سایت آمریکایی که برای ایرانی‌ها ورود ممنوع است

 کاربران ایرانی حق ورود به سایت سامانه فرماندهی راهبردی ارتش ایالات متحده را ندارند .

به گزارش البرز هیچ کاربر ایرانی توان ورود به سامانه فرماندهی راهبردی ارتش ایالات متحده را ندارد  و از ورود آنان حتی با فیلترشکن که گفته می شود نشانی IP را نیز تغییر می دهد جلوگیری می شود.

بنابراین خبر، سامانه مذکور ایران را در تبلیغات خود خطری بالقوه برای جهان قلمداد می کند و این احتمال وجو دارد که متخصصان این پایگاهها از بیم ورود و دستیابی کاربران ایرانی به اطلاعات مهم این سایت ، چنین اقدامی را انجام داده باشند .

در ادامه یکی از مقالات ترجمه شده این سایت را می توانید بخوانید. 

ساختار فرماندهي راهبردي نيروهاي نظامي آمريكا

ركن فرماندهي راهبردي نيروهاي نظامي ايالات متحده آمريكا USSTRATCOM در سال 1992 و به جاي فرماندهي نيروي هوايي راهبردي آمريكا براي راهبري عمليات‌هاي فضايي، اطلاعاتي، جاسوسي، نظارت، بازدارندگي و مقابله با تسليحات كشتار جمعي تاسيس شد كه اين مقاله به تشريح ساختار آن مي‌پردازد.

ركن فرماندهي راهبردي آمريكا (United States Strategic Command) از جمله 10 ركن متحد فرماندهي وزرات دفاع آمريكاست كه به نوبه خود از بخش‌هاي مختلفي تشكيل شده و بيش از 2700 نيرو در آن مشغول به فعاليتند. اين ركن فرماندهي بر كليه امور راهبردي نظامي آمريكا نظارت دارد.
USSTRATCOM در سال 1992 و به جاي "فرماندهي نيروي هوايي راهبردي آمريكا " (SAC) تاسيس شد. اين ركن فرماندهي مسئوليت اموري همچون عمليات فضايي (نظير عمليات ماهواره‌هاي نظامي آمريكا)، عمليات اطلاعاتي (نظير جنگ اطلاعاتي)، فرماندهي عمليات سراسري و كنترل آن، جاسوسي، نظارت، بازدارندگي راهبردي (شامل زرادخانه هسته‌اي آمريكا) و مقابله با تسليحات كشتار جمعي را عهده‌دار است.
مركز فرماندهي USSTRATCOM در پايگاه هوايي "اوفوت " (Offutt) در منطقه‌اي به‌نام "نبراسكا " (Nebraska) در جنوب ايالت "اوهاما " قرار دارد. در سال 2002، فرماندهي عمليات فضايي ايالات متحده (USSPACECOM) نيز در USSTRATCOM ادغام شد.
ركن فرماندهي USSTRATCOM از جمله چهار ركن فرماندهي نظامي محسوب مي‌شود كه سازماندهي كاركردي دارند. سازماندهي شش ركن فرماندهي ديگر بر اساس مسائل جغرافيايي انجام شده است.
ساختار اركان فرماندهي نظامي آمريكا به نحوي طراحي شده است كه به رئيس جمهور و وزير دفاع اين كشور اجازه مي‌دهد منابع تهديد را به سرعت شناسايي كرده و با ابزار مناسب بدان پاسخ گويند.

* بيانيه ماموريت USSTRATCOM

در تشريح ماموريت اين ركن فرماندهي بر مبناي يك سند رسمي كه "بيانيه ماموريت " (Mission Statement) ناميده مي‌شود، آمده است: USSTRATCOM به طرق زير به افزايش امنيت آمريكا كمك مي‌كند؛ جلوگيري از تهاجم به منافع حياتي آمريكا، تضمين آزادي عمل نيروهاي آمريكايي در فضاي واقعي و مجازي، به حركت درآوردن يا از حركت انداختن نيروهاي هسته‌اي آمريكا در حمايت از ساير نيروهاي اين كشور، هماهنگ كردن پدافند و عمليات موشكي در سراسر جهان، هماهنگ كردن طرح‌هاي اجرايي مقابله با سلاح‌هاي كشتار جمعي در مناطق مختلف، تامين نظارت و شناسايي لازم براي SECDEF و بدست آوردن قابليت‌هاي لازم در تمامي امور واگذار شده.

