مورینیو؛ جذاب، محبوب، منفور

این پرتغالی مغرور بعد از قهرمانی در اروپا، آبی‌های لندن را بعد از نیم قرن به قهرمانی رساند اما آبراموویچ در ‌‌نهایت روحیات خاصش را تحمل نکرد.

عصر ایران؛ سعید شمس- ژوزه ماریو دوس سانتوس فلیکس مورینیو یا‌‌ همان آقای خاص را باید یکی از چهره‌های ویژه دنیای فوتبال دانست. مردی که با شکست دادن استادش در فینال لیگ قهرمانان اروپا برای آن هم با پورتویی که جایی در بین بزرگان نداشت، خود را به عنوان یکی از مربی‌هایی معرفی کرد که فوتبال جهان هم به لحاظ فنی و هم به لحاظ رسانه‌ای می‌تواند روی او حساب کند.

این پرتغالی مغرور بعد از قهرمان شدن در اروپا به چلسی رفت تا بر روی نیمکت استمفوردبریچ با سر الکس فرگوسن «کل کل» کند و البته آبی‌های لندن را بعد از نیم قرن به قهرمانی رساند، اما آبراموویچ در ‌‌نهایت روحیات خاصش را تحمل نکرد تا او بداند که مورینیو هم باشی، امکان دارد کسی تصمیم به اخراجت بگیرد.

البته او بعد از این اتفاق با این‌تر میلان سه گانه قهرمانی را تکمیل کرد تا فقط بعد از ۵ سال حضور در سطح به نیمکت وسوسه برانگیز سانتیاگو برنابئو برسد. او در پادشهای اسپانیا هم روال قبلش را ادامه داد و در جایی که در تقابل با گواردیولا به باخت عادت کرده بود، همچنان رفتارهای خاصی از خود بروز می‌داد، انگار که خاص بودن را به قهرمان بودن ترجیح می‌دهد! مورینیو با قهرمان شدن در لالیگای ۲۰۱۲ – ۲۰۱۱ توانست پپ جوان را ناکام کند، اما در شرایطی که هفته‌های زیادی تا پایان لیگ جاری مانده است، ۱۶ امتیاز از دستیار گواردیولا عقب است تا زمزمه‌های جدایی و حتی اخراجش از رئال مادرید به گوش برسد.

با این حال او نگرانی خاصی از ندارد، چون حتما یکی دیگر از نیمکت‌های جذاب و مورد توجه فوتبال انتظارش را می‌کشد، انتظار مردی که هم جذاب است و محبوبیت و منفور بودن را در کنار هم تجربه می‌کند. مردی گه پپ گواردیولا که در طول ۴ سال ۱۲ قهرمانی را از آن خود کرده، درباره‌اش گفته است که «در قسمت بهترین مربیان دنیا، وقتی شما ژوزه را با کسانی مثل سر الکس، آرسن و یا فابیو مقایسه می‌کنید، به این نتیجه خواهید رسید که وی بسیار جوان‌تر از آن‌هاست اما با وجود این جوانی، آنقدر در کارش موفق بوده که بتوان وی را بهترین مربی دنیا خواند و این حقیقت است.»

برای خواندن سایر خبرهای ورزشی کلیک کنید

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه