مردم سالاري: اگر آقاي مشايي رئيس مترو بود...

روزنامه‌ مردم سالاري در سرمقاله امروز خود نوشت:

با آغاز مهر ماه و افزايش تردد مردم در شهرهاي بزرگ به ويژه تهران که بيشترين تعداد مدارس و دانشگاه ها را در خود جاي داده است، حجم ترافيک بازهم در پايتخت افزايش يافته است.

مشاهده مردمي که در واگن هاي مترو يا اتوبوس هاي درون شهري از ميله ها آويزان شده و فشار زيادي را در ميان انبوه مسافران تحمل مي کنند به هيچ وجه خوشايند نيست. مسافراني که در ايستگاه هاي مترو هستند گاه مجبورند مدتها منتظر بمانند تا پس از عبور 4-5 قطار با فشار بتوانند جايي در ميان مسافران داخل واگن پيدا کنند.

وضعيت مسافران منتظر اتوبوس و تاکسي هم بهتر از مترو نيست. همگان از ضرورت حفظ حرمت مردم در جامعه اسلا مي سخن مي گويند و غافلند از آنکه هر روز در واگن هاي مترو و اتوبوس هاي شهري و حتي در صف هاي انتظار تاکسي در کنار خيابانها، حرمت مردم زيرپاگذاشته مي شود و خدشه واردشدن به شخصيت مردمي که يا اساسا خودروي شخصي ندارند يا اين که نمي توانند به دليل محدوديت هايي  همچون طرح ترافيک  و سهميه بندي بنزين و... از خودروي شخصي خود استفاده مي کنند، به يک عادت تبديل شده است، در اين ميان دولتمردان چه مي کنند؟

چه تسهيلاتي در اختيار ناوگان حمل ونقل عمومي قرار داده اند  و در اين ميان مترو از چه جايگاهي برخوردار است؟ ماجراي عدم ابلاغ قانون مجلس و عدم پرداخت تسهيلات مورد نياز مترو و کمبود واگن ها که عامل اصلي ازدحام عجيب مردم در داخل واگن ها است، آنقدر  تکرار شده که تکرار مجدد آن دردي را دوا نمي کند. اما عجيب آن است که دولتمردان اين مشکلات را نمي بينند يا اگر هم مي بينند گامي براي رفع آن برنمي دارند. شش سال پيش زماني که آقاي احمدي نژاد شهردار تهران بود و همان زمان رئيس جمهور وقت از وضعيت ترافيک شهر گلايه کرده بود، آقاي احمدي نژاد گفته بود گويا آقاي رئيس جمهور اين بار براي تردد از خط ويژه استفاده نکرده است.

اما امروز سوال اين است که آيا آقاي احمدي نژاد که خود، رئيس جمهور شده است، از مشکلات مردم در حمل ونقل شهري خبر دارد؟ آيا يکبار هم از مترو استفاده کرده است؟ اتفاقا پيشنهاد مدير مسوول روزنامه مردم سالاري در مجلس به رئيس جمهور و وزرا اين بود که به جاي استفاده از اتومبيل هاي شخصي، حداقل يک روز و يک با ر با مترو به سرکار خودشان بروند تا واقعيت هاي مشکلا ت  مردم براي آنها ملموس تر شود.

و يک پرسش ديگر: آيا اگر به جاي فرزند رئيس مجمع  تشخيص مصلحت نظام مثلا  آقاي اسفنديار رحيم مشايي رئيس مترو بود، دولت باز هم در پرداخت بودجه هاي مورد نياز براي توسعه مترو تاخير مي کرد؟ باور کنيد دود اين مناقشات سياسي به چشم مردمي مي رود که هر روز مجبورند اين ازدحام کلا فه کننده و معطلي  هاي بي پايان را تحمل کنند.

اگر دولتمردان از مترو استفاده نمي کنند، خانواده و فرزندانشان با کدام وسيله حمل ونقل عمومي در تهران تردد مي کنند و آيا آنها از زبان اعضاي خانواده خود هم مشکلات تردد در پايتخت را نشنيده اند؟

شايد اين بار نوبت شهردار  امروز تهران باشد که همچون زماني که آقاي احمدي نژاد شهردار بود، از رئيس جمهور  درخواست کند که براي تردد در شهر از خط ويژه عبور نکند و البته اين نکته را هم  يادآوري کند که مديريت مطلوب بر پايتخت حتما نسبت به مديريت برجهان اولويت دارد.