گلايه‌هاي کارگردان «دختران» از ضرغامی/ شنيده‌ام «فارسي 1» گوي رقابت را از ما ربوده است

قاسم جعفري در نامه‌اي خطاب به عزت‌الله ضرغامي با ارايه‌ي دغدغه‌هايش در مورد عملكرد رسانه‌هاي ملي در حوزه‌ي فيلم و سريال، نسبت به عدم پخش تيزرهاي تلويزيوني فيلم‌سينمايي‌اش «دختران» گلايه كرد.

كارگردان «دختران» در اين نامه كه در اختيار ايسنا گذاشته خطاب به رييس صدا و سيما آورده است:«سلام، به من نگاه نکنيد که هنوز در خانه‌ام ماهواره ندارم تا از سه هزار شبکه‌ي رنگارنگ تلويزيوني قابل رؤيت در ايران با تمدن هفت هزار سال تاريخ كهن بهره‌ هرچند کمي ببرم... جايي خواندم که فقط 45 شبکه فارسي زبان در فضاي مجازي عليه کشورمان فعالند و رسانه‌ي ملي ما به رياست جنابعالي قرار بوده و هست به جنگ شبکه‌هايي که چون قارچ از هر نقطه‌اي مي‌رويند برود، ‌شنيده‌ام فارسي 1 با دوبله‌ي سريال‌هايي پر بيننده متاسفانه گوي رقابت را از ما ربوده و کم کم مردم خصوصاً جوانان و نوجوانان در اوج ساعات پر بيننده تلويزيون به جاي رسانه ملي، فارسي1 را تماشا مي‌کنند.

مي‌دانيم که يکي دو سريال توسط کارگردان‌هاي خوبمان براي پخش از رسانه‌هاي ويدئويي در مرحله‌ي توليد است و اين يعني اين که بايد کم کم نگران شد که نکند تا چندي بعد مردم به جاي نشستن پاي کانال‌هاي خودي خواسته‌هايشان را جاهاي ديگري پيدا کنند و تلويزيون ما کم کم از رونق بيفتد!! مگر نه اين که با هجوم فيلم‌هاي زيرنويس دار روز دنيا اين اتفاق براي سينماي نيمه جان ما افتاد و اقتصاد سينماي ملي ما را دچار بحران کرد و مردم امروزه با هزار تومان بهترين فيلم‌هاي روز سينماي جهان را کنار پياده روها مي‌خرند.

اين مقدمه را گفتم که بگويم من هم جزء شما هستم و يک دهه در تلويزيون سريالهايي ساختم که هنوز پس از گذشت سالها در خاطره مردم مانده و: همسفر/ خط قرمز/ شب آفتابي/ از نفس افتاده/ غريبانه/ کمکم کن/ مسافري از هند و ... را هنوز به ياد دارند.

مدتهاست در تلاش برقراري گفتگوي هر چند تلفني و هرچند کوتاه با شما هستم که بگويم هنوز هم عاشق ارتباط با مردم سرزمينم از طريق رسانه‌اي هستم که روزگاري نچندان دور خانه اولم بوده و خانه‌ي خودم خانه دومم، ولي انگار مدتهاست که ديگر در آن جايي ندارم،‌ چرا؟ چون آنچه مردم از من مي‌خواهند را نمي‌توانم در آن رسانه به تصوير بکشم، چون همه‌ي آنچه پيش از اين ساخته‌ام گويا در اين زمانه غير قابل پخش هستند، حتي سروش شما سريالهايي با عمر 30 ساله را تکثير و توزيع مي‌کند اما همه‌ي سريال‌هايي که اسم من را چه بعنوان کارگردان يا حتي تهيه‌کننده به يدک مي‌کشد عرضه نمي‌کند، چرا؟؟

آيا مي‌دانيد «مسافري از هندي» که من ساخته‌ام همچنان در صدر پر بيننده‌ترين سريال هفتگي قرار دارد؟! همه‌ي اينها را گفتم که بدانيد من خودم را با همه‌ي بي‌مهري‌ها همچنان يکي از شما مي‌دانم و تلويزيون را خانه‌ي خودم اما در عجبم در زمانه‌اي که همه خطيب‌هاي نماز جمعه، مسئولين، وزراي دولت، نيروي انتظامي، کارشناسان علمي و جامعه شناسان، سازمان‌هاي گوناگون و ... از حجاب و عفاف مي‌گويند و بحث روز جامعه‌ مسائل دختران است فيلمي با موضوع اين قشر و داراي پروانه نمايش به شماره‌ي 2177/ 89/ 154 از وزارت فرهنگ ارشاد اسلامي کشور خودمان، توسط رسانه‌ي ملي به رياست شما بايکوت شده، شايد دوستان نمي‌دانند دختراني که بيلبوردهايش در سراسر تهران بزرگ ديده مي‌شود و پوسترهايش بر سر در سينماهاست و سايت‌ها و مطبوعات مختلف به آن مي‌پردازند را نمي‌شود قايم کرد و نديد و يا زنده به گور کرد، چون 1400 سال از زماني که دختران را زنده به گور مي‌کردند گذشته است. باي ذنب قتلت- نگاه قرون وسطي به زن و دختر را به خاطر اسلام و انسانيت بشكنيم. اين فيلم دغدغه‌ي نسل امروز جامعه است و مي‌خواهد بگويد دختران امروز مادران فرداي جامعه‌ي ما هستند و نسل‌هاي آينده در دامان همين دختران امروز به رشد و بلوغ مي‌رسند و عقل سليم مي‌گويد که علاج واقعه را قبل از وقوع بايد انجام داد...

