها بسیار شاهد بوده ایم که علیه افراد و شخصیت های متعددی از تریبون سیما ، غیبت های متعددی می شود و طبیعتا مسئولان محترم صداوسیما نمی توانند این ادعا را داشته باشند  که آن افرادی که علیه آنها مطالبی مطرح می شود پاسخی ندارند و یا  از شنیدن حرف هایی که علیه شان زده می شود ،ناراحت نمی شوند !!

آیا  این عمل مصداق روایت " الغیبه ذکرک اخاک بما یکره " نیست ؟

البته تاکید ما بر منع غیبت ، ناظر به یک طیف سیاسی خاص نیست ، بلکه دفاع از اخلاق اسلامی و ایرانی و دفاع از جوهر و شرافت انسانی است زیرا چه بسا آنهایی که امروز بر سر کارند فردا در موضع قدرت نباشند و همین هایی که امروز زیر تیغ تیز حملات شبانه روزی تریبون های عمومی کشور هستند همین کار را علیه رقبایشان به کار گیرند.

به عبارت دیگر این کار از سوی هر فرد و هرگروهی که صورت گیرد مذموم و نکوهیده است و سبب جدایی دل ها از یکدیگر شده و شرایطی فراهم می کند که زخم های موجود هیچ گاه التیام نیابند ؛ طبیعتاً عده ای که این روزها مورد تخریب و تخطئه قرار می گیرند احساس مظلومیت می کنند و مترصد فرصتی برای جبران هستند و این سیکل بسته بحران همچنان با این گونه اقدامات خارج از دایره مصلحت ، می تواند با جابجا شدن قدرت ،تداوم یابد و جامعه را دچار تشدید دامنه دار اختلافات کند.

اگر مدیران محترم صداوسیما بخواهند ما مصداقی تر صحبت کنیم ، کافی است نگاهی به برنامه سه شنبه شب ( 14 اردیبهشت 1389 ) دیروز ، امروز ، فردا و به سخنانی که مهمان برنامه درباره افرادی غایب در برنامه گفتند ، بیندازند .

افرادی که برخی از آنها در قید حیات نیستند و برخی از آنها در قید حیات اند ، اما صداوسیما تریبونی برای پاسخ دادن به انتقادات و اتهاماتی که علیه آنها زده می شود ، در اختیار آنها قرار نمی دهد .

سخنان میهمان محترم برنامه  سه شنبه شب (14 اردیبهشت 1389 ) درباره آقای خاتمی ( رییس جمهور پیشین ) از این دو حال خارج نیست :

1- یا سخنان میهمان محترم برنامه صرفا انتقادی بوده است به  سخنان آقای خاتمی در مراسم شب تاسوعای سال گذشته در حسینیه جماران ؛ که در این  صورت در پاسخ به این انتقاد طبیعتا انتقاد شونده مواضع و یا پاسخی دارد که طبق قانون کشور و نیز شرع مقدس باید آن را در همان تریبون مطرح کند .

2- یا اینکه آن سخنان انتقاد نبوده و بلکه تخریب و تخطئه بوده که این موضوع نیز چیزی  از ضرورت پاسخ دهی به آن از سوی شخصیت تخطئه شونده کم نمی کند.

حالا سوال ما از شما این است که شما برای این حق از دست رفته که روزانه به دفعات در برنامه های مختلف صداوسیما صورت می گیرد چه کرده اید ؟ و چرا کوله بار گناهان خود را هر روز سنگین تر از دیروز می کنید ؟

یادآوری این نکته لازم است که منع قرآن کریم از غیبت مسلمانان در پشت سر یکدیگر در شرایطی بود که نه تلویزیونی بود که میلیون ها بیننده داشته باشد و نه روزنامه ای بود که دهها هزار خواننده داشته باشد و نه وسایل ارتباط جمعی به شکل امروز متداول بود و اگر غیبت صورت می گرفت در نهایت در یک جمع چند نفره یا چند ده یا صد نفره صورت می گرفت که طبیعتا آثار تخریبی و گناه آن محدود به همان جمع محدود بود .

حال  وضعیت رسانه تحت مدیریت خود را مقایسه کنید با آن زمان و بر این نکته توجه داشته باشید که غیبت هایی که این روزها در رسانه تحت مدیریت شما صورت می گیرد در تیراژ میلیونی و در مقابل چشم میلیونها بیننده صورت می گیرد و طبیعتا هم گناه آن بیشتر ( عذاب اخروی ) و هم اینکه تاثیرات مخرب اجتماعی آن فزاینده ترخواهد بود .