در بخش سوم بیانیه آمده: «از تاریخ 87.10.05 شورای عالی عملا منحل شده هر چند طبق نظر ما از مدت‌ها قبل منحل شده بود، لذا اصرار بر حفظ این ویرانه به دستور چه شخصی و یا فشار چه کسانی است؟!

خبرآنلاین: کناره‌گیری صنف کارگردانان از حضور در مجمع عمومی خانه سینما و نامه اتحادیه تهیه کنندگان در مورد رسمیت نداشتن شورای عالی تهیه‌کنندگان و طرح مسئله برگزاری انتخابات آزمایشی همگی حاشیه‌های سوار بر متن مجمع اصناف سینمایی هستند.

خانه سینما که در یکسال و نیم گذشته با انواع چالش‌ها و مشکلات روبرو بوده، در آستانه برگزاری مجمع عمومی با اقدامی سئوال‌برانگیز از سوی دو صنف تاثیرگذار روبرو شد؛ کارگردانان که خود در معرفی نماینده متنفذ در انتخابات با مشکل روبرو شده بودند چاره کار را در کناره‌گیری از حضور در مجمع دانستند و یکی از چهار تشکل تهیه‌کنندگی نیز با غیررسمی شناختن سایر اصناف تهیه‌کننده، حضور نماینده تهیه‌کنندگان را در مجمع عمومی خانه سینما غیرقانونی دانست تا حجم چالش‌ها دو روز قبل از برگزاری مجمع بیش از پیش شود.

همه اتهاماتی که متوجه خانه سینما می‌شود

اتحادیه تهیه‌کنندگان سینمای ایران زمانی که برگزاری مجمع عمومی خانه سینما را نزدیک دید و به نظر رسید اصناف فارغ از حضور صنف‌هایی که همواره خود را سوار بر جریانات خانه سینما می‌دانستند مسیر را طی می‌کنند، وارد میدان شد و آنچه به زعم خودشان در پشت پرده خانه سینما رخ می‌دهد علنی کرد.

اتحادیه تهیه‌کنندگان در بیانیه‌ای که خطاب به محمدمهدی عسگرپور آن منتشر کرد، نوشت: «اتحادیه تهیه‌کنندگان و توزیع‌کنندگان فیلم سینمای ایران به عنوان تنها صنف قانونی و عضو خانه سینما است و تاکنون نیز بر عضویت خود پا فشرده و هیچ فردی اعم از اعضای هیئت مدیره و یا بازرس حق ندارند و مجاز نیست اتحادیه را از حقوق قانونی خود در خانه سینما محروم کند و در صورتی که اقدامی انجام دهند از نافی عضویت باشد می‌باید مسئولیت آن را پذیرفته و پاسخگوی اتحادیه باشد.»

در بخش دیگر این بیانیه آمده: «طبق ماده شش اساسنامه خانه سینما هر تشکل صنفی می‌بایست شرایطی را برای عضویت دارا باشد، در حالیکه می‌بینیم به هیچ عنوان شورای عالی منحله؟! واجد شرایط مندرج در اساسنامه نبوده و برخلاف آن و با لابی‌های پشت پرده و فشار مدیرعامل سابق و بعضی از اعضای هیئت مدیره پذیرفته شده و این در حالی است که در موقع پذیرش نه اساسنامه‌ای دارد، نه اعضای آن معلوم است و نه اینکه اصولا نمی‌توان صفت صنف را به آن اطلاق کرد و از طرفی دیگر اتحادیه تهیه‌کنندگان و توزیع‌کنندگان فیلم سینمایی ایران به هیچ وجه از این موضوع با خبر نبوده و شرایط این پذیرش کاملا برخلاف است. ضمن آنکه 50 درصد ترکیب اعضای شورای عالی منحله باید نفرات اتحادیه باشند که با انحلال و فروپاشی شورایعالی منحله! عملا این قضیه منتفی شد.»

این جای سئوال است و بارها اتحادیه تهیه‌کنندگان و توزیع‌کنندگان فیلم سینمای ایران موضوع انحلال شورای عالی را به اطلاع مدیریت خانه سینما، مدیریت امور سینمایی و... رسانده و اینکه در این شرایط و برهه چه حرکت‌هایی صورت می‌گیرد که شورای عالی برپا بماند، جای سوال دارد؟ شاید برای چنین روزی مفید باشند و به درد خانه سینما بخورند.»

