واشنگتن پست: پنج درس پیام ویدیویی ظریف برای ما

 «ماکس فیشر» نویسنده روزنامه واشنگتن پست در تحلیلی با عنوان «پنج درسی که از فیلم ویدیویی وزیر امور خارجه ایران می توان آموخت»، نوشت: ظریف در پیام خود، درخواست صلح را مطرح کرد.
 
فیشر نوشت: چه تصور کنید که تلاش ایران برای دستیابی به توافق هسته ای با غرب،با حسن نیت و برای پایان دادن به بن بست چندین ساله است یا توطئه و نقشه ای بدبینانه برای تضعیف تحریم های غرب. در این مطلب هیچ شکی وجود ندارد که تهران تلاش بسیاری می کند.
 
آخرین تحرک ایران را می توان انتشار فیلم ویدیوییˈجواد ظریفˈ وزیر امور خارجه ایران توسط دفتر وی به زبان انگلیسی دانست که در آن به تشریح موضع تهران می پردازد.
 
در اینجا چند اندیشه درباره مطالب مطرح شده دراین فیلم وجود دارد: نکته نخست اینکه واکنش پوزخند به کیفیت تولید، موسیقی احساساتی و فید کات های آن بیش از حد آسان است.حتی دولت آمریکا نیز به تولید فیلم ویدیویی با کیفیت پایین تر از فیلم های ویدیویی هالیودی مشهور است، اما این یادآور این موضوع است که جمهوری اسلامی بسیار زیاد دست به چنین کارهایی نمی زند. استفاده از قدرت نرم جز شاید به منظور دستیابی به جوامع شیعه منطقه خاورمیانه یک اقدام معمول نیست. پس در نظر داشتن این نکته در ذهن از ارزش برخوردار است.
 
نکته دوم اینکه ظریف یک پیام دارد که سه بار بر آن تاکید شده است و بارها و بارها تکرار می کند.آن پیام این است که شما باید با احترام با ما برخورد کنید.
 
وی بارها با بیان عبارت هایی مانند موقعیت مساوی و احترام متقابل تاکید می کند که ما انتظار و درخواست احترام برای شان و مقام خود داریم.
 
ظریف حتی یک بار هم به تحریم ها اشاره نمی کند. وی به تحولات و پیشرفت های هسته ای تنها به عنوان تابعی از خواست ایرانیان برای دریافت احترام جهانی اشاره می کند.
 
دلیل خوبی وجود دارد که شک داشته باشیم که فعالیت های هسته ای ایران ممکن است برای چیزهایی بیش از فقط احترام صرف باشد. اما تاکید ظریف بر این مساله در اینجا برای درک رویکرد وی به مذاکرات از اهمیت برخوردار بوده و قابل توجه است.
 
نکته سوم اینکه ظریف درخواست صلح می کند، اما حتی این نیز به عنوان تنها بخشی ازدرخواست بزرگتر وی برای اینکه با ایران با احترام برخورد شود در لفافه پیچیده و بیان می شود.
 
وزیر خارجه ایران می گوید که برای غنیمت شمردن این فرصت یگانه، ما باید وضعیت مساوی را بپذیریم و مسیری را براساس احترام متقابل و شناسایی احترام همه مردم برگزینیم.
 
چهارم اینکه هنگامی که ظریف درباره صلح صحبت می کند، آن را نه تنها به عنوان هدف دولت ایران بلکه تمامی مردم ایران بیان می کند.
 
به گفته وی، تابستان گذشته مردم ما تعامل سازنده را از طریق صندوق های رای برگزیدند و مردم ایران مصمم به پیگیری این مسیر هستند.
 
برای پایان دادن به یک بحران غیر ضروری و گشایش افق های تازه به ما بپیوندید. این به طور بالقوه نه تنها به عنوان راهی برای مهم و بزرگ جلوه دادن گرایش ایران به تماس با غرب؛ بلکه شاید به عنوان پیامی به تهران، قابل ملاحظه باشد، همانگونه که در آمریکا نیز بر سر سیاست ایران و درباره مساله پیگیری دستیابی به توافق، اختلاف نظر وجوددارد.
 
این مساله ای جنجالی است و تندروهای بسیاری در ایران وجود دارند که ممکن است راه دستیابی به هرگونه توافقی را مسدود کنند. شاید ما بخشی از کارزار ظریف و حسن روحانی رییس جمهوری را برای دفاع از این عقیده را می شنویم که مردم ایران خواستار صلح هستند و به این گونه بر مخالفان سیاسی داخلی پیشدستی می کنند.
 
واشنگتن پست به عنوان درس پنجم ظریف نوشته است: زبان انگلیسی که ظریف به آن سخن می گوید و شاید شما هم بتوانید آن را بشنوید، هم بسیار خوب و هم با لهجه آمریکایی است که بسیار عالی است. بالاخره وی پنج سال در نیویورک سفیر ایران در سازمان ملل متحد بوده است.
 
وی در این مدت به تهیه یک پیشنهاد در سال 2003 به دولت بوش برای تنش زدایی گسترده کمک کرد که رد شد. به نظر می رسد کاملا آشکار باشد که هدف روحانی از گزینش وی برای این مقام به علت توانایی وی برای گفتگو با غربیان به ویژه آمریکایی ها باشد و فیلم ویدیویی ظریف یادآور این مطلب است.
 
سخنان وی در این فیلم همچنین ممکن است که شباهت مناسب و معقولی با آنچه داشته باشدکه دیپلمات های آمریکایی هنگام ملاقات با ظریف می بینند و می شنوند و در روز چهارشنبه نیز دوباره در مذاکرات ژنو با آن روبرو خواهند شد.