باران نقطه‌ضعف سیستم رادارگریزی بمب‌افکن پیشرفته B-2 آمریکا بود

بمب‌افکن B-2 به رطوبت حساس بود

گزارش اصلی که توسط اداره حسابرسی کل ایالات متحده (GAO) منتشر شده، نشان می‌دهد که B-2 نسبت به آب‌وهوای سخت، آب و رطوبت بسیار حساس بوده و تماس با رطوبت در گذشته می‌توانسته به برخی سطوح آن که در زمینه رادارگریزی نقش دارند آسیب بزند. به گفته کارشناسان، تجمع آب در بخش‌های داخلی، باعث اختلال سیستمی می‌شده و در صورت یخ‌زدن این آب، گاهی تا 24 ساعت باید برای ذوب و تخلیه آن زمان صرف می‌شده است.

مقامات نیروی هوایی آمریکا همچنین ادعا کرده بودند که این حساسیت به رطوبت حتی با مواد و فرایندهای بهتر نیز هرگز به‌طور کامل رفع نمی‌شود.

این مشکلات همچنین میزان آمادگی B-2 برای انجام مأموریت‌های خود را به شدت کاهش می‌داد. طبق گزارش‌ها، در دوره 12 ماهه منتهی به مارس 1997، نرخ آمادگی این بمب‌افکن 66 درصد بوده؛ اما در شرایطی که مشکلات یادشده وجود داشته، این رقم به 26 درصد می‌رسیده است.

مشکلات مربوط به پوشش‌های بدنه B-2 سال‌ها ادامه داشت، تا اینکه شرکت Northrop دستگاه‌های ویژه‌ای طراحی کرد که لایه‌های خارجی پوشش مذکور در این گزارش را با دقت و یکپارچگی بیشتری روی بدنه اعمال کردند. این تغییر بزرگ مشکل گزارش‌شده را برطرف کرده و در نسخه‌های جدید پوشش‌های رادارگریز به‌عنوان آخرین مرحله در خط تولید اعمال می‌شود تا مهندسان کنترل بهتری بر کیفیت و دوام آنها داشته باشند.

نکته جالب اینکه برای حادثه هواپیمای موسوم به The Spirit Of Kansas در سال 2008 که اولین و تنها حادثه عملیاتی بمب افکن B-2 محسوب می‌شود نیز به همین مشکل اشاره شده بود. در گزارش سقوط این هواپیما در گوام، علت اصلی «اختلال داده‌های هواشناسی به‌دلیل نفوذ رطوبت به واحدهای سنجش فشار» اعلام شده بود.

اشتراک گذاری :

کمدی خالتوریسم ؛ خنده‌های تاریخ‌مصرف‌گذشته و نوستالژی جویده‌شده با زن بلوند و پیراهن هاوایی!