البته برنامه های ایمنی به تنهایی نمی تواند مصونیت از آدم ربایی را تضمین کند اما به انتقال مشکلات کمک می کنند. از سوی دیگر، عدم انجام اقدامات دفاعی در یک دوره طولانی در مناطق پرخطر، ناآرامی و اغتشاشات را دوچندان می کند.

صنعت بیمه - امروزه آدم ربایی یک شغل سازمان یافته است که توسط افراد حرفه ای که دقیقا می دانند در جست و جوی چه چیزی هستند و چگونه باید آن را به دست آورند، انجام می شود. متاسفانه در نتیجه جهانی شدن اقتصاد، آدم ربایی در برخی از نقاط جهان شغلی بسیار پرمنفعت است.

آدم ربایی و اخاذی مسائلی هستند که به طور عمده در کشورهای مشخصی صورت می گیرند که در معرض اجرای ضعیف قانون، شورش و یا بی ثباتی عمومی قرار دارند. در حقیقت آدم ربایی و اخاذی جنایاتی هستند که به طور مستقیم با بی ثباتی سیاسی کشورها در ارتباط هستند. از کشورهای که به واسطه آدم ربایی و اخاذی "نقاط ناآرام" نامیده می شوند می توان به کلمبیا، مکزیک، کنیا، روسیه، نیجریه، آفریقای جنوبی و ... اشاره کرد.

آدم ربایی

در دنیایی که به دلیل جهانی شدن اقتصاد کوچک تر شده است، شرکت های چندملیتی نیاز به آمادگی در مقابله حمله های احتمالی دارند که ممکن است به کارمندان و دارایی هایشان در هر کجای دنیا وارد شود.

آدم ربایی معمولا یک اتفاق غیرعمدی نیست و باید در ابتدا به خوبی طراحی شود و شرکت هایی که آمادگی خوبی برای ربایش احتمالی دارند، با کمترین هزینه مورد هدف قرار می گیرند. به همین دلیل اولین هدف در هر استراتژی، مقابله با تروریسم، جرم و بی ثباتی سیاسی است.

به گفته کارشناسان، یکی از راههای مقابله با این پدیده، آینده نگری و نگرش منطقی به حوادثی است که تاکنون در جهان رخ داده است. به عنوان مثال، داشتن مدیریت بحران و پوشش بیمه ای برای جبران هزینه های مربوط به گروگان گیری و اخاذی و همچنین به کارگیری یک کارشناس ایمنی متخصص از راههای جلوگیری از این جرائم است.

اخاذی

اخاذی، جرمی است مبنی به دست ‌آوردن غیرقانونی پول، مال یا خدمات از یک شخص، یا موسسه تجاری. این عمل معمولا خسارات مالی شدیدی را به دنبال دارد که انگیزه آن می تواند هم مسائل مالی و هم موضوعات سیاسی باشد. در جهان کنونی احتمال اینکه شرکتی قربانی اخاذی شود، بیشتر از آدم ربایی است. با وجود اینکه هر دو این جرائم، پیامدهای وحشتناکی را به دنبال دارند اما اخاذی برای شرکت ها هم مخرب تر و هم متداول تر است.

بیمه آدم ربایی و اخاذی

بیمه گران انواع گوناگونی از بیمه را در اختیار مشتریان خود قرار می دهند که بیمه اخاذی، آدم ربایی و گروگان گیری نیز در میان این محصولات وجود دارد. به طور کل می توان گفت که این نوع از بیمه از بیمه گذار در مقابل عوامل مختلف حمایت می کند؛ پرداخت خسارت های مربوط به گروگان گیری و اخاذی، خسارت مربوط به انتقالات مالی، پذیرش هزینه های مربوط به دادگاه و سایر هزینه های مربوط به بحران به وجود آمده.

از دیگر مواردی که معمولا در این نوع از بیمه نامه ها گنجانده می شود، می توان به هزینه های مربوط به مذاکره، حقوق شخص ربوده شده و جایگزینی کارمند به صورت موقت، جبران مشکلات مالی شخص ربوده شده (مانند پرداخت حق بیمه عمر و ...)، هزینه های تحقیق، هزینه های پزشکی و روانپزشکی قربانی و هزینه های منطقی دیگر که بیمه گر پرداخت آن را تضمین کرده است، اشاره کرد.

در همین حال در برخی از بیمه نامه های منعقد شده ممکن است شرایط ویژه ای نیز گنجانده شود؛ فوت ناگهانی قربانی، هزینه های مربوط به توقف تجارت ناشی از تهدید به اخاذی، هزینه های تهدیدهای سیاسی از جمله این موارد هستند. در چنین شرایطی اگر فردی به طور غیرقانونی توسط دولت خارجی یا گروه سیاسی بازداشت شود، تمامی خسارت توسط شرکت بیمه تامین می شود.

همچنین اگر کارمندان در شرایط اضطراری و به دلایل سیاسی به کشورشان برگردانده شوند یا توسط دولت محلی اخراج شوند، بیمه گذار می تواند خسارت مالی خود را از بیمه گر طلب کند.

برخی از مردم معتقدند که داشتن بیمه، آدم ربایی یا گروگان گیری و اخاذی را بیشتر می کند. به باور آنان، در این شرایط آدم ربایان افراد بیشتری را هدف قرار می دهند چرا که خسارت مالی به راحتی توسط شرکت های بیمه جبران می شود. اما آمارهای منتشر شده خلاف این موضوع را اثبات کرده اند.

اکثر شرکت های بین المللی توان پرداخت چند میلیون دلار اضافی را بابت گروگانگیری و آدم ربایی را ندارد و حتی در صورت توانایی پرداخت چنین مبالغی، این اقدام به معنای انتقال ریسک است نه توزیع آن. از سوی دیگر، گروگان گیری و یا اخاذی به راحتی می تواند منابع مالی شرکتی را محدود یا به کل از بین ببرد. بنابراین بیمه یک روش مناسب انتقال ریسک مالی است و منابع مورد نیاز را از طریق کنترل بحرانی که شاید روزی اتفاق بیافتد، تامین می کند.

منبع: فایننشال تایمز

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه