عصر ایران؛ اهورا جهانیان - در آستانه سال نو، ویژهنامهها نوروزی مطبوعات با یادداشتها و گزارشها و گفتگوها و مقالات گوناگونی منتشر شدهاند. این سالنامهها،سالنماهای کم و بیش پرباری هستند که ایران 1392 را، به قدر مقدور، در آیینه روایت خود منعکس میکنند.
در میان سران قوای مجریه و مقننه و قضاییه کشور، علی لاریجانی تنها کسی است که در ویژهنامههای نوروزی مطبوعات کشور حضور دارد. لاریجانی با 6 نشریه از روزنامه "شرق"، "اعتماد"، "ایران" ، هفتهنامه "تجارت فردا" و ... گفتگو کرده است.
در شانزده سال اخیر، رئیس جمهور در ایران هیچگاه حاضر نشده است با یکی از مطبوعات داخل کشور گفتگو کند. نه خاتمی که منادی آزادی مطبوعات بود و دومین بهار مطبوعات در ایران پس از انقلاب را رقم زد، و نه احمدینژاد که سخنان تحقیرآمیز زیادی درباره مطبوعات و مطبوعاتیها گفت، حاضر نشدند با یکی از روزنامهها، هفتهنامهها، ماهنامهها و سایتهای داخل کشور (به جز روزنامه خود دولت) مصاحبه کنند. اکنون نیز ظاهراً حسن روحانی به راه اسلاف خویش میرود. اما سوال اساسی این است که چرا؟
چرا حسن روحانی برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری، حاضر است با "چلچراغ" هم مصاحبه کند ولی پس از نشستن بر صندلی ریاست جمهوری، به گفتگو با جدیترین روزنامهها و سایتهای سیاسی کشور نیز تن نمیدهد؟ چرا محمد خاتمی در دوران هشت ساله زمامداریاش، با هیچ نشریه داخلی گفتگو نکرد ولی اکنون که ترک مسند و منصب گفته است، با نشریات وطنی گفتگو میکند؟
این نقد بر حسن روحانی بیشتر وارد است؛ چرا که حمایت همین رسانهها نقش بسیار
زیادی در نشستن او در میان سران قوای سهگانه کشور داشت و دولت او، خودش را
حامی وسعتبخشیدن به آزادی مطبوعات میداند. برای حمایت از مطبوعات، البته
سخنرانی آزادیخواهانه در جشنواره مطبوعات اقدامی نیکوست، ولی گفتگو با
مطبوعات هم راه دیگری است که پیمودنش بیضرر و پراثر است.
علاوه بر اینکه نفس گفتگوی علی لاریجانی با دو نشریه داخلی، نوعی سنتشکنی در رفتار سران قوا در مواجهه با مطبوعات است، رئیس قوه مقننه در مصاحبه با سالنامه تجارت فردا، تن به چالش داده است و همانند یک رجل سیاسی مدرن و با اعتماد به نفس، به سوالات بعضاً تند و تیز مصاحبهگر جسور نشریه مذکور، پاسخ داده است.
اگر روسای قوا در پایان سال ، در گفتگو با یکی دو نشریه (کاغذی یا الکترونیک) داخلی، درباره مسائل و مشکلات حوزه مدیریتیشان و نیز عملکردشان سخن بگویند، نوآوری جسورانه و مطلوبی از سران سه قوه پایان سال جاری به نمایش در می آید؛ ابداعی که میتواند مبنای رفتاری نوین در عرصه پاسخگویی حاکمان در جامعه ایران باشد.
اگر تفکیک قوا یکی از مبانی دموکراسی است، مطبوعات نیز رکن چهارم دموکراسیاند. بنابراین گفتگوی مقامات حکومتی با مطبوعات، اقدامی است در راستای تقویت روندهای دموکراتیک یا مردمسالارانه در جامعهای که نظام سیاسیاش، "مردمسالاری دینی" است. بیتردید پاسخگویی مقامات سیاسی و دینی کشور به سوالات افکار عمومی در گفتگو با رسانهها، از مصادیق مردمسالاری در جامعه دینی ایران است.