شاهكار در زبان فردوسي پور و ميرزايي

واژه " شاهكار" يكي از واژه هاي زيباي زبان فارسي است كه بار معنايي مثبت و معنايي بلند دارد. اما اين واژه در زبان گزارشگران فوتبال در تلويزيون ايران، بويژه عادل فردوسي پور و مزدك ميرزايي، از موضع اصلي اش خارج شده و عمدتاً به گونه اي به كار مي رود كه  معنايي منفي پيدا مي كند.

اين دو گزارشگز زماني كه بازيكني مرتكب اشتباه فاحشي مي شود، در توصيف حركت او از واژه شاهكار استفاده مي كند. فردوسي پور در اين شيوه خرج كردن كلمه شاهكار، يد طولايي دارد و مزدك ميرزايي نيز به تاسي از او كلمه " شاهكار " را به گونه اي به كار مي برد كه گويي شاهكار مترادف است با " كار مضحك و ابلهانه. "

شايد كساني بگويند كه اين دو گزارشگر زبان كنايي دارند و به همين دليل شاهكار را بدين شكل به كار مي برند ولي قصه اين نيست زيرا فردوسي پور و ميرزايي شاهكار را عموماً و شايد هم هميشه به همين شكل استفاده مي كنند. يعني اين گونه نيست كه آنها در وصف حركات زيبا نيز از واژه شاهكار استفاده كنند و گاهي نيز به زباني كنايي، حركت ضعيف فلان بازيكن را شاهكار بنامند.

مثلاً در حين بازي آلمان - صربستان، زماني كه ويديچ مدافع صربستان آن خطاي هند ناشيانه را در محوطه جريمه خود به كار برد، مزدك ميرزايي گفت: " يك شاهكار از ويديچ. " اما حميد رضا صدر از حركت ويديچ با لفظ شاهكار ياد نكرد بلكه آن را " حركت ابلهانه ويديچ " خواند.

فردوسي پور و ميرزايي واژه شاهكار را علي الاغلب به گاه تمسخر بازيكن خطا كار به كار مي برند و با اين شيوه استفاده از واژه شاهكار، به اين واژه بار معنايي منفي مي دهند و به تدريج، ولو موقتاً، اين طرز استفاده از كلمه شاهكار را در زبان عامه مردم رايج مي كنند.