.png "عصر ایران")
۰۷ ارديبهشت ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۷ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۴:۲۱
نفرت شهروندان و دانشجویان آمریکایی از اسرائیل (فیلم) گله از برخورد نامناسب حراست فرودگاه اصفهان
خواهر‌هاي حراستي در ابتدا سعي كردند با بالا بردن صدا و به كاربردن كلمات ركيك من را از كوره در ببرند و بهانه‌اي بتراشند كه متاسفانه در اين راه موفق نشدند.در عين حال با برخورد فيزيكي (گرفتن دست‌هاي من)سعي داشتند كه من را به بكارگيري خشونت متهم كنند كه در اين مورد هم موفق نشدند
عصر ایران - یکی از کاربران در مطلبی از نحوه برخورد و تعامل نامناسب کارکنان حراست فرودگاه بین المللی اصفهان مطلبی را ارسال کرده اند که از نظر شما می گذرد.
" شب گذشته وقتي كه براي برگشت از شهر تاريخي و ديدني اصفهان به فرودگاه آمدم، با برخورد نامناسب خانم‌هاي حراستي فرودگاه بين المللي شهيد بهشتي اصفهان روبرو شدم.
واقعيت آنست كه اصلا متوجه نشدم چرا پرخاش به من را آغاز كردند و با چه بهانه‌اي من را به پاسگاه فرودگاه اصفهان آوردند!
اين اتفاق آنقدر سريع افتاد كه من مبهوت ماندم و مجالي براي انديشيدن، پاسخ دادن و دفاع از خود پيدا نكردم.
خواهر‌هاي حراستي در ابتدا سعي كردند با بالا بردن صدا و به كاربردن كلمات ركيك من را از كوره در ببرند و بهانه‌اي بتراشند كه متاسفانه در اين راه موفق نشدند.در عين حال با برخورد فيزيكي (گرفتن دست‌هاي من)سعي داشتند كه من را به بكارگيري خشونت متهم كنند كه در اين مورد هم موفق نشدند و من به طور مدام به برخورد فيزيكي اعتراض ميكردم و خواستاردست نزدن و كشيدن دست خانم‌ها مي‌شدم.
ولي متاسفانه به رغم تلاش من براي آرام نگه داشتن جو و عدم برخورد نيروهاي انتظامي با من و همسرم ،با ورود يكي از نيروهاي انتظامي مستقر در فرودگاه و برخورد ناشايست وي و به كارگيري كلمات ركيك خطاب به من،معادله پيچيده تر شد.
و در نهايت تلاش هاي من و همسرم براي مشخص شدن اتهام ما و دلايل مانع شدن كاركنان نيروهاي انتظامي و حراست فرودگاه براي سوار هواپيما شدن بي نتيجه ماند و ما از پرواز خودمان جا مانديم.
بعد از اين خانم‌هاي حراستي با همكاري چند تن از كاركنان نيروي انتظامي مستقر در فرودگاه بين المللي اصفهان من و همسرم را به داخل كلانتري بردند و باز هم در حالي كه جواب مشخصي به ما نمي دادند و دلايل اين برخورد را توضيح نمي دادند ما را تهديد به فرستادن به سيدعلي خان، كه نمي دانستم كجاست ولي بعد از پيگير شناخت نسبي نسبت به اين بازداشتگاه پيدا كردم و متوجه شدت تهديدات ايشان شدم.
نكته جالب توجه اين است كه من بعد از برخورد اين خانم‌ها و آقايان خواستار ملاقات با رييس پليس فرودگاه ، رياست فرودگاه، رياست حراست فرودگاه شدم كه ماموران علاوه بر پرخاش و به كاربردن كلمات ركيك اظهار كردند د رحال حاضر هيچ كدام از اين آقايان و حتي جانشينان آنها در فرودگاه حضور ندارند و ما بايد مشكلمان را با آنها حل كنيم.مشكلي كه نه من و نه همسرم نمي دانستيم چيست و نمي دانستيم كه به چه اتهامي از پرواز منع شديم.
بعد از رفتن به كلانتري فردي با درجه ستوان يكم براي اطلاع از ماجرا به سوي ما آمد و ظاهرا در آن ساعات وي مسوول نيروي انتظامي و حراست فرودگاه بود.
در حالي كه من خوشحال بودم كه سرانجام كسي براي دادخواهي و رسيدگي به مسيله ما امده است وي با نگاهي تحقيرآميز به ما بعد از صحبت هايي كه با همكارانش داشت و ما متوجه آن نشديم به طرف ما آمد و اينچنين گفت:
خوب! چه غلطا! فكر كرديد اينجا شهر خودتونه كه از اين ...بازي‌ها در مياريد.
من كه آخرين اميدم هم نا اميد شده بود، گفتم: جناب اتهام ما چيه؟ چرا ماموران شما ما را از پرواز منع كردند؟
ستوان يكم گفت: خفه شو.دهنتو ببند.حرف نزن.
بعد از اين نحوه برخورد به او گفتم من خبرنگارم شايسته نيست كه با من به اين نحو صحبت كنند ولي فكر مي‌كنم صداي من در نعره‌هاي وي گم شد و ايشان نشنيد كه وظيفه من خبررساني و گزارش كمي و كاستي ها و بي عدالتي ها به مقامات و در نهايت مراجع قضايي و كمك به اصلاح آنهاست براي اينكه همه‌ي ايراني ها اعم از كردو لر و ترك و... بهتر و سالمتر زندگي كنند.
بعد هم همسر من را به سمتي ديگر بردند و آنجا تهديد كردند كه اگر من پسر بودم دندون‌هاي منو تو دهانم خورد مي كردند.
بعد از اين همه ماجرا كه تنها در ربع ساعت طول كشيد، نمي دانستم در شهر غريب چه كنم. تنها تونستم به چندنفر از همكاران و دوستانم تماس بگيرم كه آنها هم از شانس بد من يا تلفن هايشان را خاموش كرده بودند و يا در مسافرت بودند و آنتن نداشتند!
بعد از پرواز ما كه ساعت 9:15 شب شنبه از اصفهان به مقصد تهران بود، 4 پرواز ديگر به مقصد تهران وجود داشت كه به دليل اهمال و بي توجهي ماموران نيروي انتظامي و حراست فرودگاه اصفهان ما به هيچ كدوم از آنها نرسيديم و دقيقا يك دقيقه بعد از بلند شدن آخرين پرواز كه ساعت 10:55 دقيقه بود سرهنگ دهقان، جانشين رييس پليس فرودگاه بين المللي اصفهان (به گفته‌ي خودشون) آمدند و با گرفتن تعهد نامه‌اي كه به اجبار و با تهديد و ارعاب نوشتيم ما را رها كردند.
در اين تعهد نامه اتهام ما رعايت نكردن شيونات اسلامي و توهين به مامور دولت اعلام شده بود.
بعد از بيرون آمدن از فرودگاه بين المللي اصفهان و اطلاع دوستان و آشنايان از ماجرايي كه براي اتفاق افتاد بسياري از آنها به اين قضيه بسيار معمول و عادي نگاه كردند و اظهار كردند كه اين اولين باري نيست كه فرودگاه اصفهان به دلايل متفاوت پرواز مسافران را كنسل مي كند.برخي از آنها اين اتفاق را به ويژه در ايام تعطيل و پيك مسافران اعلام كردند.
نكته‌ي جالب براي من هم اين است كه بعد از آنهمه ارعاب و تهديدي كه از سوي ماموران فرودگاه به ما صورت گرفت، چرا بعد از گذشت 2 ساعت و حادث نشدن هيچ اتفاق خاصي تنها با گرفتن يك تعهد نامه ما را رها كردند و اگر به واقع ما مرتكب جرمي شده بوديم و ايشان اجازه لغو پرواز ما را به واسطه اتهام و ارتكاب جرم داشتند ،پس چرا مار ا نگه نداشتند و با وساطت همون خواهران حراستي ما را روانه خارج از فرودگاه كردند.
پاسخ گوي خسارات مادي و معنوي ما كيست؟
آيا نبود نظارت بر عملكرد ماموران و كاركنان يك فرودگايه مثل شهر اصفهان كه علاوه بر بين المللي بودن روزانه صدها توريست به آن مراجعه مي كند، قابل اغماض است؟"
واقعيت آنست كه اصلا متوجه نشدم چرا پرخاش به من را آغاز كردند و با چه بهانه‌اي من را به پاسگاه فرودگاه اصفهان آوردند!
اين اتفاق آنقدر سريع افتاد كه من مبهوت ماندم و مجالي براي انديشيدن، پاسخ دادن و دفاع از خود پيدا نكردم.
خواهر‌هاي حراستي در ابتدا سعي كردند با بالا بردن صدا و به كاربردن كلمات ركيك من را از كوره در ببرند و بهانه‌اي بتراشند كه متاسفانه در اين راه موفق نشدند.در عين حال با برخورد فيزيكي (گرفتن دست‌هاي من)سعي داشتند كه من را به بكارگيري خشونت متهم كنند كه در اين مورد هم موفق نشدند و من به طور مدام به برخورد فيزيكي اعتراض ميكردم و خواستاردست نزدن و كشيدن دست خانم‌ها مي‌شدم.
ولي متاسفانه به رغم تلاش من براي آرام نگه داشتن جو و عدم برخورد نيروهاي انتظامي با من و همسرم ،با ورود يكي از نيروهاي انتظامي مستقر در فرودگاه و برخورد ناشايست وي و به كارگيري كلمات ركيك خطاب به من،معادله پيچيده تر شد.
و در نهايت تلاش هاي من و همسرم براي مشخص شدن اتهام ما و دلايل مانع شدن كاركنان نيروهاي انتظامي و حراست فرودگاه براي سوار هواپيما شدن بي نتيجه ماند و ما از پرواز خودمان جا مانديم.
بعد از اين خانم‌هاي حراستي با همكاري چند تن از كاركنان نيروي انتظامي مستقر در فرودگاه بين المللي اصفهان من و همسرم را به داخل كلانتري بردند و باز هم در حالي كه جواب مشخصي به ما نمي دادند و دلايل اين برخورد را توضيح نمي دادند ما را تهديد به فرستادن به سيدعلي خان، كه نمي دانستم كجاست ولي بعد از پيگير شناخت نسبي نسبت به اين بازداشتگاه پيدا كردم و متوجه شدت تهديدات ايشان شدم.
نكته جالب توجه اين است كه من بعد از برخورد اين خانم‌ها و آقايان خواستار ملاقات با رييس پليس فرودگاه ، رياست فرودگاه، رياست حراست فرودگاه شدم كه ماموران علاوه بر پرخاش و به كاربردن كلمات ركيك اظهار كردند د رحال حاضر هيچ كدام از اين آقايان و حتي جانشينان آنها در فرودگاه حضور ندارند و ما بايد مشكلمان را با آنها حل كنيم.مشكلي كه نه من و نه همسرم نمي دانستيم چيست و نمي دانستيم كه به چه اتهامي از پرواز منع شديم.
بعد از رفتن به كلانتري فردي با درجه ستوان يكم براي اطلاع از ماجرا به سوي ما آمد و ظاهرا در آن ساعات وي مسوول نيروي انتظامي و حراست فرودگاه بود.
در حالي كه من خوشحال بودم كه سرانجام كسي براي دادخواهي و رسيدگي به مسيله ما امده است وي با نگاهي تحقيرآميز به ما بعد از صحبت هايي كه با همكارانش داشت و ما متوجه آن نشديم به طرف ما آمد و اينچنين گفت:
خوب! چه غلطا! فكر كرديد اينجا شهر خودتونه كه از اين ...بازي‌ها در مياريد.
من كه آخرين اميدم هم نا اميد شده بود، گفتم: جناب اتهام ما چيه؟ چرا ماموران شما ما را از پرواز منع كردند؟
ستوان يكم گفت: خفه شو.دهنتو ببند.حرف نزن.
بعد از اين نحوه برخورد به او گفتم من خبرنگارم شايسته نيست كه با من به اين نحو صحبت كنند ولي فكر مي‌كنم صداي من در نعره‌هاي وي گم شد و ايشان نشنيد كه وظيفه من خبررساني و گزارش كمي و كاستي ها و بي عدالتي ها به مقامات و در نهايت مراجع قضايي و كمك به اصلاح آنهاست براي اينكه همه‌ي ايراني ها اعم از كردو لر و ترك و... بهتر و سالمتر زندگي كنند.
بعد هم همسر من را به سمتي ديگر بردند و آنجا تهديد كردند كه اگر من پسر بودم دندون‌هاي منو تو دهانم خورد مي كردند.
بعد از اين همه ماجرا كه تنها در ربع ساعت طول كشيد، نمي دانستم در شهر غريب چه كنم. تنها تونستم به چندنفر از همكاران و دوستانم تماس بگيرم كه آنها هم از شانس بد من يا تلفن هايشان را خاموش كرده بودند و يا در مسافرت بودند و آنتن نداشتند!
بعد از پرواز ما كه ساعت 9:15 شب شنبه از اصفهان به مقصد تهران بود، 4 پرواز ديگر به مقصد تهران وجود داشت كه به دليل اهمال و بي توجهي ماموران نيروي انتظامي و حراست فرودگاه اصفهان ما به هيچ كدوم از آنها نرسيديم و دقيقا يك دقيقه بعد از بلند شدن آخرين پرواز كه ساعت 10:55 دقيقه بود سرهنگ دهقان، جانشين رييس پليس فرودگاه بين المللي اصفهان (به گفته‌ي خودشون) آمدند و با گرفتن تعهد نامه‌اي كه به اجبار و با تهديد و ارعاب نوشتيم ما را رها كردند.
در اين تعهد نامه اتهام ما رعايت نكردن شيونات اسلامي و توهين به مامور دولت اعلام شده بود.
بعد از بيرون آمدن از فرودگاه بين المللي اصفهان و اطلاع دوستان و آشنايان از ماجرايي كه براي اتفاق افتاد بسياري از آنها به اين قضيه بسيار معمول و عادي نگاه كردند و اظهار كردند كه اين اولين باري نيست كه فرودگاه اصفهان به دلايل متفاوت پرواز مسافران را كنسل مي كند.برخي از آنها اين اتفاق را به ويژه در ايام تعطيل و پيك مسافران اعلام كردند.
نكته‌ي جالب براي من هم اين است كه بعد از آنهمه ارعاب و تهديدي كه از سوي ماموران فرودگاه به ما صورت گرفت، چرا بعد از گذشت 2 ساعت و حادث نشدن هيچ اتفاق خاصي تنها با گرفتن يك تعهد نامه ما را رها كردند و اگر به واقع ما مرتكب جرمي شده بوديم و ايشان اجازه لغو پرواز ما را به واسطه اتهام و ارتكاب جرم داشتند ،پس چرا مار ا نگه نداشتند و با وساطت همون خواهران حراستي ما را روانه خارج از فرودگاه كردند.
پاسخ گوي خسارات مادي و معنوي ما كيست؟
آيا نبود نظارت بر عملكرد ماموران و كاركنان يك فرودگايه مثل شهر اصفهان كه علاوه بر بين المللي بودن روزانه صدها توريست به آن مراجعه مي كند، قابل اغماض است؟"
لینک کوتاه: کپی لینک
اعطای بازوبند پهلوانی به فرمانده ناوگروه ۸۶ ارتش جمیله علم الهدی : به ایران بیایید و وضعیت زنان را ببینید وزیر دفاع : حمله ایران به اسرائیل یک هشدار محدود بود / به دنبال جنگ نیستیم احمد خاتمی : به زور کسی را به بهشت نمی‌بریم، اما جلوی ناهنجاری خواهیم ایستاد تاکید وزرای دفاع ایران و چین بر گسترش روابط نظامی « لوران کانته » فیلمساز برجسته فرانسوی درگذشت تجمع روحانیون در حمایت از طرح حجاب نیروی انتظامی با لباس جنگی (عکس) محرومیت یک تا ۱۰ سال از تحصیل در انتظار داوطلبان متخلف کنکور 200 روز جنگ اسرائیل در غزه ؛ جهان شکست خورد زندگی سخت است آیا فلسفه می‌تواند کمک کند؟ درگذشت یک پزشک زن بیمارستان شریعتی/ مرگ یا خودکشی؟ وزارت بهداشت: زیر بار صدور مجوز به سیگارهای الکترونیک نمی‌رویم رئیسی : غربی ها ، آفریقا را برای خودشان می‌خواهند اما ما آفریقا را برای آفریقا می‌خواهیم افشای جزئیات تماس اخیر ترامپ و بن سلمان مردمی که تلویزیون نمی‌بینند و سریال هایی که دیده نمی‌شود!
وبگردی
فقط خدا میداند که در موقع بدرقه ودر حضور خانواده نامزد برادرم ما چه حالی داشتیم!!!
نتیجه این شد که برادرم پس از رسیدن به کشور مقصد اعلام کرد که دیگر هرگز پایش را به وطن نخواهد گذاشت...
واقعا چه کسی باید جوابگو باشد؟؟؟
اینجانب حاضرم شماره و آدرس تماس خود را برای پیگیری ماجراتوسط مسئولان مرتبط در اختیارشان قرار دهم.
انوقت ،وقتی پس از مدتها کسی مانند آقای حسنی به نحوه عملکرد و فرهنگ سخن گفتن مامورین نیروی انتظامی اعتراض میکن، نتیجه آن میشود که دیدیم...
عده زیادی شخصیت خود ایشان را زیر سوال بردند و نه بررسی حرف حقی که حرف دل بسیاری بود...
خداوند عاقبت همه ما را ختم به خیر فرماید.
یه دفعه وسط کوه درکه موهای منو در حالیکه 16 سال بیشتر نداشتم قیچی کردند و با آن قیافه فرستادند توی خیابون!