تکرار جعل تاریخ و شیطنت علیه ایران، این بار توسط قطر

 در حالی که تهدید کشور های کوچک و بزرگ منطقه و فرامنطقه علیه منافع ملی و تمامیت ارضی ایران، هر روز ابعاد تازه تری پیدا می کند، متأسفانه در سکوت و بی تحرکی توجیه ناپذیر مسئولان و رسانه های ایرانی دشمنان ایران زمین دامنه تهدیدهای خود را گسترش می دهند.

به گزارش خبرنگار «تابناک»، شرکت هواپیمایی قطر  در صفحه نمایش نقشه های مسیر، موقعیت هواپیما و مقصد پرواز های خود، ضمن نمایش پایتخت های منطقه از جمله دوحه، مسقط و ریاض، بدون به کارگیری نام تهران در اقدامی تأمل برانگیز نام آبادان را آن هم با نام تحریف شده عبادان (که مورد استفاده صدام و رژیم عراق قرار می گرفت) مورد استفاده قرار می دهد.

این در حالی است که کاربرد نامی غیر از نام های رسمی و بین المللی جغرافیایی هر شهر، کشور و آب راه توسط خطوط هواپیمایی بین المللی اقدامی غیر اخلاقی و غیر قانونی به شمار می رود که  کاربرد نام جعلی و غیر رسمی برای یکی از شهر های مهم ایران آن هم نامی که صدام حسین و دشمنان تجزیه طلب از آن بهره برده اند، می تواند موید نیات شوم و گام به گام دشمنان یکپارچگی سرزمینی ایران زمین علیه کرانه های ایرانی خلیج فارس تلقی شود.

بر پایه این گزارش، هر چند قطر به نسبت بسیاری دیگر از کشورهای عربی روابط نزدیکتری با ایران دارد، چنین کاری تحت هیچ شرایطی توجیه بردار نیست. در واقع چنین اقداماتی را با نگاهی بدبینانه باید نوعی سیاست تهاجمی از سوی برخی جریان های پان عربی در منطقه با تحریکات خارجی دانست که تلاش می کنند با چنین تحریف هایی، ضمن گرفتن انرژی دستگاه دیپلماسی ایران، به نوعی در پی پایین آوردن حساسیت ایرانیان نسبت به دیگر موضوعات، از جمله تحریف نام خلیج فارس و یا بحث جزایر سه گانه هستند.
با این اوصاف، همانگونه که پیش از این نیز بارها  در «تابناک» آمده است، یکی از بهترین روش های مقابله با چنین اقداماتی و به عبارتی ریشه کن کردن آن، بالا بردن هزینه چنین اقداماتی برای مسببین آن است. البته در این میان نباید از تلاش اخیر آمریکا غافل بود که می خواهد بخشی از هزینه رویارویی اش با ایران را به اعراب منتقل کند و متأسفانه اعراب نیز آگاهانه یا بر اثر غفلت کم کم در دام چنین طرحی قرار گرفته اند.

این گزارش می افزاید، اما در پایان مروری هر چند کوتاه بر تاریخچه سرزمین کهن سوزیانا یا خوزستان و شهر های مهم آن که همواره مورد طمع دشمنان ایران بوده است، خالی از فایده نیست.

پیشینه تاریخی خوزستان

 بنا بر نوشته های سفرنامه ناصر خسرو قبادانی، مسالک الممالک ابواسحق ابراهیم اصطخری، کتیبه های داریوش و هخامنشیان (رلف نارمن شارپ) و جغرافی دانان و تاریخ نگاران مسلمان از جمله یاقوت حموی، مقدسی و حمزه اصفهانی، در کتیبه های دوره هخامنشیان  و در فهرست شهرهای ایران که به زبان های یونانی - عیلامی - پارسی باستانی و بابلی نوشته شده، از خوزستان به نام اواجیه - اوازیه - آواز - اوازن - هوج - خوج - سوز - هوز و ... نامیده شده است. پس از اسلام این منطقه خوز نامیده شد و به خوزستان که محل زندگی خوزی هاست، مشهور شد. 
در کتیبه جنوبی شهر پارسه (تخت جمشید) اثر داریوش، خوزستان بر مادها نیز الویت داده شده و نام آن جلوتر از مادها (کردستان و آذربایجان و عراق عجم) آمده است، ولی در لوح سنگی یادگار خشایارشاه هخامنشی که در سال های 486 تا 465 پیش از میلاد، شاهنشاهی می نموده، نام ماد بر عیلام الویت داده شده است. در نقش رستم ـ آرامگاه شاهنشاهان هخامنشی ـ نام خوزستان پس از ماد ذکر شده است.

اقوام خوزستانی

مهمترین اقوام گذشته خوزستان که در کتاب های تاریخی از آنان نام برده شده عبارتند از:

1- ایلامی ها که دولتی مقتدر و بزرگ داشته اند.

2-کیسی ها از اقوام خوزستانی است که استرابون و هرودوت نام خوزستان را مشتق شده از این قوم می دانند.

3- پراتاکین ها که به گفته استرابون جغرافی دان مشهور  یونانی در خوزستان به زارعت و دامداری مشغول بودند.

4- اوکسی ها که به گفته استرابون در کوهستان های خوزستان زندگی می کردند.

5- صائبیان که به گفته ابن ندیم و یاقوت حموی در خوزستان و عراق زندگی می کردند و به ستاره پرستی مشغول بوده اند.

6- هزاران یونانی در دوره هخامنشی پس از اسارت به خوزستان برده شدند و آنجا سکنی گزیدند و حاضر به برگشت به یونان نشده اند (که گفته می شود ساخت دژپل یا دزفول توسط آنان صورت گرفته است).

7- هندیان که به گفته حمزه اصفهانی، بهرام گور شمار بسیاری از آنان را برای شاد کردن مردم ایران به ایران کوچ داده بود تا در شهرهای گوناگون سکنی گزینند و به شاد کردن مردم بپردازند.

8- برخی قبایل عرب که به خوزستان کوچ کرده اند؛ در کتاب ملکم جلد دوم ص 207 آمده است برخی اعراب از بیابان های عربستان به کردستان و خراسان ایران کوچ کرده اند و سکنی گزیده اند. اعرابی دیگر به بلخ و بخارا و افغانستان رفته اند و زندگی می کنند.
بنا به نظر هتوم - شیندلر اعراب ایران بیش از 60 هزار خانوار بوده اند که پس از لشرکشی های اعراب در سال 641 پس از میلاد، به مناطق ایران از جمله خوزستان کوچ کرده اند.

امروزه جمعيت مردم خوزستان از اقوام گوناگون بختياري، قشقايي، عرب، لر و ... تشکیل می شود.

شهر های تاریخی خوزستان

ابواسحق ابراهیم اصطخری جغرافی دان مشهور در کتاب مسالک الممالک (ص 90 تا 95 ذکر دیار خوزستان) شهرهای و مکان های مهم خوزستان را به شرح زیر نوشته:

هرمزد اردشير (اهواز)، رام اردشير (رامشير)، رام هرمزد (رامهرمز)، دژپل (دزفول)، وه انتيوك شاپور (گندى شاپور یا جندی شاپور)، شوش اير كرت(شوش)، ايران خوره كرت شاپور (شهرى در نزديكى شوش)، ايران آسان كرت كواذ (شهرى در نزديكى شوش)، سوسن كرت (سوسنگرد)، شادگان، دشت ميشان (دشت آزادگان)، مهروبان (ماهشهر)، شادروان شوشتر، بند شاپورى (يا خداآفريد در هرمزد اردشير).

پس از حمله اعراب به ایران، نام های باستانی بسیاری از شهر های ایران به عربی تغییر یافت که این تغییر هم در تلفظ و هم در نوشتار به انجام رسید که از آن میان می توان به تغییر نام سپاهان یا اسپهان به اصفهان، زنگان به زنجان، دژپل به دزفول، بروگرد به بروجرد، گلپایگان به جرفادقان و کرمانشاه به قرمیسین اشاره کرد.

پس از گذشت سال ها، مردم و دولت های ایرانی به مرور زمان برای بازگشت هویت ملی ایرانی، نام برخی شهر های ایران را به نام های باستانی و تاریخی آن بازگرداندند که بر همین پایه نامگذاری شهرهایی همچون کرمانشاه، گلپایگان، سوسنگرد، شوش، شادگان و آبادان به انجام رسیده است.