سالی که نکوست، از این 28 روزش پیداست!

 
هنوز یک دوازدهم از سال 91 نگذشته و نفس سال 91 به گذشتن یک ماه از عمر خود نیز گرم نشده است؛ اما همین بیست و چند روز برای مجلس شورای اسلامی کافی بوده تا آنقدر بگوید و انجام ندهد که داد مردم هم درآید.

به گزارش «تابناک»، هرچند در این بیست و هشت روز از سال 91‌، همه وقت مجلس به طرح استیضاحی تلف شد ـ‌ که فقط می‌توانست به سبک و رویه مجلس هشتم، چنان سرانجامی پیدا کند‌ ـ‌ ولی در این میان، نمایندگان خانه ملت‌ نیز سخنانی گفتند که هیچ سودی برای ملت نداشت!

بنا بر این گزارش، در همان روزهای آغازین سال، دولت حرکت‌هایی را برای آغاز مرحله دوم هدفمندی یارانه‌ها، با واریز مبلغی برداشت نشدنی به حساب برخی از شهروندان به عنوان ما‌به‌التفاوت مرحله نخست و دوم هدفمندی یارانه‌ها، آغاز کرد؛ کاری که قاعدتا بر پایه تصمیم مجلس، نباید انجام می‌شد.

البته در این میان، مجلسیان ـ که بیشترشان در تعطیلات نوروزی بودند‌ ـ جسته و گریخته واکنش‌هایی نشان دادند؛ اما هنوز که هنوز است، مشخص نشده پایان این ماجرا به کجا می‌رسد؟! آیا مرحله دوم آغاز شده است یا خیر؟ پولی که به حساب برخی واریز شده، برای چیست و دلیل آن که این مبلغی برای برخی دیگر واریز نشده، چیست؟ مجلس در این ارتباط چه گزارشی برای مردم دارد ؟

در همان تعطیلات بود که نمایندگان مجلس، خبر برداشت پول از حساب بانک‌ها توسط بانک مرکزی را ـ برای پرداخت یارانه‌های مردم ـ علنی کردند؛ اما هنوز مشخص نیست که آیا چنین پولی برداشته شده است یا خیر! و اگر برداشت شده، مجلس چه راهکاری برای پاسخگو کردن دولت دارد و در غیر این صورت، چرا کسی از نتیجه آن آگاه نمی‌شود؟! مجلس چه گزارشی در این زمینه برای افکار عمومی دارد ؟

و اما کمی بعدتر و پس از پایان تعطیلات نوروزی نمایندگان، سرانجام کلیات بودجه‌ای که توسط دولت بسیار دیر به مجلس آمد، با دیرکردی بیشتر، در مجلس بررسی و اتفاقا کلیاتش رد شد،ولی فردای آن روز، اعلام شد که بنا بر سه مصلحت، کلیات تصویب شده، ولی کسی سخنی از آن هفت ایرادی که کمیسیون تلفیق به کلیات بودجه وارد کرده بود، به میان نیاورد و هنوز هم مشخص نیست، آیا آن هفت ایراد برطرف شده است یا خیر؟!

به این ترتیب، در روز‌های بعد، برخی نمایندگان از فروش 53 میلیاردی ارز دولتی توسط بانک مرکزی به بهای ارز آزاد در بازار برای پرداخت یارانه‌ها سخن گفتند و به دنبال آن، یکی دو روز تیتر رسانه‌ها شد.اما هنوز هم این مسأله مشخص نیست که چنین چیزی رخ داده است یا خیر؛ اگر اتفاق افتاده، مجلس چه کار کرده و اگر اتفاق نیفتاده، چرا در رسانه‌ها آمد؟!

و سرانجام مسأله استیضاح وزیر کار و برکناری مرتضوی است که هنوز افکار عمومی در شوک رخدادهای روز گذشته دریاره آن هستند. موضوع مرتضوی، مسأله‌ای است که گویا همه قوای موجود مملکت در آن کوتاهی کرده‌اند؛ قوه قضائیه با کوتاهی در مشخص کردن پرونده قضایی مرتضوی، دولت در لجاجت برای ابقا و مسئولیت‌های جدید به مرتضوی و قوه مقننه برای برخورد با دولت برای این انتصاب.

اما رویکرد مجلس در رویارویی با این موضوع از همه شگفت‌تر است؛ یک ماه وقت مردم و مجلس به مسأله استیضاح می‌گذرد، مدت‌ها استیضاح تیتر رسانه می‌شود و حتی در دستور کار مجلس قرار می‌گیرد، رئیس جمهور به مجلس می‌آید تا از وزیر دفاع کند؛ اما یکباره قول شرفی که ادعا می‌شود از مرتضوی گرفته شده، همه مجلس را به هم می‌ریزد و تازه تذکر آیین‌نامه‌ای است که شروع می‌شود؛ تذکراتی درباره آنچه همه نمایندگان از آن ‌ـ حکمیت ـ آگاه بودند، ولی نتیجه آن را نمی‌دانستند؛ درست مانند تذکرات پس از سؤال از رئیس‌جمهور. این است وضعیت مجلس هشتم در بیست و هشت روز از سال جدید!