رویای قطر برای تصاحب خطوط هوایی ایران

خبر شوک آور افزایش یکصدوپنجاه درصدی پروازهای هواپیمایی قطر در حریم هوایی کشورمان در کنار تضعیف روزبروز صنعت خطوط هوایی وطنی چه توجیهی دارد و شرکت های هواپیمایی داخلی ایران که در طی 32 سال گذشته با تمامی مشکلات و تحریم ها با چنگ و دندان، خطوط پروازهای خارجی خود را حفظ کرده و تا سرحد امکان آن را توسعه دادند به چه منظور تضعیف می شوند و سهم آنها به شرکت های خارجی داده می شود؟

به گزارش «بولتن» هواپیمایی قطر رسما اعلام کرده که تا تاریخ 31 اکتبر 2011 سال میلادی پروازهای خود به ایران را بیش از 150 درصد افزایش داده است. این شرکت هواپیمایی همچنین اعلام کرده که حدود 31 پرواز در هفته از دوحه به شهرهای اصفهان، تهران، شیراز، و مشهد مقدس انجام می دهد.

اما در مقابل این حجم پروازی قطر به شهرهای ایران،  شرکت های هواپیمایی ایران در مقابل این تفاوت  فاحش در تعداد پروازها، نتوانسته سهمیه ای از بازار قطر کسب نماید و تعداد پروازهای خود را به این کشور افزایش دهد.

هم اکنون وزارت راه و ترابری ایران، توافقنامه ای را با خطوط هواپیمایی قطر به امضاء رسانده است که خطوط هواپیمایی قطر این اجازه را خواهند داشت که در پروازهای مسیرهای داخل کشور در یک رقابت ناعادلانه رقابای ایرانی خود را ازپا درآورند. این اقدامات باعث خواهد شد که در آینده شاهد تضعیف هرچه بیشتر خطوط هواپیمایی داخلی کشورمان باشیم.

خطوط هواپیمایی ایران بسیار قدیمی تر از شرکت های قطری هستند و شرکتی مانند هما در سال 1946 میلادی تاسیس شده و در مقابل خطوط هواپیمایی قطر در سال 1985 شکل گرفته است  و این پرسش اساسی را مطرح ساخته که آیا خطوط هواپیمایی ایرانی با این سابقه طولانی و تجربه، در آن حد نیستند که حداقل مسیرهای وطنی را برای بازار خود نگه دارند؟

اگر در این رابطه مسئولین وزارت راه و ترابری دلیل امضای این قرارداد را موضوع تحریم ها  اعلام کرده اند  باید بدانند که این صنعت هوایی ایران 32 سال با وجود تحریم های گسترده روی پای خود  ایستاده و بازار را حفظ کرده و عقب نشینی نکرده است و در حد امکانات سعی کرده حداقل در داخل کشور جایگاه خود را حفظ کند و اگر بحث شدت تحریم ها آقایان ستاد نشین را نگران و آشفته کرده است باید توجه داشته باشند که نگرانی آنها بی مورد است چراکه در همین اوضاع تشدید تحریم ها چند خط هواپیمایی ایران پروازهای خود را به مقاصد شهرهای بزرگ اروپایی حفظ کرده اند و علی رغم تحریم بنزین هواپیماهای آنها راه های خروج از این مشکل را پیدا کرده و با حمایت بیشتر به راحتی سوخت خود را در فرودگاه های اروپایی تامین می کنند و در حال انجام دادن این مراحل با وجود فراز و نشیب و پیچیدگی های آن هستند.

حال چرا پاسخ این همه تجربه و پایداری شرکت های هوایی ایران در بازار را باید با واگذاری سهم بازار داخل به شرکت قطری جبران کنند!

اگر آقایان مسئول امضای قرارداد، نگران تامین قطعات و لوازم یدکی موتورها و قطعات دیگر هواپیما هستند بهتر است بدانند هم اکنون یکی از بزرگترین کمپانی های سازنده موتور هواپیما و تعمیر آن فقط و فقط بدلیل برخی مسائل مالی با برخی از خطوط هواپیمایی ایران مشکلاتی دارند و اگر وزارت راه به رفع مشکلات صرفا مالی آنها نظری بیندازد و در جهت حل آن اقدام عاجلی نماید آنها براحتی می توانند مانند 32 سال گذشته روپای خود بایستند.

مسئولین وزارت راه و ترابری بجای حراج بازار داخلی که حداقل بخشی از هزینه های این شرکت های هوایی را تامین می کرد و سپردن بخشی از آن به هواپیمایی قطر، باید به فکر تامین منابع مالی برای حل مشکلات خطوط هواپیمایی کشورمان باشد  تا نه تنها شاهد بالندگی بیشتر آنها باشیم  بلکه حداقل به حفظ کرامت ملی و شان و غرور خود نیز توجه کنیم و به بهانه تحریم، بازار را به راحتی از دست ندهیم.