ماهواره آلمان ها با سرعت 20 هزار کیلومتر وارد اتمسفر شد

مرکز هوا فضای آلمان اعلام کرد ماهواره از کار افتاده و خارج از کنترل ROSAT در اوایل روز یکشنبه وارد اتمسفر زمین شده و انتظار می رود قطعاتی از آن با زمین برخورد کند.

به گزارش مهر، هنوز هیچ نشانه و یا مدرکی که تعیین کند ماهواره بر روی چه قاره یا کشوری وارد اتمسفر شده به دست نیامده است. بیشتر قطعات این ماهواره که ابعادی برابر ابعاد یک مینی ون دارد طی ورود به اتمسفر خواهند سوخت اما در حدود 30 قطعه با وزن کلی برابر 1.87 تن می توانند با سرعتی برابر 450 کیلومتر بر ساعت با زمین برخورد کنند.

دانشمندان پس از مدتی دیگر نتوانستند با ماهواره از کار افتاده ارتباط برقرار کنند و احتمال می رود این قطعه 30 دقیقه پیش از ورود به اتمسفر به سرعتی برابر 20 هزار کیلومتر بر ساعت رسیده باشد، اکنون متخصصان در انتظارند تا گزارشهایی را مبنی بر سقوط قطعات ماهواره در نقاط مختلف زمین دریافت کنند.

موقعیت سقوط همچنان نامشخص

دانشمندان در ساعات پیش از ورود ماهواره به اتمسفر، احتمال می دادند Rosat از فراز قاره آسیا و به احتمال زیاد کشور چین سقوط کند با این همه سخنگوی مرکز هوافضای آلمان می گوید نمی توان به طور قطعی چنین موقعیتی را تایید کرد.

این ماهواره علمی در سال 1990 به فضا پرتاب شد و در سال 1999 پس از اینکه در پروژه مطالعه بر روی سیاهچاله ها، ستاره های نوترونی و ثبت اولین نقشه از منابع پرتو ایکس در کل آسمان به کار گرفته شد از کار افتاد. این ماهواره در زمان فعالیتش در ارتفاع 600 کیلومتری از سطح زمین قرار داشت اما پس از غیر فعال شدن به تدریج ارتفاعش نسبت به زمین کاهش پیدا کرد.

سازمان فضایی آلمان احتمال اینکه سقوط این ماهواره منجر به آسیب دیدگی انسانی شود را یک در دو هزار پیش بینی کرده است که نسبت به پیش بینی ناسا درباره ماهواره UARS خود که ماه گذشته در میان اقیانوس سقوط کرد کمی بیشتر است.

Rosat می تواند در هر نقطه ای زمین که در محدوده عرض جغرافیایی 53 درجه شمالی و جنوبی واقع شده سقوط کند، با این همه هنوز و پس از ورود این قطعه سنگین به اتمسفر زمین، نشانه یا گزارشی از محل نهایی سقوط آن دریافت نشده است.

سرنوشت ماهواره پس از سقوط

Rosat پس از ورود به بخشهای ضخیمتر اتمسفر در ارتفاع 80 کیلومتری به سرعت آغاز به چرخش خواهد کرد، نیروهای مکانیکی ابتدا بخشهای سست ماهواره از قبیل بخشهای خورشیدی و آنتنها را متلاشی خواهند کرد، سپس بخشهایی از ماهواره که در برابر حرارت مقاوم نیستند آغاز به ذوب شدن کرده و تبخیر می شوند، تنها قطعاتی که در برابر حرارت مقاوم هستند از قبیل بخشهای فولادی و تیتانیومی سالم باقی خواهند ماند و همین قطعات هستند که موجب نگرانی متخصصان شده اند.

بر اساس گزارش هافینگتن پست، میزان احتمال سقوط خارج از کنترل جرمی به بزرگی ماهواره UARS ناسا به زمین شاید سالی یکبار باشد، اما میزان سقوط اجرام بزرگتری به بزرگی ایستگاه فضایی بین المللی می تواند بیشتر از اجرام کوچکتر باشد، با این تفاوت که جرمی مانند ایستگاه فضایی از موتورهایی برخوردار است که سقوط آن را کنترل کرده و به بخشهایی دور افتاده از اقیانوس هدایت می کند.