در بخش دیگر این متن با اشاره به اقداماتی که هیئت مدیره خانه سینما در مورد شورای عالی تهیه‌کنندگان انجام داده، آمده است: «گزارش هیئت منتخب سه نفر خانه سینما شامل آقایان علیرضا رئیسیان، فرهاد توحیدی و سیدمحسن هاشمی که مورد تصویب هیئت مدیره قرار گرفته و نامه آن بشماره 88.134 مورخه 88.03.09 از سوی جنابعالی به اتحادیه تهیه کنندگان و توزیع‌کنندگان فیلم سینمای ایران ارسال شده است در آن پایان کار شورایعالی منحله در بند 2 اعلام شده است. لذا اکنون این سوال برای ما مطرح است بعد از اعلام نظر قطعی جنابعالی چرا تاکنون بارها از این عنوان استفاده شده، همچنین در بند 2.3 صفحه 5 گزارش بازرس خانه سینما به صراحت عدم کفایت شورایعالی منحله اعلام شده ا ست.»

در ادامه با اشاره به جلسات اصناف پیش از برگزاری مجمع عمومی خانه سینما آمده است: «طبق شنیده‌های ما در روز 15 آذرماه 89 در جلسه غیررسمی و با حضور نماینده شورای عالی منحله؟! اعضای هیئت مدیره شامل آقایان: «ت.م»، «ح.م»، «الف.الف»،‌ »ف.ت»، «الف.م»،‌ »م.س» و «م.خ». در یک به اصطلاح شبه‌رای‌گیری (چه عرض کنم)؟ این رای‌گیری است یا دیکتاتوری آشکار تعیین شدند و قرار است اسامی این افراد در روز 89.9.21 از صندوق انتخابات خارج شود. واقعا این دموکراسی است؟! این رای‌گیری است؟! تکلیف سایر افرادی که از خدمتگزاران جامعه اصناف سینما هستند چگونه است. آیا آنها برای پرکردن سالن و تشریفات در مجمع عمومی شرکت می‌کنند و کاربرد دیگری ندارند و آیا آنها نمی‌توانند انتخاب شوند.»

بیانیه اتحادیه چنین پایان یافته است:‌ «در خاتمه اتحادیه تهیه‌کنندگان اعلام می‌دارد در جلسه مورخه 89.09.21 حضور هیچ فردی به عنوان نماینده تهیه کنندگان مورد قبول نیست و ما با این قضیه به شدت برخورد خواهیم کرد در حالیکه صنف یکپارچه تهیه کنندگان در حال شکل‌گیری است این به این معنای مقابله خانه سینما با این جریان است و صراحتا اعلام می‌کنیم. جلسه 89.09.21 به هیچ عنوان محمل قانونی نداشته امیدواریم مدیرعامل، اعضای هیئت مدیره و بازرس خانه سینما با این قضایا بی‌تفاوت برخورد نکنند چرا که باید جوابگوی تخلفات آشکار خود باشند.»

اینها همه درحالی است که مجمع عمومی خانه سینما در سال 1387 که منجر به انتخاب عسگرپور شد تصویب کرد شورای عالی تهیه‌کنندگان را به عنوان جایگزین اتحادیه تهیه‌کنندگان به عضویت مشروط خانه سینما بپذیرد. پس از آن، دو شرط برای این شورا تعیین شد که یکی تدوین اساسنامه و تصویب آن در مجمع عمومی صنف بود و دیگری اخذ تایید هیئت مدیره. پس از مدتی کمیته‌ای متشکل از فرهاد توحیدی،‌ علیرضا رئیسیان و محسن هاشمی برای رسیدگی به وضعیت شورای عالی به دستور مدیرعامل خانه سینما تشکیل شد و این هیئت در نامه‌ای به مدیرعامل تاکید کرد شورای عالی به دو شرط تعیین شده عمل نکرده است. براساس این اتفاقات شورای عالی تهیه‌کنندگان همچنان عضو قانونی، اما مشروط خانه سینما محسوب می‌شود، اما به دلیل طی نکردن روند معمول حق رای دادن یا رای گرفتن در مجامع عمومی خانه سینما را تا محقق کردن شروط مجمع عمومی ندارد.

مجمع بدون کارگردانان
کانون کارگردانان سینمای ایران نیز که بعد از برکناری علیرضا رئیسیان از ریاست کانون و حضور اعضای جدید در هیئت مدیره آن به ثبات نرسیده است، در نخستین اقدام مشخص صنفی خود از حضور در مجمع عمومی خانه سینما خودداری کرده است؛ اقدامی که تعابیر بسیاری از آن وجود دارد.

در متنی که از سوی شورای مرکزی کانون و البته بدون امضای اعضای شورا منتشر شده،‌ آمده است: «با توجه به عملکرد خانه سینما در دوره مدیریتی جاری که تشکل‌های صنفی را به بحران، ناامنی و بلاتکلیفی کشانده و با عنایت به شرایط امروز این خانه و نشست‌های آزمایشی هیئت مدیره با روسا و نمایندگان صنوف جهت رسیدن به ترکیب آینده هیئت مدیره که در پاره‌ای موارد با زدوبند و تحمیل همراه بود، شورای مرکزی کانون کارگردانان به این نتیجه رسید که در جهت حفظ استقلال خویش در این بازی شتابزده و انتخابات از پیش طراحی شده که قطعا نتایج تلخی را در پی خواهد داشت، مشارکت نکند.»

نکته قابل توجه اینکه نماینده کانون کارگردانان در جلسات اصناف در آستانه برگزاری مجمع حضور پیدا کرد و به نظر می‌رسد بعد از نتایجی که در این جلسات به دست آمده تصمیم نهایی از سوی کانون اتخاذ شده است.

جمعی از اعضای اصناف در گفت‌و‌گوهایی دیدگاه خود را نسبت به اقدام کانون و اتحاده و نتایج آن بر خانه سینما اعلام کردند. امیر اثباتی، فرشید موتمنی آذر و بیژن محشتم در گفت‌و‌گو با خبرآنلاین و علیرضا رئیسیان و همایون اسعدیان در گفت‌و‌گو با ایسنا دیدگاه خود را بیان کردند.

