عصرایران - برغم تصمیم مدیران ارشد صدا و سیما برای انحصارزدایی از عرصه تبلیغات رادیو - تلویزیونی، هسته اصلی کنسرسیوم آگهی های صدا و سیما، با روشی جدید، روند انحصاری خود را ادامه می دهد.
به گزارش عصرایران (asriran.com)، چندی پیش کنسرسیوم متشکل از شرکت های تبلیغاتی که عهده دار نمایندگی آگهی های تبلیغاتی صدا و سیما بود، منحل و قرار شد خود صدا و سیما راسا مبادرت به جذب آگهی نمایند.
در این روش، همه شرکت های تبلیغاتی جذب کننده آگهی، در عین حال که برای رسانه ملی بازاریابی تبلیغاتی می کنند، به گونه ای منافع مشتریان را نیز نمایندگی می کنند. به عبارت دیگر در این روش، منافع هر دو طرف بهتر تامین می شود و واسطه ها نیز به حداقل ممکن می رسند.
بر اساس این گزارش، در این میان سه شرکت عمده تبلیغاتی که در طول سالهای انحصار، منافع کلانی از وضعیت پیشین داشته اند، در تکاپوی حفظ منافع انحصاری خویش افتاده اند و بدین منظور فعالیت های خود را بر روی صدا و سیمای مراکز استان ها متمرکز ساخته اند.
این سه شرکت که به "سه خواهران تبلیغات" معروفند در رویکرد جدید، به قبضه کردن آگهی های استانی پرداخته اند و بدین ترتیب، شرکت های فعال در استان ها که از توانمندی های مالی کمتری نسبت به این سه غول برخوردار هستند، در سایه انحصار جدیدی که در حال شکل گیری است چاره ای جز مرگ تدریجی ندارند.
انحلال این کنسرسیوم انحصارگرا، این امیدواری را دامن می زد که شرکت های تبلیغاتی در موقعیت واقعی خود به عنوان آژانس تبلیغاتی که در واقع نمایندگان مشتری محسوب می شوند، قرار گرفته و از موقعیت صاحب رسانه خارج شوند. اما بازی "سه خواهران تبلیغات" وضع را به سمتی پیش برده است که آنها این بار از طریق پنجره به درون همان خانه ای بازگشته اند که پیش از این از در آن رانده شده بودند.
این بار دوستان قدیمی یعنی "سه خواهران تبلیغات" کشور به جای شبکه های سراسری، تبلیغات شبکه های استانی مراکز صدا و سیما را هدف قرار داده اند. با این تفاوت که این بار به اعتقاد بسیاری از کارشناسان بازار تبلیغات، حضور ایشان خسارات سنگین و لطمات جبران ناپذیری را متوجه بازار تبلیغات رسانه ملی در سراسر کشور می سازد. زیرا اگر در گذشته فعالیت پیمانکاران ضمن در بر داشتن سودهای کلان برای ایشان، موجب کسب درآمد قابل توجه برای سازمان صدا و سیما نیز می گردید، وی در بازی جدید حجم عمده آگهی های جذب شده در قالب نمایندگی مراکز استان ها و نمایندگی رادیو در واقع به بهای کاهش سهم شبکه های سراسری سیما از بودجه تبلیغات صنایع و موسسات بزرگ تحصیل شده است زیرا شرکت های پیمانکار مورد نظر ترجیح داده اند آگهی مربوط به مشتریان خود را از شبکه های سراسری که در شرایط کنونی تنها کارمزد آن را دریافت می کنند، به سوی رادیو و شبکه های استانی که کل باکس آنرا خریداری کرده اند، سوق دهند.
به این ترتیب ارقام جذب آگهی ها بابت مراکز استان ها عملا برای سازمان صدا و سیما حکم جیب به جیب را یافته است و این در حالی است که علی القاعده پیمانکار آگهی های استانی و رادیو بایستی رقم تعهدات و سود خود را از محل جذب مشتریان واقعی شبکه های استانی و رادیو تحصیل نمایند و نه از طریق انتقال بخشی از بودجه های تبلیغاتی که حسب معمول و به طور بالقوه مشتری شبکه های سراسری سیما محسوب می شوند.
بروز چنین شرایطی البته با توجه به ساختار کنسرسیوم کنونی کاملا طبیعی است زیرا اعضای این کنسرسیوم عموما در تهران مستقر بوده و فعالیت تخصصی آنها از بدو پیدایش بر جذب آگهی برای شبکه های سراسری متمرکز بوده است و اساسا فاقد قابلیت تخصصی برای بسترسازی جهت بودجه های تبلیغاتی برای پخش آگهی در شبکه های استانی هستند. از این رو برای ایفای تعهدات خود و کسب سود مورد نظر ناگزیر از سوق دادن بخشی از بودجه های مشتریان خویش به سوی آگهی های استانی هستند. بودجه هایی که حتی بدون فعالیت نمایندگی استانی در هر حال از طریق شبکه های سراسری عاید سازمان صدا و سیما می گردید.
مخلص کلام آنکه انحصارشکنی مدیران صدا و سیما در تهران، باعث شده است متضرران از این "تصمیم خردمندانه" در اندیشه انحصارسازی در 29 استان دیگر بیفتند و اگر تمهیداتی خردمندانه تر اندیشیده نشود منافع مردم در رسانه ملی، همچنان در گرو این "سه خواهر" خواهد بود.