* رهبري USSTRATCOM

در سال 2007 "ژنرال كوين پي. شيلتون " (Kevin P. Chilton) فرماندهي نيروهاي USSTRATCOM را بر عهده گرفت. او پيش‌تر فرماندهي ارشد ستاد مشترك چهار نيروي اصلي نظامي آمريكا را بر عهده داشت.
مسئوليت‌هاي وي شامل هماهنگ‌سازي و به كارگيري قابليت‌هاي كنترل و فرماندهي USSTRATCOM در تامين دقيق‌ترين اطلاعات براي رئيس جمهور آمريكا، وزير دفاع اين كشور و نيروهاي عملياتي منطقه‌اي است.
در هفتم ماه مي سال 2009 ميلادي، شيلتون اظهار داشت كه ايالات متحده در پاسخگويي به حملات سايبري داراي هيچ محدوديتي نيست و به اين ترتيب كارآيي ركن تحت فرماندهي خويش را در تركيب پدافند سايبري و ساير عمليات‌ها ابراز داشت.

* سازماندهي USSTRATCOM

USSTRATCOM بر مراكز فرماندهي مشترك كه به اختصار JFCC خوانده مي‌شوند، نيروهاي عملياتي و واحدهاي خدماتي مديريت دارد. ساختار متشكل از اختيارات، نظارت، رهبري و مديريت اين ركن فرماندهي پاسخگو و كم سلسله مراتب است.

* مراكز فرماندهي مشترك (JFCC)

همچنين در تشريح فعاليت‌هاي اين واحدها آمده است: اين مراكز فرماندهي مسئول برنامه‌ريزي و اجراي همه روزه وظايف اصلي USSTRATCOM از قبيل عمليات فضايي، جاسوسي، مراقبت و شناسايي، جنگ شبكه‌اي، پدافند متمركز موشكي و اخيرا نيز مقابله با تسليحات كشتار جمعي هستند. مراكز فرماندهي مشترك USSTRATCOM عبارتند از:
• مركز فرماندهي مشترك عمليات جهاني (JFCC-GS): اين مركز به برنامه‌ريزي، تجميع، اجرا و مديريت نيروها در حملات پيشگيرانه مي‌پردازد.
• مركز فرماندهي مشترك عمليات فضايي (JFCC SPACE): اين مركز به برنامه‌ريزي، اجرا و مديريت نيروها در عمليات مربوط به فضا مي‌پردازد.
• مركز فرماندهي مشترك پدافند متمركز موشكي (JFCC IMD): اين مركز مسئول اجراي وظايف USSTRATCOM در حوزه برنامه‌ريزي، هماهنگي و اجراي دفاع متمركز موشكي است. اين مركز در تلاشي همه روزه به راهبري نيروهاي تخصيص يافته پرداخته و در هماهنگي كامل با ساير مراكز فرماندهي مشترك USSTRATCOM و آژانس پدافند موشكي آمريكا قرار دارد.
• مركز فرماندهي مشترك براي نبرد شبكه‌اي (JFCC NW): اين مركز كه در ژانويه 2005 ميلادي ايجاد شده است در هماهنگي با ساير عناصر دولتي آمريكا به امر پدافند شبكه‌هاي رايانه‌اي مي‌پردازد و ماموريت آن به‌عنوان بخشي از ماموريتي تعريف شده است كه عمليات اطلاعاتي جهاني خوانده مي‌شود. دو سازمان ديگر تحت عنوان JTF-GNO و DISA نيز در اين ماموريت مشاركت دارند.
• مركز فرماندهي مشترك براي مراقبت و شناسايي (JFCC – ISR): اين مركز فرماندهي مديريت آژانس اطلاعات دفاعي را نيز برعهده دارد و مامور تامين اطلاعات براي وزارت دفاع آمريكا و نيازهاي داخلي آمريكاست. عمليات اطلاعاتي، مراقبت و شناسايي مرتبط با نيروهاي نظامي آمريكا به عنوان كليد هشياري اين نيروها بر عهده اين مركز فرماندهي است.
• مركز فرماندهي مشترك براي مقابله با تسليحات كشتار جمعي (SCC – WMD): وزارت دفاع آمريكا اخيرا USSTRATCOM را مامور كرد تا به تجميع و هماهنگ‌سازي تلاش‌هاي اين وزارتخانه در زمينه مقابله با تسليحات كشتار جمعي مبادرت ورزد. اين مركز مشترك فرماندهي در همكاري نزديك با "آژانس كاهش تهديدهاي وزارت دفاع آمريكا " به فعاليت مي‌پردازد.
• مركز فرماندهي مشترك براي جنگ اطلاعاتي (JIOWC): اين مركز به تجميع و هماهنگ‌سازي عمليات اطلاعاتي در حمايت از فرماندهي نظامي آمريكا اختصاص دارد. مركز مذكور كه در منطقه "لكلند اي اف بي " (Lackland AFB) واقع در ايالت تگزاس واقع شده است به محض رسيدن دستور، تيم‌هاي عملياتي مقتضي را براي نبرد اطلاعاتي متشكل مي‌كند.

* نيروهاي عملياتي USSTRATCOM

USSTRATCOM براي عمل به ماموريت جهاني خود به نيروهاي عملياتي مختلفي اتكا دارد. اين نيروهاي عملياتي شامل موارد زير مي‌شوند:
• نيروهاي سوخت‌رساني به هواپيماها در حالت پرواز كه با استفاده از هواپيماهاي سوخت‌رسان به نيروي هوايي آمريكا كمك مي‌كنند تا ماموريت‌هاي رزمي و شناسايي خود را به انجام رساند. تانكرهاي مخصوص اين نوع عمليات در اختيار واحد هجدهم نيروي هوايي آمريكا، اسكادران AFB و نيروهاي ايليونز قرار دارد.
• نيروهاي مربوط به ايجاد ارتباطات هوايي از طريق هواپيماهاي پيام‌رسان E-6B كه ارتباط وسيعي ميان تصميم گيرندگان نظامي و نيروهاي راهبردي ايجاد مي‌كنند. اين تسهيلات به رئيس جمهور و وزير دفاع آمريكا امكان مي‌دهند كه مستقيما با نيروهاي آمريكايي مستقر در زير دريايي‌هاي حامل موشك‌هاي بالستيك و پايگاه‌هاي زميني پرتاب موشك‌هاي بالستيك و پرواز هواپيماهاي دوربرد ارتباط برقرار كنند. E-6B در اختيار بال يكم ارتباطات راهبردي (TACAMO) در اوكلاهاما قرار دارد.
• زير دريايي‌هاي حامل موشك‌هاي بالستيك كه مهمترين بازوي نيروهاي راهبردي آمريكا محسوب مي‌شوند. پايگاه زير دريايي‌هاي عملياتي در اقيانوس اطلس در پايگاهي در خليج كينگ در ايالت جورجيا قرار دارد و پايگاه زير دريايي‌هاي عملياتي اقيانوس آرام در بنگور واشنگتن واقع شده است. نيروي عملياتي شماره 134 در اقيانوس آرام و 144 در اقيانوس اطلس مشغول به فعاليت است.
• نيروي عملياتي مشترك مخصوص جنگ‌هاي شبكه‌اي كه در آرلينگتون مستقر است. اين نيرو در عمليات اطلاعاتي مشاركت دارد. اين نيرو از JFCC –NW در مقابله با تروريسم سايبري پشتيباني كرده و از عمليات كليه رايانه‌ها، شبكه‌ها و سيستم‌هاي مورد استفاده نيروهاي دفاعي آمريكا حمايت مي‌كند. آژانس دفاع از سيستم‌هاي اطلاعاتي آمريكا رهبري پشتيباني از عمليات شبكه‌اي جهاني را نيز عهده‌دار است. اين سازمان مسئوليت دفاع از كليه شبكه‌هاي اطلاعاتي ايالات متحده در سراسر جهان را نيز بر عهده دارد.
• هواپيماهاي بمب‌افكن و شناسايي در اختيار واحد هشتم نيروي هوايي آمريكا واقع در لوئيزيانا كه قادرند نيروي هوايي را در هر نقطه‌اي از جهان به‌كار گيرند. بمب‌افكن‌هاي سنگين B - 1B در پايگاه "دايس اي اف بي " (Dyess AFB) در تگزاس و پايگاه "السورث اي اف بي " (Ellsworth AFB) در جنوب داكوتا استقرار يافته‌اند، با اين حال بر اساس معاهدات بين‌المللي، ايالات متحده از اين نوع هواپيما براي حمل بمب هسته‌اي استفاده نمي‌كند. بمب‌افكن‌هاي B – 52 نيز در پايگاه‌هاي "باركسديل اي اف بي " (Barksdale AFB) در لوئيزيانا و "مينوت اي اف بي " (Minot AFB) در شمال داكوتا مستقر هستند. بمب‌افكن‌هاي B – 2 هم در پايگاه "وايتمن اي اف بي " (Whiteman AFB) در ميسوري مستقرند. هواپيماهاي شناسايي كه توسط USSTRATCOM به‌كار مي‌روند شامل RC – 135 در پايگاه "اوفوت اي اف بي " (Offutt AFB) در نبراسكا و هواپيماهاي U – 2S در "بيل اي اف بي " (Beale AFB) در كاليفرنيا مي‌شوند.
• پايگاه‌هاي موشكي بالستيك بين قاره‌اي كه در سطح آمريكا پراكنده بوده و امكان واكنش سريع را فراهم مي‌آورند. پايگاه‌هاي كنترل پرتاب موشك‌هاي "مينوتمن 3 " (Minuteman III) در "اف . اي. وارن اي اف بي " (F.E. Warren AFB) در وايومينگ، "مالمستورم اي اف بي " (Malmstrom AFB) در مونتانا و در "مينوت اي اف بي " (Minot AFB) در شمال داكوتا قرار دارند. موشك‌هاي "پيسكيپر " (Peacekeeper) نيز در پايگاه اف. اي. وارن اي اف بي مستقر بودند. در 19 سپتامبر 2005 موشك‌هاي پيسكيپر رسما غيرفعال شدند. هدف‌گيري موشك‌ها نيز توسط اسكادران 625 عمليات راهبردي انجام مي‌شود.

* ابداعات در USSTRATCOM

ژنرال "جيمز كارترايت " (James Cartwright) كه بين سال‌هاي 2004 تا 2007 فرماندهي USSTRATCOM را بر عهده داشت، سعي كرد تا از طريق ابداع راه‌هاي مشاركتي در نحوه مديريت اين مركز به‌صورت يك سازمان نظامي متمركز تحول ايجاد كند. وي در اين خصوص اظهار داشت: "من دوست دارم خارج از فضاي راحت سازماني باشم. آنچه ما شروع كرده‌ايم در مسير تغيير فرهنگ و دادن اجازه مشاركت به افراد است. "

* تاريخچه USSTRATCOM

در روز اول ماه ژوئن سال 1992 ميلادي، بوش پدر USSTRATCOM را به جاي "فرماندهي نيروي هوايي راهبردي آمريكا " (SAC) و خارج از ساير سازمان‌هاي مربوط به جنگ سرد تاسيس كرد. هدف از تشكيل اين ركن فرماندهي، به كارگيري كليه نيروهاي راهبردي آمريكا در زمان جنگ، تحت فرماندهي واحد بود. آموزش، تجهيز، حفظ و نگهداري نيروها از مسئوليت‌هاي روزمره اين ركن فرماندهي است.
در سال 2002، در پي بازنگري در وضعيت تسليحات هسته‌اي آمريكا قرار بر اين شد كه سنت جنگ سرد در تكيه صرف بر تسليحات هسته‌اي تهاجمي مورد بازبيني قرار گرفته و تغيير كند. اندكي پس از ديدار بوش پسر و "ولاديمير پوتين "، رئيس جمهور وقت روسيه در ماه مي سال 2002، اجلاسي برگزار شد كه طي آن رهبران دو كشور با امضاي معاهده‌اي متعهد شدند كه سلاح‌هاي راهبردي خود را تا سال 2012 به 1700 تا 2200 فروند كاهش دهند.
فرماندهان USSTRATCOM از زمان تاسيس تاكنون عبارتند از:
• ژنرال جورج ال. باتلر (George L. Butler) از سال 1992 تا سال 1994
• دريادار هنري جي. شيلز (Henry G. Chiles) از سال 1994 تا 1996
• ژنرال ايگن اي. هابيگر (Eugene E. Habiger) از سال 1996 تا 1998
• دريادار ريچارد دابليو. مايز (Richard W. Mies) از سال 1998 تا 2002
• دريادار جيمز او. اليس (James O. Ellis) از سال 2002 تا 2004
• ژنرال جيمز اي كارترايت (James E. Cartwright) از سال 2004 تا 2007
• ژنرال كوين پي. شيلتون (Kevin P. Chilton) از سال 2007 تاكنون

از چهارم ماه اوت سال 2007 تا 17 اكتبر همين سال مسئوليت USSTRATCOM بر عهده ژنرال رابرت كهلر (Robert Kehler) بوده است.
فارس در ادامه توضيحاتي نيز در خصوص ركن فرماندهي نيروهاي فضايي آمريكا (USSPACECOM) ارائه كرده است. USSPACECOM يكي از نيروهاي متحد تحت فرماندهي وزارت دفاع آمريكاست كه در سال 1985 براي استفاده نظامي از فضاي بيروني كره زمين تاسيس شد. رئيس ستاد مشترك اين فرماندهي كه مقر وي در پايگاه هوايي "پترسون " (Peterson) در كلورادو قرار دارد فرماندهي نيروهاي دفاع فضايي مشترك آمريكا و كانادا و براي مدت زيادي نيز فرماندهي نيروهاي هوايي – فضايي آمريكا را بر عهده داشته است. اقدامات نظامي هماهنگ شده توسط USSPACECOM در طول جنگ خليج فارس در سال 1991 كمك زيادي براي ائتلاف تحت فرماندهي آمريكا محسوب مي‌شد.
از سال‌هاي اوليه دهه 1990 ميلادي، نيروهاي نظامي آمريكا در زمينه‌هاي مختلفي از جمله ارتباطات، جاسوسي، ناوبري، رديابي موشك‌ها و پيش‌بيني هوا در مناطق عملياتي متكي به سيستم‌هاي ماهواره‌اي بوده‌اند. در حال حاضر سيستم‌هاي فضايي جزء لاينفك تامين اطلاعات تاكتيكي براي نيروهاي نظامي آمريكاست.
به عنوان بخشي از تغيير ساختار نيروهاي نظامي آمريكا، "دونالد رامسفلد " (Donald Rumsfeld)، وزير دفاع وقت آمريكا در تاريخ 26 ژوئن سال 2002 اعلام كرد كه USSPACECOM در USSTRATCOM ادغام مي‌شود. اين تغيير از آن رو انجام شد كه قرار بود تعداد اركان متحد فرماندهي در 10 خلاصه شود و با توجه به تشكيل ركن جديد فرماندهي نيروهاي آمريكايي در شمال بايد يكي از نيروهاي موجود در ديگري ادغام مي‌شد. اين ادغام در راستاي افزايش كارآيي نيروهاي نظامي و افزايش سرعت جمع‌آوري اطلاعات و ارزيابي آنها براي تصميم‌سازي راهبردي به انجام رسيد.