مركز پژوهشها سپس بررسي كامل تبعات پذيرش اين كنوانسيون را به زمان طرح آن در مجلس موكول كرد و افزود: در 20 اكتبر سال 2005 كنوانسيون «حمايت و ترويج تنوع مظاهر فرهنگي» با موافقت نمايندگان 148 كشور عضو از جمله ايران در مقر يونسكو به تصويب رسيد.

مركز پژوهشهاي مجلس شوراي اسلامي با بررسي اقدامات و اعلاميه‌هاي يونسكو در تصويب كنوانسيون تنوع فرهنگي اعلام كرد: پذيرش اين كنوانسيون از سوي ايران با مزيتها و تهديدهايي همراه خواهد بود.

به گزارش دفتر اطلاع رساني مركز پژوهشها، دفتر مطالعات فرهنگي اين مركز ضمن مرور اقدامات سازمان علمي – فرهنگي ملل متحد (يونسكو) براي تصويب كنوانسيون تنوع فرهنگي متذكر شد كه پذيرش اين كنوانسيون از سوي ايران بدون ترديد با فرصت‌ها و تهديداتي همراه خواهد بود زيرا شناسايي مفاهيم جانبي و چارچوب تنوع فرهنگي در نزد يونسكو خواه ناخواه مبين تبعات مثبت يا منفي آن براي جمهوري اسلامي ايران خواهد بود.

مركز پژوهشها مفاد اين كنوانسيون را معطوف به حمايت و حفاظت از تنوع فرهنگ‌ها در حوزه‌هاي ملي و مخصوصا حمايت از صنايع فرهنگي كشورهاي در حال توسعه درمقابل چالش‌هاي متعددي دانست كه امروزه از سوي كشورهاي توسعه يافته بر آن‌ها تحميل مي‌شود و افزود: پذيرش اين كنوانسيون از سوي ايران در كنفرانس عمومي يونسكو بدون ترديد موجب طرح آن در مجلس شوراي اسلامي به منظور تصويب نهايي خواهد شد.

در بخش ديگري از اين گزارش آمده است: در جهاني كه نزديك به 10 هزار اجتماع متمايز انساني در محدودة مرزهاي حدود 200 كشور همزيستي مي‌كنند، تنوع فرهنگي بدين معناست كه تمامي افراد و گروه‌ها بتوانند از حقوق فرهنگي خود بر مبناي حقوق بشر و آزادي‌هاي اساسي انسان بهره‌مند شوند. همه فرهنگ‌ها امكان فعاليت مساوي همگام با سايرين را داشته باشند و هيچ‌گونه تبعيض‌ و نابرابري‌ تحت هيچ عنواني وجود نداشته باشد. از سوي ديگر هر چند جوامع انساني در مورد بسياري از ويژگي‌هاي فرهنگي با هم اشتراكاتي دارند اما در عين حال همه جوامع، چه در حوزه داخلي و چه در مقايسه با يكديگر، با درجات مختلف داراي سرشت نامتجانس هستند كه اين تنوع و كثرت بايد همچون «تنوع زيستي» به عنوان «ميراث مشترك بشري» و «گنجينه سرشار تجربه، خرد و رفتار تمام انسان‌ها» مورد حفاظت و حمايت قرار گيرد.

اصل كثرت‌گرايي به معناي ديگر پذيري و احترام به كثرت فرهنگ‌ها، هم در داخل كشورها و روابط بين قومي و هم در مناسبات بين كشورها حائز اهميت بسيار است همچنين حق برخورداري از فرهنگ خاص خود، حق ابراز ايمان و اجراي مراسم ديني خاص خود، حق استفاده از زبان خاص خود، حق شركت در زندگي فرهنگي و... از جمله مواردي هستند كه در حوزه داخلي مي‌توان از آن‌ها نام برد.

اين گزارش سپس با برشمردن چالشهاي در پيش روي فرهنگهاي جوامع ضعيف افزود: از جمله اين چالشها – البته همراه با فرصت – كه فرهنگ جوامع ضعيف با آن روبرو هستند، مربوط به پيوندي است كه امروزه بين اقتصاد و فرهنگ پديد آمده است، بدين معنا كه اقتصادهاي برتر و توانا در كشورهاي نيرومند امكان گونه‌اي چيرگي بر ديگر فرهنگها را به دست مي آورند و – در مقابل – كشورهاي ضعيف‌تر با مسائلي از جمله در زمينه تضعيف صنايع به اصطلاح فرهنگي خود، ارزشها و هنجارهاي فرهنگي و تحميل ارزشهاي بيگانه با فرهنگ بومي و به نوعي همگوني و يكدست سازي فرهنگي و... مواجه مي‌شوند و اين در حالي است كه امروزه در توليد «كالاهاي فرهنگي» نوعي انحصار ايجاد شده به گونه‌اي كه چند كشور معدود اين عرصه را در اختيار خود گرفته‌اند و فرصت حضور كشورهاي در حال توسعه از آنها سلب شده است.

مركز پژوهشها در بخش ديگري از اين مطلب خاطرنشان ساخت كه در وضعيت كنوني جهان كه تنوع و خلاقيت‌ها در قفس نابرابري و بي‌عدالتي به اسارت در آمده‌اند، ضرورت دارد كه جامعه جهاني و به خصوص كشورهاي در حال توسعه به دنبال حفاظت و حمايت از تنوع فرهنگي در حوزه‌هاي داخلي و بين‌المللي باشند.

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه