شامپانزه هاى غرب آفريقا 4300 سال پيش براى شکستن ميوه هاى مغزدار از سنگ استفاده مى کرده اند.
به گزارش بى.بى.سي، اين اکتشاف قديمى ترين شواهد از کاربرد ابزار توسط نزديک ترين خويشاوند تکاملى انسان را فراهم مى آورد.
به گفته محققان اين نوع مهارت ممکن است از يک جد مشترک شامپانزه و انسان به ارث رسيده باشد يا اينکه ناشى از تقليد از انسان باشد.
به نوشته نشريه "اقدامات آکادمى ملى علوم" (PNAS) شايد هم انسان و شامپانزه به طور جداگانه و مستقل در استفاده از ابزار مهارت يافته باشند.
استفاده شامپانزه از ابزار سنگى ابتدا در قرن نوزدهم مشاهده شد.
جوليو مرکادر و همکارانش ابزارهاى سنگى را در محوطه نولو در ساحل عاج کشف کردند، تنها نقطه اى که مى دانيم زيستگاه شامپانزه ماقبل تاريخ بوده است.
مقايسه سنگ هاى حفر شده با ابزارهاى سنگى مورد استفاده انسان باستان يا شامپانزه هاى امروزى نشان مى دهد از آنها براى شکستن ميوه هاى مغزدار استفاده مى شده است.
محققان مى گويند آثار نشاسته بر سنگ ها حاکى است که از آنها براى شکستن ميوه هاى ويژه منطقه استفاده مى شده است.
محققان در مقاله خود نوشتند: "فرهنگ مادى شامپانزه ها داراى سابقه اى ماقبل تاريخى است که ريشه هاى عميق آن اکنون به تدريج درحال کشف شدن است."
قدمت اين ابزارها 4300 سال تخمين زده شد که با معيارهاى انسانى معادل اواخر عصر حجر پيش از فرارسيدن عصر کشاورزى است.