آخرین سری این جنگنده، قادر است موشکهای بسیار دوربرد هوا به هوای Novator KS-۱۷۲ AAM-L را حمل نماید. این موشکها، دارای بردی بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ کیلومتر هستند و به عنوان موشک دوربرد ضدآواکس، کاربرد دارند.

هند پيشتر اعلام كرده بود، درصدد خريد 126 فروند جت جنگنده براي نيروي هواي ارتش خود است؛ اما به گفته سخنگوي اين نيرو، خريد هواپيماهاي سوخو جزو اين برنامه نيست.

هند 40 فروند هواپيماي جنگنده سوخو-30 از روسيه خريداري مي كند.

به گزارش «آسوشيتدپرس»، سخنگوي نيروي هوايي ارتش هند امروز پنج شنبه با اعلام اين خبر گفت:«دولت پيشنهاد خريد هواپيماهاي سوخو را مطرح كرده و ما به زودي آنها را تحويل خواهيم گرفت.»
وي جزئيات بيشتري درباره قيمت خريد يا زمان تحويل هواپيماها نداد.

هند پيشتر اعلام كرده بود در صدد خريد 126 فروند جت جنگنده براي نيروي هواي ارتش خود است اما به گفته سخنگوي اين نيرو، خريد هواپيماهاي سوخو جزو اين برنامه نيست.

آنتوني وزير دفاع هند روز چهارشنبه گفت؛ كشورش به زودي مناقصه خريد 126 فروند جنگنده را اعلام خواهد كرد.
ارزش تخميني خريد اين تعداد جنگنده بين 5/6 تا 10 ميليارد دلار است.
وي اين خبر را در مراسم افتتاح نمايشگاه بين المللي صنعت هوايي در شهر بنگلور بيان داشت.

بالغ بر 500 شركت داخلي و خارجي در اين نمايشگاه شركت دارند و هواپيماهاي توليدي خود را به معرض نمايش و پرواز قرار مي دهند.
به گفته وزير دفاع، اين كشور همچنين در نظر دارد حدود 200 فروند بالگرد اكتشافي و نظارتي نيز خريداري كند.

همه چیز درباره سوخو

سوخوی۲۷سوخوی اس یو–۲۷ (در زبان روسی Cy-27)، که در سازمان ناتو با نام «فلانکر» نامیده می‏شود، در اصل یک جنگنده ساخته شده در دوران اتحاد جماهیر شوروی است که توسط دفتر طراحی سوخوی طراحی و ساخته شده‌است.

به گزارش عصرایران به نقل از ویکی پدیا، این جنگنده، در اصل برای ایجاد توان مقابلهٔ نیروی هوایی اتحاد شوروی در برابر نسل جدید جنگنده‏های آمریکایی نظیر اف-۱۴ و اف-۱۵ و اف-۱۶ و اف-۱۸ ساخته شد.

سوخوی۲۷ دارای برد پروازی استثنایی، قابلیت حمل مهمات بالا و چابکی فوق العاده‌است. جنگندهٔ سوخوی۲۷ اغلب در نقش «ماموریتهای برتری هوایی» به کار گرفته می‏شود، اما قادر است در اغلب ماموریتهای رزمی نیز شرکت کند.

برخی کارشناسان بر این عقیده هستند که جنگندهٔ سوخوی۲۷، حاصل یک مناقصهٔ انجام شده جهت تولید جنگنده بین شرکتهای میگویان – گیرویچ و سوخوی بوده‌است و ماحاصل این مناقصه، منجر به تولید سوخوی۲۷ و میگ ۲۹ شده‌است که ظاهری شبیه به هم دارند؛ اما اینطور هم نیست، زیرا سوخوی۲۷ به عنوان یک جنگنده شکاری - رهگیر و برتری هوایی دوربرد شناخته می‏شود، در حالی که میگ۲۹ در نقش یک جنگندهٔ پشتیبانی کوتاه برد تاکتیکی عمل می‏نماید.

پیش زمینه
به سال ۱۹۶۹، دولت اتحاد جماهیر شوروی، اطلاع یافت که نیروی هوایی ایالات متحده، کمپانی «مک دانل داگلاس» را جهت تولید طرح جنگندهٔ آزمایشی برتری هوایی خود، انتخاب کرده‌است. (این انتخاب، در نهایت منجر به تولید جنگندهٔ F-۱۵ شد) جهت پاسخگویی به این تهدید آتی، دولت اتحاد شوروی، برنامهٔ PFI (به معنی: جنگندهٔ تکامل یافتهٔ پیشرو) را بنیان نهاد. طبق این برنامه، قرار شد هواپیمایی جهت برابری و تقابل با جنگندهٔ جدید آمریکایی، تولید شود.

یکی از وظائفی که برعهدهٔ سوخوی۲۷ گذاشته شده بود، حمله به هواپیماهای پشتیبانی کننده عملیاتهای هوایی سازمان ناتو، نظیر هواپیماهای سوخت رسان (تانکر) و هواپیماهای پیش اخطار (آواکس) بود. برنامه‏ریزان نظامی شوروی، بر این مسئله واقف بودند که نیروهای ناتو، توانایی‎های شایان سوخوی۲۷ را در نظر گرفته‏اند و بدین جهت، می‏دانستند که حملهء‌ همه‎جانبهٔ هوایی آنها، توسط این جنگندهٔ جدید، بسیار محدود خواهد شد.

پس از فروپاشی اتحاد شوروی، سوخوی۲۷، نه تنها برای اجرای نقشی که از ابتدا برایش در نظر گرفته بودند، در خدمت نیروهای هوایی کشورهای مستقل همسود (CIS)، باقی مانده است؛ بلکه آخرین سری این جنگنده، قادر است موشکهای بسیار دوربرد هوا به هوای Novator KS-۱۷۲ AAM-L را حمل نماید. این موشکها، دارای بردی بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ کیلومتر هستند و به عنوان موشک دوربرد ضدآواکس، کاربرد دارند.

موشکهای استاندارد سوخوی۲۷ جهت انجام ماموریت هوا به هوا، ترکیبی از موشکهای R-۷۳ Archer و R-۲۷ Alamo و R-۷۷ Adder ساخت ویمپل (Vympel) می‎باشد.

نه HOTAS ، نه MFD
محدودیت سوخوی۲۷‏، از نظر کیفیت و سطح تکنولوژی نازل کابین و سیستم‏های آویونیک می‏باشد. در سوخوی۲۷ یک نمایشگر سربالا (HUD) تعبیه شده‌است، اما این جنگنده، همانند میگ۲۹، نه سیستم کنترل HOTAS دارد نه نمایشگرهای چندمنظورهٔ پیشرفته (Multi Function Display). کابین ابتدایی Su-۲۷S همانند جنگنده‌های دههٔ ۱۹۶۰ غربی است و کاملا آنالوگ می‌باشد. البته هواپیماهای سوخوی۳۰ و سوخوی۳۵ که از سوخوی۲۷ مشتق شده‏اند، در اصطلاح دارای «کابین شیشه‏ای» (Glass Cockpit) می‏باشند؛ این هواپیماها توسط شرکت فرانسوی Sextant Avionique به نمایشگرهای رنگی چندمنظوره، سیستم HOTAS، کلاه HMS و ... مجهز شده‏اند.

رادار Phazotron N-۰۰۱
رادار اصلی سوخوی۲۷، از نوع پالس–داپلر و ساخت فازاترون بوده و N-۰۰۱ (نام ناتو: Slot Back) نام دارد. این رادار، دارای قابلیت Track Wile Scan یا TWS بوده اما پردازشگر به کار رفته در آن، از نوع بسیار ابتدایی است و این مسئله، باعث می‏شود رادار، از تشخیص علائم ناصحیح دریافتی و همچنین جستجو در مناطق کور، بسیار ناتوان باشد، بدین جهت، رهگیری دقیق با این رادار، بسیار دشوار است و نیاز به مهارت و تجربهٔ فراوان دارد. در جنگنده‏های Su-۳۰ و Su-۳۵، از مدل بالاتر رادار ساخت فازاترون به نام Bars N-۰۱۱M استفاده شده‌است که این رادار جدید، دارای آنتن رهیاب الکترونیکی، برد بهبود یافته، قابلیت رهگیری هم‏زمان چند هدف و حساسیت بالا می‏باشد.

در سوخوی۲۷، به تقلید از جنگندهٔ F-۱۴A از سیستم جستجو و ردیابی مادون قرمز یا IRST استفاده شده‌است. این سیستم درست بر روی دماغه و مقابل کابین نصب شده و با یک سیستم فاصله‏یاب لیزری، هماهنگ شده‌است. این سیستم می‏تواند در خدمت رادار قرار بگیرد یا مستقلا برای حملات مخفیانه به کار گرفته شود. این سیستم همچنین به کنترل مسلسل هواپیما کمک می‏کند و دقت بیشتری را نسبت به زمانی که از حالت نشانه‏روی رادار استفاده می‏شود، فراهم می‏آورد.

گونه‌های مختلف تولید شده پس از دوران شوروی
Su-۲۷P: نوع یک نفرهٔ نمایشی با انجام برخی ابداعات، نظیر غلاف سوختگیری هوایی.
Su-۲۷PU یا Su-۳۰: نوع دونفره با میزان تولید اندک، دارای غلاف سوختگیری هوایی، سیستم‌های آویونیک هدایت نبرد، سیستم کنترل پرواز جدید و ...
Su-۳۰ M و Su-۳۰MK: جنگندهٔ نسل جدید، چندماموریته و دو نفره. گفته می‏شود تعدادی جنگندهٔ Su-۳۰M برای ارزیابی و سنجش توانایی، در اواسط دههٔ ۱۹۹۰، در اختیار نیروی هوایی روسیه قرار گرفته‎اند، اگرچه، این تلاشها، حاصل زیادی نداشته‌است. جنگندهٔ Su-۳۰MK نوع صادراتی Su-۳۰M می‏باشد که سطح تجهیزات و قابلیتهای آن، تغییر کرده‌است.
Su-۳۰MKA: نوع صادراتی مخصوص الجزایر.
Su-۳۰MKI: نوع پیشرفته شدهٔ Su-۳۰MK ویژهٔ نیروی هوایی هند؛ مجهز به کانارد، سیستم تغییر بردار رانش، آویونیک جدیدی که از چند کشور مختلف تهیه شده‌است و قابلیت انجام عملیاتهای گوناگون.
Su-۳۰MKK: نوعی بر اساس مدل Su-۳۰MK ویژهٔ نیروی هوایی چین، با آویونیک روسی، قابلیت انجام عملیاتهای گوناگون، ولی بدون کانارد و سیستم تغییر بردار رانش.
مSu-۳۰MK۲: نوعی بر اساس مدل Su-۳۰MKK ویژهٔ نیروی دریایی چین، با قابلیتهای ضدکشتی پیشرفته.
Su-۳۰MKM: نوعی بر اساس مدل Su-۳۰MK ویژهٔ نیروی هوایی مالزی.
Su-۳۰KN: مدل بهبود یافتهٔ یک نفره، با سیستم‌های الکترونیک جدید که به این جنگنده اجازه می‌دهند کارکردهای جدیدی را انجام دهد؛ عمدهٔ این کارکردهای جدید، حول و حوش ناوبری هواپیما می‌باشند.
Su-۳۰KI: مدلی یک نفره از Su-۳۰MK ویژهٔ اندونزی، که با ورود به خدمت Su-۲۷SMK در اواسط دههٔ ۱۹۹۰، قرارداد خرید اندونزی، نیمه کاره رها شد.
Su-۲۷M یا Su-۳۵ و Su-۳۷: هواپیماهایی با کارکردهای بهبود یافته که همگی تک سرنشین بوده و از مدل Su-۲۷S مشتق شده‏اند. این مجموعه، شامل نوع دونفره‏ای به نام Su-۳۵UB می‏باشند.
Su-۲۷SM: نوع ارتقاء یافته‏ای از Su-۲۷S‌های نیروی هوایی روسیه، که تکنولوژی آن، مشابه Su-۲۷M ارزیابی می‎شود.
Su-۲۷UBM: نوع ارتقاء یافته‎ای از مدل Su-۲۷UB.
Su۳۲ یا Su-۲۷IB موسوم به Platypus: نوع دونفره، ویژهٔ عملیات ضربتی دوربرد، که دو خدمهٔ کنار یکدیگر می‎نشینند.
Su-۲۷KUB: نوعی دو نفره، بر اساس مدل ناونشین یک نفرهٔ Su-۲۷K، ویژهٔ آموزش جهت ناو هواپیمابر یا انجام عملیات چندماموریتی.