پشت پرده تعلیق ارسال اس-300 به ایران از سوی روسیه

قرارداد فروش سیستم دفاع موشکی اس-300 كه اكنون روسيه در اجراي آن تعلل مي‌كند، در بهار سال 2005 بین ایران و روسیه امضا شد و براساس آن، روسیه متعهد شد در يك زمان‌بندی دو ساله به تولید و ارسال این سیستم موشکی که بنا بر پیشنهاد خاص متخصصان ایرانی و با طراحی خاص تولید می شود، اقدام كند.

به گزارش رجانيوز، اگرچه در صورت هرگونه اتفاق غیرمترقبه‌ای كه منجر به عدم تحويل سیستم دفاع موشکی به ایران شود، جمهوري اسلامي قادر است تمامی خسارات و زیان وارده را که در قرارداد لحاظ شده است، از طرف روسی تمام و کمال دریافت كند اما پشت پرده تعلل روسيه در عمل به اين تعهد خود نكات قابل توجهي است.

روابط حسنه و بسيار نزديك اوباما و مدودوف در حال حاضر، در کل روابط سران دو کشور پس از جنگ دوم جهانی بی سابقه بوده است؛ روابطی که نه تنها سیاست‌های کلیدی دو کشور در روابط دو جانبه و متقابل را تحت الشعاع قرار داده، بلکه اتحاد استراتژیکي هم در موضوعات منطقه ای و بین المللی بین آن‌ها ایجاد کرده است.

اين روابط بر اساس توافقاتي با سه محور اصلي بنا شده است؛ اول اینکه امریکا متعهد شده است كه دیگر در زمینه نقض حقوق بشر و همچنین موضوع دموکراسی، توسعه و نحوه نگرشی که غرب نسبت به این مسئله دارد، در موضوعات اصلی، تبلیغاتی و رسانه ای خود عليه روسيه بزرگ‌نمايي نكند. در این زمینه قرار شده است دستگاه‌های تبلیغاتی امریکا و نهادهای به اصطلاح حقوق بشري و دموکراسی خواهی در این کشور، دیگر به برجسته كردن موضوعات حقوق بشری دمکراسی در روسیه نپردازند.

محور دوم توافقات دو طرف در ارتباط با کاهش سلاح های غیرمتعارف و توان موشکی کلاهک‌های هسته ای دو کشور است که قرار شده با اعلام تعداد دقیق موشک‌های کلاهک‌دار خود و تعیین دقیق ذخایر سلاح‌های بیولوژیکی و میکروبی و شیمیایی، اين مسئله نیز در دستور کار مذاکرات دو جانبه قرار گيرد.

اما محور سوم و اساسی مؤثر در همسویی و هم‌جهتی امريكا و روسيه که به‌نحوی به موضوع نحوه مقابله دو کشور با ایران ربط پیدا می‌کند، نگرانی دو کشور در ارتباط با چین است که در آن، امریکا و روسیه در یک اتحاد استراتژیک بسیار اساسی با توجه به پیشرفت‌های چین در زمینه‌های اقتصادی، سیاسی و نظامی نگران این قدرت جهانی بوده و خواهان اتحاد با يكدیگر و مقابله با قدرت روزافزون چین هستند.

اکنون این پیوندهای استراتژیک بین روسیه و امریکا که با بازتعریف مقابله دو کشور در اتمسفر کنونی سیاست جهانی وضعیت جدیدی پیدا کرده، شرایط را در جهت اتحاد دو کشور تسهيل كرده و سیاست‌های منطقه ای و بین‌المللی این دو کشور را می توان در ارزیابی نحوه و وضعیت پیوندهای استرتژیک دو کشور در معاملات سیاسی مؤثر دانست.