موتور دولت با رسانه های خاموش ریپ می زند

خرداد - رضا رئیسی: روزی که حجت الاسلام حسن روحانی در 22 فروردین ماه سال 92 حضور خود به عنوان کاندیدای رسمی ریاست جمهوری را اعلام کرد کسی گمان نمی برد که دانش آموخته دانشگاه کالدونیان گلاسگو دو ماه و دو روز بعد پیروز قاطع انتخابات یازدهم نام بگیرد.

یکماه پر فراز و نشیب طی شد تا کلید روحانی قفل دروازه های پاستور را باز کند و وی هفتمین فردی باشد که عنوان ریاست جمهوری را در کنار نام خود یدک بکشد.

هاشمی آمد و رفت؛ هشت کاندیدا احراز صلاحیت شدند و بالاخره دو کاندیدا انصراف دادند و ائتلاف بزرگ اصلاح طلبان و اعتدالیون حول محور روحانی سامان گرفت و حمایت شخصیت های مرجعی چون آیت الله هاشمی و رئیس دولت اصلاحات و سخنوری حقوقدانی که سرهنگ نبود و  در مناظرات خوش درخشید همه و همه دست به دست هم دادند تا فرد برگزیده از میان شش نفر دبیر اسبق شورای عالی امنیت ملی باشد.

شیخ دیپلمات به پشتوانه حمایت ملت پلی از ساختمان نیاوران به پاستور زد و راهی  را گشوده در برابر خود می بیند که صد قافله امید و آرزو همره آنست. حال اکنون وی با کوله باری از مطالبات انباشته شده روبروست و در عین حال سازه ای را تحویل می گیرد که به اذعان همه طیف های سیاسی در طول چند سال اخیر با نابسمانی های دست به گریبان بوده و اکنون برقراری انطباق میان مطالبات و ظرفیت ها به نحوی که در همین بدو کار گسستی میان دولت- ملت ایجاد نکند اصلی ترین چالشی است که وی در دولت جدید پیش روی خود دارد و باید تمهیدی ویژه برای آن تدراک ببیند. 
 
رسانه ها و نقش بی بدیل آنان
 
حسن روحانی از معدود کاندیداهایی بود که رسانه مکتوب و مستقلی برای تبیین نظرات و حمایت از رویکردهای خود نداشت و در ایام انتخابات رسانه های مستقل و نزدیک به اصلاح طلبان بخش عمده این بار را بر دوش کشیدند حال انتخابات پایان یافته و با توجه به نکته پیش گفته مبنی بر برقراری توازن میان مطالبات و ظرفیت ها روحانی بیش از هر چیزی نیازمند بهره گیری از تیم رسانه ای متخصص و کاربلدی است که بتوانند پیش از حضور رئیس جمهور در پاستور مدیریت افکار عمومی را بر عهده بگیرند و با بهره گیری از فضای رسانه ای نگذارند تا صدای اعتدال در هیاهوها گم شود و زمینه برای سوء استفاده آنان که اعتدال ورزی را سم مهلک می دانند و بدنبال هیاهو افکنی و استفاده از فضای غبارآلود هستند، مهیا شود.

بنابر شواهد از آنجا که تیم همراه روحانی سابقه حضور در این مرتبه با لحاظ حساسیت های پیرامونی را ندارند در مقوله اطلاع رسانی و همنوایی با رسانه های مستقل خلاء محسوسی قابل مشاهده است که در بازه زمانی سپری شده می توان نمونه های آشکاری برای آن ذکر کرد که در پی به اجمال و اختصار خواهد آمد.
 
از کنفرانس خبری تا نبود تیم رسانه ای فعال
 
حسن روحانی در اولین اقدام تاثیر گذار خود پس از پیروزی تصمیم گرفت که با رسانه های داخلی و خارجی سخن بگوید. کنفرانس خبری در یکی از سالن های همایش مرکز تحقیقات استراتژیک برگزار شد. جلسه ای که جز توان پاسخگویی  وی و جواب های سنجیده و قابل تاملش نکته پر فروغی نداشت.

ازدحام بیش از اندازه و چند برابر گنجایش سالن، حضور افراد غیر مرتبط با حوزه خبر رسانی، عدم نظم در اداره جلسه و نوعی کشاکش در محل تعبیه شده برای پرسش کنندگان و روال نامشخص حضور رسانه ها در پشت تریبون از جمله مواردی بود که اعتراض های بسیاری از خبرنگاران را به همراه داشت و همخوان با شان جلسه نبود.

این بی نظمی ایجاد شده خبر از نابسمانی در تیم مدیریت رسانه ای می داد و خبرنگاران از خود می پرسیدند که چرا باید به این سبک و سیاق این کنفرانس خبری اداره شود. پس از چند روز مشخص شد که در عمل تیم رسانه ای مشخصی عنان کار را در دست ندارد و علت آن از هم پاشیدگی هویدا گردید.
 
تعامل رسانه ای آنچه باید باشد
 
به طور معمول درتمامی کشورها و در ساختارهای مختلف سیاسی تیم رسانه ای سیاستمداران از افراد باسابقه رسانه ای چینش شده و چهره های نام آشنا با روابط عمومی بالا برای این کار برگزیده می شوند تا بتوانند بهترین کارایی و بهره وری را به منصه ظهور رسانده و از ظرفیت های عظیم رسانه ها کمال استفاده را ببرند.

حال با روی کارآمدن دولت جدید نیز این ضرورت برای اصلاح ساز وکارهای رسانه ای و تبیین رویکردهای دولت اعتدال و امید درسطوح مختلف جامعه بیش ازپیش احساس می شود. رسانه ها در دولت پیشین آنگونه که بایسته و شایسته بود جایگاه تاثیرگذارو همپوشان را نداشتند و اکنون لازم است در دولتی که راهبرد خود را بر تعامل گرایی و همگرایی استوار کرده این روابط به شکلی مرصوص بازسازی شده و بر روی ریلی هموار قرار گیرد.

حال در خصوص تیم رسانه ای همراه رئیس جمهور منتخب نیزباید گفت نیازبه پویایی و تکاپو وبکارگیری سازو کارهای منسجم بسیار لازم است نکته ای که در بازه زمانی بعد از انتخابات چندان که باید مورد التفات قرار نگرفته است. در چند روز اخیر معابر اطلاع رسانی رسانه های مستقل با دفتر رئیس جمهورچندان برقرار نبوده و تیم فعلی تنها اخبار را در قالب سایت پریزدنت 92 انعکاس می دهد نکته ای که با ناخشنودی بسیاری از خبرگزاری ها و روزنامه ها روبرو شده اما مسئولین اطلاع رسانی چندان توجهی به این نکته ندارند و لزوم بازنگری در این خصوص وایجاد تعامل سازنده با رسانه ها ضرورتی غیر قابل چشم پوشی است.
 
در نهایت...
 
ظرفیت رسانه ای نکته ای نیست که بتوان در عصر ارتباطات به سادگی از آن گذشت و هر سیاستمداری برای پیشبرد بهینه اهداف و منویات خود نیازمند ارتباط وثیق با این ابزار کلیدی است.

رئیس جمهور منتخب نیز از این قاعده مستثنی نیست و در چهار سال دوران زمامداری خود برای پیشبرد گفتمان اعتدال ورزی در مواجهه با چالش های پیش رو نیازمند چتر حمایتی رسانه های مستقل و کارآمد است.

برخوردهای نا همدلانه و فاقد همپوشانی که رسانه ها را از دور رئیس جمهور بتاراند بزرگترین اشتباه استراتژیکی است که در این برهه حساس می تواند رخ دهد. هر چه هست بازنگری در این روش و تغییر مشی ها  و استفاده از چهره های کلیدی رسانه ای برای ایجاد شاکله ای وزین و مانا نکته ای است که به نظر می رسد باید در اولویت اصلی رئیس جمهور منتخب و همراهان وی باشد و اهمال در آن می تواند اثرات ناخوشایندی به همراه داشته باشد.