دادستانان که ابتدا تنها به دنبال حکم قضایی چهار سال زندان بودند، اظهار کردند که انتظار نداشته‌اند که دانشمندان یک پیش‌بینی دقیق را ارائه کنند. اما این کمیته پس از نشست 31 مارس 2009 اطلاعات ناقص، مبهم و متناقض در مورد خطر ارائه کرده بودند.

شش دانشمند و یک مقام دولتی روز گذشته (دوشنبه) توسط یک دادگاه ایتالیایی به دلیل عدم موفقیت در ارائه هشدار کافی برای زمین‌لرزه‌ای که منجر به کشته شدن بیش از 300 نفر در شهر لاکویلا در سال 2009 شده بود،‌ به اتهام قتل غیرعمد به شش سال زندان محکوم شدند.

به گزارش ایسنا، این هفت تن که همگی از اعضای کمیته ملی پیش‌بینی و جلوگیری از خطرات هستند به غفلت و قصور در ارزیابی خطر و اطلاع رسانی به شهر در مورد خطر زلزله متهم شدند.

این پرونده از سوی نهادهای بین‌المللی از جمله اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا محکوم شده که تاکید دارند خطر شکایتهای قانونی ممکن است دانشمندان را از مشاوره به دولت و یا حتی کار در زلزله شناسی و ارزیابی ریسک لرزه‌یی بازدارد.

ریچارد والترز از دپارتمان علوم زمین دانشگاه آکسفورد اظهار کرد: مساله در اینجا سوءتفاهم علمی است و ما نباید دانشمندانی را که اطلاعات علمی دقیق و سنجیده شده را ارائه کرده بودند، به زندان بیندازیم.

وی افزود: این کار باعث ایجاد یک پیشینه بسیار خطرناک شده و می‌ترسم که باعث دلسرد شدن دانشمندان دیگر از ارائه مشاوره در مورد خطرات طبیعی و تلاش برای کمک به جامعه در این شرایط شود.

این دانشمندان شامل فرانکو باربری، انزو بوشی، گیولیو سلواگی، جیان میشیله کالوی، کلاودیو اوا و مائورو دولچه به همراه برناردو دبرنادیس، معاون سابق مدیر سازمان حفاظت مدنی به جرم کیفری قتل غیرعمد و ایجاد آسیب جزایی محکوم شدند.

زمین‌لرزه 6.3 ریشتری لاکویلا در روز شش آوریل 2009 در منطقه ابروزو رخ داده و با تخریب دهها هزار ساختمان، بیش از هزار مجروح و 308 کشته در بر داشت.

در قلب این پرونده یک سوال وجود داشت که آیا کارشناسان انتصابی دولت یک تصویر بیش از حد اطمینان‌بخش را از خطر پیش روی شهر ارائه کرده بودند که دربردارنده ساختمانهای قدیمی و ضعیف بسیار بوده و در طول قرنها سه بار توسط زمین لرزه تخریب شده بود؟

این پرونده به خصوص بر مجموعه‌ای از لرزش‌های سطح پایین تمرکز داشته که در ماههای پیش از زلزله اصلی در منطقه رخ داده بود و به گفته مقامات قضایی، کارشناسان باید از آن در مورد دست کم نگرفتن خطر یک شوک بزرگتر آگاه می‌شدند.

آلفردو بیوندی، وکیل اوا، این تصمیم را چه در واقعیت و چه از لحاظ قانونی اشتباه خواند اما حکم صادر شده در یک دادگاه کوچک در منطقه صنعتی بیرون مرکز شهر لاکویلا مورد استقبال اقوام قربانیان قرار گرفت.

با وجود گذشت بیش از سه سال هنوز این شهر قرون وسطایی که زمانی از زیبایی بسیار برخوردار بود، به شکل مخروبه باقی مانده و ساکنان آن قادر به بازگشت نیستند.

به گفته وکلای مدافع، زلزله قابل پیش‌بینی نیست و حتی در این صورت نیز هیچ کاری برای جلوگیری از وقوع آن نمی‌توان انجام داد.

فرانکو کوپی، وکیل مدافع این دانشمندان پیش از صدور حکم اظهار کرد: اگر واقعه‌ای قابل پیش‌بینی نبوده و مخصوصا اینکه کاری در جهت جلوگیری از آن نتوان انجام داد، درک اینکه چگونه می‌توان در مورد خطا در پیش‌بینی خطر اظهار نظر کرد،‌ بسیار مشکل است.

این پرونده بخشی از جنجال گسترده‌تر بر سر فاجعه لاکویلا است که در مرکز یک مجموعه مباحث تلخ در مورد آمادگی ایتالیا در مقابل بلایا بوده است.

مرکز ایتالیا به طور مداوم با لرزش‌های سطح پایین لرزیده که تعداد بسیار کمی از آن مقدم بر زمین لرزه‌های بزرگتر بوده و به طور کلی تنها با یک بیانیه کوتاه از مقامات حفاظت مدنی مشخص شده‌اند.

بر اساس نظرات علمی به نقل از دادستانها، دهها زمین لرزه خفیف رخ داده قبل از زلزله در حقیقت نمونه‌ای از پیش‌لرزه هایی بوده‌اند که پیش از زمین لرزه‌های بزرگ مانند آنچه در تاریخ شش آوریل رخ داده، مشاهده شده‌اند.

به گفته آنها، این کارشناسان به جای تاکید بر خطر احتمالی به صدور بیانیه هایی پرداخته بودند که تهدید تکرار زلزله‌های مخرب سالهای 1349، 1461 و 1703 را نادیده گرفته و این لرزه‌های کوچک را یک پدیده زمین‌شناسی عادی خوانده بودند.

ایتالیا در میان زلزله‌خیرترین کشورهای اروپا بوده و به طور مکرر با لرزه‌های مرگبار روبرو شده که آخرین در مه 2012 بود.

در زلزله 5.8 ریشتری منطقه امیلیا روماگنا 12 تن کشته و بیش از صدها مجروح شدند.

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه