براي بوفون دعا كنيد

عصر ايران ورزشي، پرناز صديق- جيان لويي جي بوفون بدون ترديد برترين دروازه بان سي سال اخير فوتبال جهان بوده ست. يعني از سال 1982 كه دينوزوف از تيم ملي ايتاليا كنار رفت، تا به امروز، بوفون در بين دروازه بان هايي كه در جهان فوتبال خوش درخشيده اند، برترين دروازه بان بود.

تنها پيتر اشمايكل، اليور كان و پتر چك در روزهاي اوج خود در حد و اندازه هاي بوفون بوده اند ولي باز به نظر عموم كارشناسان فوبال، بوفون اندكي از اين سه نفر سرتر است. 

اگر لو ياشين را كه در سال 1963 مرد سال فوتبال اروپا شد منها كنيم، بوفون و دينوزوف تنها دروزاه بان هايي بوده اند كه در رده بندي مرد سال فوتبال اروپا تا مقام دوم صعود كرده است. دينوزوف در سال 1973 پس از كرويف نفر دوم رده بندي مرد سال اروپا شد و بوفون در سال 2006 پس از كاناوارو در مقام دوم قرار گرفت.

اين جام جهاني احتمالاً آخرين جام جهاني بوفون خواهد بود. هر چند كه بسياري از دروازه بان ها مثل پيتر شيلتون و دينوزوف تا 40 سالگي در جام جهاني حضور داشته اند، ولي به نظر مي رسد كه بوفون در جام جهاني آينده سنگربان تيم ملي ايتاليا نباشد.

يكي از مهمترين امتيازات بوفون بر ساير دروازه بان هاي طراز اول دنيا، كم اشتباه بودن جي جي بوفون است. بوفون در جام جهاني 2006 شايد فقط يك اشتباه در طول جام مرتكب شد. او در ديدار ايتاليا و اوكراين درمرحله يك چهارم نهايي جام، بر روي يك توپ ارسالي به روي دروازه اش، در خروج از دروازه اندكي اشتباه كرد و ضربه سر بازيكن اوكراين پس از برخورد به تير دروازه راهي اوت شد.

اين كم اشتباه بودن، اقتدار و ابهتي را براي بوفون به ارمغان آورده است كه كمتر دروازه باني در سي سال اخير در فوتبال جهان از آن برخوردار بوده است.

اما بوفون در اين جام، همان گونه كه امير حاج رضايي در آغاز نيمه دوم ديدار ايتاليا – پاراگوئه گفت، اندكي سنگين به نظر مي رسد.  او در فصل اخير فوتبال ايتاليا هم درخشش خارق العاده اي در يوونتوس نداشت. علاوه بر اين ها، در چهره بوفون آن جنگندگي و مبارزه جويي سال 2006 ديده نمي شود.

شب گذشته چهره او در دروازه ايتاليا به گونه اي بود كه گويي از سر وظيفه و صرفاً از اين جهت كه دروازه بان اول تيم ملي ايتاليا است، در درون دروازه اين تيم قرار گرفته است.

آيا بوفون در اين جام جهاني مي تواند همانند چهار سال پيش درخشان ظاهر شود يا اينكه دچار اشتباهات فاحش مي شود و فارغ از نتيجه تيم ايتاليا، شكستي شخصي را در كارنامه ورزشي اش ثبت مي كند؟

آيا او همانند رينات داسايف در ديدار شوروي – روماني  و يا همچون  پيتر شيلتون در ديدار رده بندي جام جهاني 1990 و يا مثل اليور كان درديدار فينال جام 2002 اشتباهي تاريخي مرتكب مي شود يا اينكه چونان دينوزوف با عزت و افتخار جام جهاني را براي هميشه ترك مي كند و با مسرت و كاميابي از " توفيق نهايي "، به تاريخ جام جهاني مي پيوندد؟

بدبياري بوفون اين است كه در اين جام جهاني، اوضاع خط دفاعي او نيز چندان بسامان نيست.  خط دفاع كنوني ايتاليا نمي تواند كمك چنداني به بوفون بكند بلكه اين بوفون است كه بايد به مدافعين اش كمك كند.

آيا بوفون مي تواند چنان باصلابت ظاهر شود كه خط دفاع متزلزل ايتاليا را نيز مستحكم كند يا اينكه او مانند پيتر چك در يورو 2008، نابهنگام با اشتباهي فاحش تيم خود را به دست فنا مي سپارد؟

تا پايان جام جهاني جواب تمامي اين سئوالات روشن خواهد شد اما چه خوب است كه طرفداران ايتاليا براي بوفون دعا كنند تا دستان چسبنده اش در اين جام لغزنده نشوند و چهره مقتدر و باصلابتش در پايان جام 2010 مخدوش و متزلزل نشده باشد.