نام	عضو صنف	واکنش نسبت به اظهارات تهیه‌کنندگان و کارگردانان	گردهمایی اصناف قبل از برگزاری مجمع
امیر اثباتی	طراحان فیلم	اقدام تهیه‌کنندگان و یا کارگردانان در جهت حمایت یا ضربه‌‍زدن به صنف نمی‌دانم. این دو صنف دچار مشکلات درونی‌اند که امیدوارم حل شود. وجود خانه سینما و گرد هم آمدن زیر سقف این خانه می‌تواند موجب اتحاد آنان و برطرف شدن اغلب مشکلات شود.	اصلاً چنین نبوده که گردهمایی اصناف قبل از برگزاری مجمع عمومی برای تعیین تکلیف انتخابات باشد، این بار به جای جلسات مخفی و به صورت مشخص صنوف کنار هم آمدند و تلاش کردند به نتیجه‌گیری برسند.
فرشید موتمنی‌آذر	انجمن سینماداران ایران	دو صنف کارفرمای تهیه‌کننده و سینمادار در خانه سینما وجود دارد که قرار گرفتن آنان در کنار نیرویی که زیر نظر آنان کار می‌کند نادرست است. کارگردان و سایر عوامل یک فیلم بعد از تولید دستمزد خود را به صورت کامل دریافت کرده‌اند و این تهیه‌کننده و سینمادار هستند که باید به دنبال عرضه اثر خود باشند. در این شرایط به طور قطع نباید این دو صنف کارفرما در انتخابات شرکت کنند و آنان باید کرسی ثابت در هیئت مدیره داشته باشند. در این شرایط نیز برگزاری انتخابات عاقلانه و دموکراتیک نخواهد بود و در نتیجه باید تهیه‌کنندگان و سینماداران باید از خانه سینما مستقل باشند.	خیلی واضح است کسانی که در روزهای قبل از مجمع عمومی گرد هم آمدند هدفی غیر از تعیین تکلیف انتخابات قبل از برگزاری مجمع نداشتند. من می‌توانم براساس همان جلساتی که برگزار شد بگویم چه کسانی روز یکشنبه رای می‌آورند و همه این‌ها حرکتی بسیار ابتدایی بود که قطعاً به نفع کار صنفی دموکراتیک نیست.
بیژن محتشم	انجمن چهره‌پردازان	اوضاع بهم ریخته خانه سینما قبل از برگزاری انتخابات و مجمع عمومی همگی نکات ناخوشایندی است. این بهم ریختگی فضا قبل از برگزاری مجمع عمومی صد در صد به ضرر همه اهالی سینما خواهد بود و همه چیز به علیه سینمادوستان و سینماگران خواهد شد.	یک دسته در جریان برگزاری مجمع عمومی خانه سینما در تلاش هستند انتخابات به درستی برگزار شود و گروه دیگر کاملاً مخالف آنان هستند و همراهی با صنف و مجموعه خانه سینما را مخالفت با ارشاد می‌دانند و در نتیجه برخی از ترس ممنوع‌الکار شدن و یا متحمل شدن فشارهایی از سوی ارشاد خود را موظف می‌دادنند بر سر راه حرکت صنف مانع ایجاد کنند.
علیرضا رئیسیان	کانون کارگردانان	کناره‌گیری کانون کارگردانان از انتخابات هیئت مدیره خانه سینما تصمیمی درست و نشانه استقلال این کانون بوده است. پرسش اصلی همین است که عده‌ای خاص طی این مدت چه کرده‌اند که اکنون خانه سینما از دو صنف اصلی یعنی تهیه کنندگان و کارگردانان تخلیه شده است. هدفی که پشت این طراحی بوده باید برای کل سینما مشخص شود چرا که طی دو سال گذشته مدیریت خانه سینما به گونه‌ای بوده که اکنون انتخابات هیئت مدیره حضور این اصناف را همراه ندارد.	با توجه به رای‌گیری پیش از انتخابات و اینکه اوج دیکتاتوری مدیریت خانه سینما در آن زمان مشخص شد، قطعا از یک صنف مستقل جزء این نوع برخورد انتظار دیگری نمی‌رفت و به همین دلیل کناره‌گیری کانون از حضور در مجمع کاملا موجه محسوب می‌شود. نظرم شرایط فعلی خانه سینما احتیاج به یک بازنگری جدی و یک زیر و رو شدن واقعی دارد. چرا که گروهی کوچک و انحصارطلب طی چند ماه گذشته خانه سینما را به خانه‌ای ویرانه تبدیل کرده‌اند و اکنون باید بابت این موضوع پاسخگو باشند. به هر حال خانه سینما یک نهاد مردمی است و وقتی چنین اتفاقی برای یک نهاد مردمی می‌افتد کاملا مغایر و مخالف روح تاسیس آن نهاد است و لازم است آنهایی که کار را به این مرحله کشانده‌اند در مقابل تاریخ سینمای ایران پاسخگو باشند.
همایون اسعدیان	کانون کارگردانان	بیش از دو ماه قبل، سه تن از اعضای شورای مرکزی کانون کارگردانان، استعفا دادند و بدین ترتیب تعداد اعضای این شورا به 6 نفر تقلیل پیدا کرد و حال طبق ماده 47 اساسنامه کارگردانان و بند 2 آئین‌نامه داخلی، جلسات شورای مرکزی کانون کارگردانان با حداقل اعضا یعنی همان 6 نفر رسمیت پیدا می‌کند و تشکیل می‌شود. با توجه به اینکه اعضای شورا معمولا به دلیل مشکلات شغلی در جلسات حضور ندارند، بدیهی است که طی این مدت برخی جلسات این شورا فاقد رسمیت خواهد بود. من نمی‌دانم چطور این دوستان پیش از این با تشکیل مجمع عمومی یا انتخابات مجدد سعی نکرده‌اند این موضوع را اصلاح کنند تا اکنون بتوانند در انتخابات خانه سینما نماینده‌ای داشته باشند که نه از طرف شورایی نصفه نیمه بلکه از طرف شورایی، کامل تعیین شده باشد.	زمانی که نماینده این شورا در انتخابات آزمایشی خانه سینما رای بسیار پایین می‌آورد که به زعم من در تاریخ کانون میزان آن بی‌سابقه محسوب می‌شود، به جای شناسایی نقاط ضعف دست به فرار به جلو می‌زنند و متوسل به تئوری توطئه و برگزاری انتخابات دستوری می‌شوند.