روایت فیدل کاسترو از نقش انگليس و آمريكا در گسترش مواد مخدر

فارس: فيدل كاسترو رهبر انقلاب كوبا در يادداشتي جديد بر نقش امپراطوري‌هاي انگليس و آمريكا در گسترش معضل مواد مخدر تاكيد كرد.

"فيدل كاسترو " رهبر انقلاب كوبا با انتشار يادداشتي در مطبوعات اين كشور با عنوان «امپراطوري و مواد مخدر»، نوشت: از قدرت اول جهان متكي بر تقريبا هزار پايگاه نظامي و هفت ناوگان دريايي كه از سوي هواپيمابرهاي هسته‌اي و هزاران هواپيماي جنگي همراهي مي‌شوند و دنيا را تحت استبداد قرار مي‌دهند، بايد خواست توضيح دهد چگونه معضل مواد مخدر را حل خواهد كرد.

متن كامل يادداشت مورد اشاره در ادامه مي‌آيد:

هنگامي كه در مكزيك از سوي پليس فدرال امنيتي دستگير شدم، برخي حركت‌هاي ما به شكلي كاملا اتفاقي مورد ظن قرار گرفتند، هر چند كه حداكثر مراقبت را مي‌كرديم تا از ضرب دست قاتل "باتيستا " (ديكتاتور كوبا) اجتناب كنيم - همانگونه كه "ماچادو " در مكزيك عمل مي‌كرد و در دهم ژانويه 1929 مامورانش "خوليو آنتونيو ميا " را در پايتخت اين كشور به قتل رساندند- او فكر كرد كه موضوع يكي از سازمان‌هاي قاچاقچي مطرح است كه به شكل غير قانوني در مرز اين كشور فقير و در معامله تجاري با همسايه قدرتمند، صنعتي و ثروتمند (آمريكا) كار مي‌كردند.

در آن موقع، عملا در مكزيك مشكل مواد مخدر كه بعدا به شكلي وسيع و زيان‌آور اين كشور و ديگر مناطق قاره را فرا گرفت وجود نداشت.

كشورهاي آمريكاي مركزي و جنوبي نيروي غير قابل محاسبه‌اي صرف مبارزه با كشت گياه "كوكا " مي‌كنند كه از آن در توليد كوكائين استفاده مي‌شود، ماده‌اي كه از طريق تركيبات شيميايي بسيار خطرناك به دست مي‌آيد و براي سلامت و ذهن انسان بسيار زيان‌آور است.

دولت‌هاي انقلابي مانند جمهوري بوليواري ونزوئلا و بوليوي به ويژه براي جلوگيري از پيشرفت اين معضل تلاش مي‌كنند و كوبا نيز همين كار را كرده است.

"اوو مورالس "، رئيس‌جمهور بوليوي، به تازگي بر حق ملت خود در استفاده از چاي كوكا، يك نوشيدني سنتي عالي از فرهنگ هزاران ساله اقوام "آيمارا-كچوا "، دفاع كرد. ممنوع كردن آن مانند آن است كه گفته شود انگليسي‌ها چاي مصرف نكنند، يك سنت سالم كه از سوي پادشاهي بريتانيا از آسيا وارد شد كه در طول صدها سال به اشغال در آمده و مستعمره بود. شعار اوو مورالس اين بود كه "كوكا، كوكائين نيست ".

عجيب است كه ترياك، ماده‌اي كه از خشخاش به دست مي‌آيد، محصول سلطه و استعمار خارجي در كشورهايي مانند افغانستان بوده و مصرف مستقيم آن هم بسيار مضر است، از سوي استعمارگران انگليسي به عنوان پول استفاده مي‌شد و اين كه كشور ديگري با فرهنگ هزاران ساله همچون چين بايد به زور اين ماده را به جاي وجه محصولاتي كه به اروپا صادر مي‌كرد مي‌پذيرفت. در حالي كه تا آن موقع از نقره استفاده مي‌شد. به عنوان نمونه‌اي از اين بي‌عدالتي، در دهه‌هاي آغازين قرن 19 خاطر نشان مي‌شود كه يك كارگر چيني كه معتاد شده بود دو سوم از دستمزد خود را صرف ترياك مي‌كرد و خانواده خود را در فقر رها كرده بود.

در سال 1839، ترياك ديگر در دسترس كارگران و كشاورزان چيني قرار داشت. ملكه ويكتوريا اول از انگلستان در همين سال نخستين جنگ ترياك را تحميل كرد. بازرگانان انگليسي و آمريكايي برخوردار از حمايت شديد پادشاهي بريتانيا امكان معاملات و سودآوري مهمي پيدا كردند. در آن تاريخ بسياري از دارايي‌هاي ايالات متحده بر پايه قاچاق مواد مخدر قرار داشتند.

از قدرت اول جهان متكي بر تقريبا هزار پايگاه نظامي و هفت ناوگان دريايي كه از سوي هواپيمابرهاي هسته‌اي و هزاران هواپيماي جنگي همراهي مي‌شوند و دنيا را تحت استبداد قرار مي‌دهند، بايد خواست توضيح دهد چگونه معضل مواد مخدر را حل خواهد كرد.