در اهميت سرمايه گذاري براي سلامت دختران همين موضوع کافي است که بدانيم زنان بزرگترين حافظان سلامت، صلح و امنيت بشر در طول تاريخ بوده‌اند و نقش موثري در تربيت نيروي انساني مولد و مسئول براي توسعه پايدار جوامع به کشورها دارند.»

قاسم جعفري در ادامه‌ اين نامه خطاب به ضرغامي رييس سازمان صدا و سيما نوشته است:«من و شما هر دو پدريم و هر دو دختر داريم و قطعاً نگران سرنوشت دخترانمان.

من نمي‌دانم شما براي تربيت و رشد دخترت چه کرده‌اي اما من به اقتضاي عشقم نه حرفه‌ام، فيلمي فارغ از هياهوي بدنه‌ي سينما و از جنسي غير از جنس فيلم‌هايي که به گفته‌ي باکسهاي خبري رسانه‌ي شما اکثراً سخيف، کمدي نازل و مبتذل هستند و اتفاقاً هر روز تيزر هايشان بصورت رايگان و مفصل پخش مي‌شود ساخته‌ام، فيلمم پايه و اساس تحقيقاتي و علمي دارد و از شرايط متزلزل اين نسل مي‌گويد و نگاه ويژه‌اي به موضوع توانمند سازي دختران نوجوان در برابر انواع خشونت دارد و قصدش آشنا کردن والدين با انواع خطرات تهديد کننده دختران است.

نمي‌دانم بايکوت کردن چنين فيلمي در رسانه‌اي که اتفاقاً خودش داعيه‌دار اين موضوعات در برنامه‌هاي مختلف است چه معني دارد؟ نمي‌دانم چرا در 7 - تنها برنامه‌ي سينمائي رسانه‌ي ملي فيلم من را ناديده گرفتند و بر اساس دستوري غير کتبي پرداختن و گفتگو درباره‌ي فيلم «دختران» را منع کرده‌اند، نمي‌دانم شايد شما روحتان از اين موضوع بي‌خبر باشد اما برادرانه مي‌گويم من و شما هر کدام جايگاهي داريم و در برابر اين نسل مسئوليم.»

اين كارگردان در ادامه آورده است:«من وظيفه داشتم «دختران» بسازم تا به نسل امروز دختران که با نسل ديروز بسيار متفاوت هستند بگويم معصوميت و غربت و تنهائيتان را ديدم و با بضاعت اندکم به تصوير کشيدم، همه‌ي وجودم را به کار بستم تا فيلمم نزديک به واقعيت‌هاي امروز جامعه امان باشد و آنرا با چنگ و دندان در بهترين سالنهاي سينمايي که مي‌شد به نمايش در آوردم تا به رسالت خودم بعنوان يک فيلمساز اجتماعي عمل کرده باشم.»

قاسم جعفري نوشته است:«دوره‌ پرمخاطره‌اي است، شما در برنامه‌هاي گفتگو محوري چون ديروز، امروز، فردا دائماً به دختران مي‌پردازيد و در برنامه‌هاي اجتماعي تان سياهي و چرکي و دستگيري دختران فراري، معتاد و بزهکار و ... را نشان مي‌دهيد اما از پخش تيزر و حتي زيرنويس معرفي فيلمي که پيامش ارتقاء سلامت و ايمني جامعه است و حرفش را با نگاهي متفاوت به تصوير کشيده جلوگيري مي‌کنيد! شما که وظيفه‌تان اطلاع رساني است و شما که داعيه عدالت داريد، ‌آيا اين عدالت است؟!

من بعنوان سازنده‌ي فيلم «دختران» و براي اثبات نگاه سلامت فيلمم حاضرم هر لحظه که خواستيد و هر کجا که علاقه داشتيد براي شما ويک گروه کارشناس، «دختران» را به نمايش درآورم تا بدانيد ساخت اين فيلم از روي درد بوده و لاغير، درد مشترکي که مي دانم شما هم داريد.

پس بعنوان يک برادر ديني از شما مي‌خواهم براي اين درد مشترک قدمي برداريد، هرچند اندک اما در فرداي جامعه تاثيرش را خواهيد ديد، فردايي که خيلي دور نيست...»