مقامات عریان؛ مبارزه با فساد را از چینی ها بیاموزیم

عصر ایران - خلاصه خبر زیر را بخوانید:
 
دولت چین به منظور مقابله با فساد در این کشور  آن دسته از مقامات دولتی را که همسران و فرزندان خود را برای اقامت به خارج از این کشور فرستاده‌اند برکنار یا بازنشسته می کند.  از آنجا که این مقامات بدون خانواده‌های خود زندگی می‌کنند در جامعه چین به آن‌ها " مقامات برهنه " می‌گویند که این اصطلاح برای تمسخر آن‌ها به کار می‌رود.

 این مقامات با فرستادن همسران و فرزندان خود به کشورهای خارجی تلاش می‌کنند تا مجراهایی را به منظور انتقال درآمدها و منافع نامشروع خود به خارج از کشور تامین کرده و در عین حال جایگاهی را در یک کشور خارجی برای خود ایجاد کنند تا در زمان مناسب از کشور فرار کنند.

حدود 900 مقام دولتی سطح متوسط در استان گوآنگدونگ در جنوب چین همسران و فرزندان خود را با قید شهروندی یا اقامت دائمی به خارج از کشور فرستاده اند در حالی که خودشان همچنان به کار در سرزمین مادری ادامه می‌دهند و این مقامات به همین دلیل تنزل مقام یافته، مجبور به استعفا شده‌اند و یا به طور زودهنگام بازنشسته شده‌اند. این برای نخستین بار است که یک دولت استانی در چین علیه این مقامات اقدام می‌کند. این طرح نشان‌دهنده رویکرد جدیدی در کمپین مبارزه با فساد شی جین پنگ، رئیس جمهوری چین است...

مبارزه با فساد به سبک و الگوی چینی...

راستی چرا ما ایرانی ها مبارزه با فساد اداری و اقتصادی را به سبک و الگوی چینی تجربه نمی کنیم؟

هر چند آمار دقیق و قابل استنادی از  مقاماتی که خانواده های آنها در خارج از کشور اقامت دارند یا مقاماتی که خود یا اعضایی از خانواده های آنها اقامت دایم کشوری دیگر را دارند، در دست نیست.

البته این بدان معنا نیست که هر مسئولی که خانواده اش در خارج از کشور اقامت کند فاسد است اما باید توجه داشت که در نگاهی اصولی بهتر است مقامات مسئول یک کشور که در جایگاه تصمیم  گیری برای یک کشور و ملت قرار دارند تنها تابعیت کشور مادری را داشته باشند و خانواده هایشان نیز حتی المقدور در کشور اقامت کنند و مگر برای تحصیل یا مسافرت های تفریحی یا کاری و... در خارج اقامت نداشته باشند.

قایل شدن این تبعیض و محدودیت ها برای مسئولان و تصمیم گیران کشور به واسطه قدرت تصمیم گیری و برخورداری آنها از دیگر مواهب قدرت نه تنها ظالمانه نیست بلکه متوازن کننده دو کفه ترازوی " اختیارات و مواهب" با " مسئولیت ها و محدودیت ها"  است ، و از این جهت به نظر نمی رسد قایل شدن این تبعیض و محدودیت نافی حقوق مسئولان باشد.

 سالانه دهها میلیارد دلار جنس بنجل و نیمه بنجل چینی را مصرف می کنیم و در گذشته نیز بارها خود را به لحاظ الگوی توسعه با چین مقایسه کرده ایم و حتی هم اکنون نیز الگوی توسعه اقتصادی چینی برای برخی مسئولان کشور ما یک نمونه قابل دفاع و الگویی مطلوب است، اما بد نیست در زمینه مبارزه با فساد اقتصادی نیز کمی خود را با چین مقایسه کنیم و از شیوه های رایج در آنجا (البته با مستثنا کردن اعدام ) الگو برداری کنیم.

آن موقع شاید فساد اقتصادی در کشور ما به حدی نرسد که مقام مسئولی بگوید: آن قدر رقم زیاد است که رویمان نمی شود به مردم اعلام کنیم !

البته اشاره به «مقامات عریان» چینی تنها یک مثال بود و بیشتر مراد نگارنده از در نظر داشتن الگوی چینی مقابله با فساد مساله « قاطعیت و مبارزه بی مسامحه» دولت چین با مساله فساد اقتصادی است، همان گونه که مقام معظم رهبری تصریح کرده اند: «پیش از آنی که فساد پیکره سیستم اقتصادی کشور  را فرا گیرد باید با آن مقابله کرد.»