میانجی‌گر سرشناس صلح جهان: باید با داعش گفت‌وگو کرد!

یکی از با تجربه‌ترین میانجیگران صلح جهان معتقد است: باید با داعش گفت‌وگو کرد. به سادگی نمی‌توان این گروه را از بین برد چرا که آنها به شکل‌های دیگر دوباره ظاهر می‌شوند.

به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری رویترز، پادریگ اومالی، یکی از برجسته‌ترین میانجیگران میانه‌رو جهان در این باره افزود: فکر نمی‌کنم کسی در غرب یا شاید هیچ کسی کاملا فلسفه داعش و فلسفه جذب جوانان توسط گروه را فهمیده باشد.

او به عنوان پروفسور دانشگاه ماساچوست در دانشکده سیاست و مطالعات جهانی چهار دهه تجربه در زمینه میانجی‌گری دارد. اومالی پیش از این و طی سال‌های 2007 و 2008 با گرد هم آوردن تمام گروه‌ها در عراق از وقوع یک جنگ قومی جلوگیری کرد.

در همین حال او در گفت‌وگوهایی درباره مدافعان و محافظان داعش مدعی شده بود براساس نظرسنجی‌های مرکز مطالعات و تحقیقات سیاسی اعراب مستقر در شش کشور عربی، فلسطینی‌ها از مهمترین حامیان داعش به حساب می‌آیند.

به گفته اومالی این مساله بسیار جالب است چرا که داعش بیشتر از آنکه بر نابودی اسرائیل متمرکز باشد، به ایجاد یک خلافت اسلامی توجه دارد.

وی در این باره گفت: آیا این مساله به دلیل ناامیدی بیش از حد فلسطینی‌ها در رابطه با آینده آنهاست؟ و اینکه داعش به آن‌ها چیزی را ارائه می‌دهد که به زندگیشان معنا می‌بخشد؟ چگونه با داعش گفت‌وگو کنیم؟

اومالی درباره چگونگی برقراری ارتباط با داعشی‌ها عنوان کرد: برقراری ارتباط با داعش باید از واسطه‌های نزدیک به این گروه آغاز شود. واسطه‌هایی مانند افراد ثروتمند در عربستان سعودی، قطر و سایرکشورهای عربی که به این گروه پول وسرمایه‌ ارائه می‌دهند. انتخاب هرگونه گروه مسلح برای گفت‌وگو با دشمن زمان زیادی می‌برد.

وی متذکر شد: یکی از مشکلات ما در غرب این است که گمان می‌کنیم این چیزها را به سرعت می‌توان حل کرد.

این میانجی‌گر صلح با اشاره به اختلافات شیعه و سنی در خاورمیانه افزود: این انشقاق یکی از دلایل ظهور داعش است. مساله‌ای که از سوی رهبران قبایل سنی در عراق حمایت شد؛ گروه‌هایی که به زعم خود از سوی دولت بغداد از حقوق شهروندی خود محروم شده بودند.

اومالی در ادامه اظهاراتش به تاثیرات جنگ در جامعه عراق پرداخت و عنوان کرد: تمام کسانی که از یک جنگ خارج می‌شوند، از اختلال اضطراب پسا سانحه‌ای رنج خواهند برد که این مساله خود عامل بسیاری از مشکلات از جمله سوء رفتارها، اعتیادها و در نهایت ناکارآمدی تعداد زیادی از مردم است.

وی ادامه داد: شما باید بپرسید که چه تعداد انسان درعراق در پی تجاوز آمریکا در سال 2003 کشته شدند، چه تعدادی بی‌خانمان و چه تعدادی گم شدند؟ آمریکا هرگز درباره این افراد فکر نکرده است. هیچ وقت درباره تاثیراتی که بر بازماندگان گذاشته فکر نمی‌کنند. این مردم نمی‌توانند مشکلاتشان را حل کنند چرا که بیمارند و کسی آن‌ها را درمان نمی‌کند. مرگ بمب و خونریزی برای آن‌ها به یک امر عادی بدل شده است.

این صلح طلب در پایان گفت: کاری که می‌توانیم برای این کشورهای پاره پاره در حال جنگ انجام دهیم این است که به آن‌ها کمک کنیم تا بیماری خود را شناخته و به یکدیگر کمک کنند.