نامه مهم سیداحمدخمینی به‌یک مرجع

فارس: نامه زير را يادگار گرامي امام در تاريخ 25 محرم الحرام 1415 هجري قمري (سه شنبه 14 تير 1373) پس از ارتحال حضرت آية الله العظمي گلپايگاني (ره) خطاب به آيت الله صافي دامت بركاته مرقوم فرموده اند و حائز نكات جالب توجهي است كه اينك تقديم خوانندگان محترم مي گردد.

بسم الله الرحمن الرحيم

حضور محترم جناب مستطاب حجة الاسلام والمسلمين آيت الله آقاي صافي دامت بركاته با عرض سلام و اظهار ارادت نامه تسليت جنابعالي را زيارت كردم. از ابراز همدردي آن حضرت بسيار متشكرم. خداوند جنابعالي را كه از استوانه هاي علمي نظام اسلاميمان و انقلاب اسلاميد محفوظ بدارد. ديشب خواب آيت الله العظمي آقاي گلپايگاني را ديدم. در مسجد و يا حسينيه اي بودم. ايشان وارد شدند. من فهميدم كه ايشان فوت كرده اند.

دويدم خدمتشان و پرسيدم چه كنيم در اينجا تا در آن دنيا راحت باشيم (چيزي بدين مضمون) ديدم ايشان گريستند و گفتند از ولايت غفلت نكنيد ولايت، ولايت. تعجب كردم كه ايشان در آن دنيا هم از سست شدن ولايت متاثرند. باز دويدم جلوي ايشان (يعني وقتي سئوال اول را كردم فاصله ام تقريبا چهار پنج متر بود) خيلي به ايشان نزديك شدم به من محبت كردند و از منبري كه در آنجا بود بالا رفتند و باز گريستند و گفتند دست از ولايت برنداريد.

اشك از محاسن ايشان پائين مي ريخت. من اصلا از تعبير خواب آگاهي ندارم ولي معلوم است كه براي ايشان بسيار خوب است. به قول امروزيها ايشان در آن دنيا هم خط عوض نكرده اند. از قول من خدمت آقاي آقا جواد و آقاي آقا باقر و مخصوصا خدمت خانواده آقا سلام مخصوص ابلاغ داريد خداوند ما را در راه مستقيم الهي قرار دهد.

والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته

احمد خميني

25 محرم الحرام/1415

_فصلنامه حضور - بهار 1375- شماره 15