۰۹ فروردين ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۹ فروردين ۱۴۰۳ - ۱۹:۲۴
فیلم بیشتر »»
کد ۲۱۳۶۰۹
وي تاكيد كرد: سير بيماري مزمن است و دوره هاي ماژور بهبودي ندارد؛ اين اختلال در دوره نوجواني و اوايل دهه 20 سالگي تظاهر مي يابد.
يك متخصص مغز و اعصاب گفت: ناركولپسي (میل غیرطبیعی و شدید به خوابیدن) دومين علت شايع خواب آلودگي در طول روز است كه به صورت دوره هاي راجعه، غيرقابل كنترل و كوتاه مدت خواب است که همراه با توهمات پيش خواب يا پس خواب كاتاپلكسي و فلج خواب تعريف مي شود.

دكتر آرش موسي الرضايي اقدم در گفت وگو با ايسنا، با اشاره به اينكه شيوع اين بيماري 50 تا 25 مورد در هر 100هزار نفر است، اظهار كرد: مردان بطور يكسان درگير اين بيماري مي شوند و اوج بروز سني آن دهه دوم وسوم زندگي است با این حال ممکن است قبل از پنج سالگي و بعد از 40 سالگي هم ديده شود.

وي با بيان اينكه بيماري ناركولپسي با پنج علامت خواب آلودگي بيش از حد در طول روز، كاتاپلكسي (خواب روزانه مفرط)، فلج ناشي از خواب، توهمات وپريودهاي خواب با شروع REM، مشخص مي شوند، افزود: خواب آلودگي بيش از حد در طول روز علامت اصلي و اوليه در ناركولپسي است.

وي ادامه داد: حملات خواب كوتاه مدت كمتر از 15 دقيقه است كه با انجام فعاليت هاي منوتون و نشسته تشديد مي شوند.

دكتر موسي الرضايي با اشاره به اينكه خنده زياد، ورزش، هيجان، سرخوشي، ترس و خجالت از عوامل برانگيزاننده كاتاپلكسي است گفت: اين بيماري ممكن است به صورت فلج نسبي عضلات باشد و خود را به صورت ضعف، كلام مبهم، شل شدن زانوها و افتادگي فك نشان مي دهد.

وي ادامه داد: كاتاپلكسي در بيش از 50 درصد بيماران رخ مي دهد و به صورت دوره كوتاه مدت ضعف عضلاني يا فلج مي باشد معمولا كاهش هوشياري ديده نمي شود و پس از بهبود حمله، حال بيمار كاملا طبيعي است.

این متخصص مغز و اعصاب گفت: حركات پريوديك پاها، آپنه ي خواب، كوتاه بودن دوره نهفتگي خواب، بيدار شدن مكرر از خواب(افراد مبتلا به این بیماری از بيدار شدن خود آگاه نمي باشند)، مشكلات حافظه، تاري ديد، دوبيني، سوسوزدن و افسردگي از ساير علایم ناركولپسي است.

وي تاكيد كرد: سير بيماري مزمن است و دوره هاي ماژور بهبودي ندارد؛ اين اختلال در دوره نوجواني و اوايل دهه 20 سالگي تظاهر مي يابد.

وي تصريح كرد: ارتباط محكم و مهمي بين ناركولپسي و وجود آنتي ژن خاص HLA-DR2 وجود دارد بنابراين اين بيماري يك پايه ژنتيكي دارد.

دكتر موسي الرضايي در رابطه با روش هاي درمان این بیماری گفت: خوابيدن منظم و در زمان مقرر، چرت زدن هاي منظم روزانه، رعايت کردن نكات ايمني مثل احتياط در رانندگي و دوري از وسايل و اجسام تيز، استفاده از داروهاي محرك مثل متيل فنيديت، برنولين، آمفتامين، دكتروآمفتامين و پروتريپتيلين از روش هاي درمان ناركولپسي است.

این متخصص مغز و اعصاب در خاتمه خاطرنشان كرد: بيماران كاتاپلكس، فلج ناشي از خواب و توهمات هيپناگوژيك مي توانند از داروهاي ضد افسردگي ها استفاده كنند.

ارسال به دوستان
وبگردی