معاون فرهنگی، اجتماعی و گردشگری دبیرخانه شورایعالی مناطق آزاد کشور درباره رسیدگی به وضعیت مردم جزیره هرمز و تعیین تکلیف معدن خاک سرخ که برای ۲۰ سال به اجاره رفته است و از این اقدام مردم جزیره نه تنها ناراضی هستند بلکه آن را موجب از بین رفتن خاک جزیره می دانند، توضیح داد: اعتراضات مردم درباره نحوه واگذاری و برداشت بیرویه معدن خاک سرخ مسیرهای قانونی خود را طی کرده و متاسفانه به جایی نرسیده است و در نهایت با دخالت معنوی یکی از نهادهای دینی- مردمی بابت هر کیلو خاک صادراتی جزیره رقم اندکی به مردم منطقه کمک میشود، متأسفانه یکی از فجایع فرهنگی و اقتصادی که در دولتهای پیش، اتفاق افتاد و اکنون نیز در حال اجراشدن است، فروش و اجازه صدور خاک خام هرمز است، در حالی که بنا بر اخبار واصله این خاک در دوبی به چندین برابر قیمت هرمز و در بستهبندیهای خوش ریخت یک و دو کیلویی به کشورهای اروپایی برای استفاده در صنایع آرایشی و... فروخته میشود.
به گزارش مهر، حجت الاسلام محمد علی زم افزود: ظاهراً خام فروشی بلای اقتصادی تاریخ ماست که حتما زمینههای فرهنگی آن خاماندیشی است. هرمز بیش از ۳۶ رنگ خاک دارد که با آموزش نقاشی روی شیشه به بچههای محلی و استفاده از خاک خام هرمز به جای رنگهای شیمیایی توسط یک موزه مردمی، قیمت یک شیشه نقاشی شده ۲۰در۱۰ سانتی متر الان حدود ۱۰ هزار تومان است در حالی که ۳۰ گرم از این خاکهای رنگی بیشتر در آنها استفاده نمیشود.
زم ادامه داد: اگر این اندیشه متعالی وجود داشت که ما توسعه اقتصادی را برآمده از توسعه انسانی و بر بستر داراییها و مزیتهای بومی هر منطقه دنبال میکردیم، امروز گرفتار این همه آلاینده ها و صنایع کم بازده و بیکاری و استضعاف فرهنگی نمی شدیم.
باید هرمز را به عنوان جزیره هنر ایران معرفی کنیموی درباره اینکه آیا در سیاستهای این دبیرخانه توجه به جزایری مثل هرمز که با مشکلاتی چون نبود زیرساخت و امکانات و گسترش اعتیاد دست و پنچه نرم میکند و یا جزیرهای مثل لارک که با وجود جذابیتها و ظرفیتهای زیاد در تصرف یک نهاد امنیتی است، جایگاهی تعریف شده است؟ گفت: این موضوعات حتما در سیاستها تعریف میشود، ولی مناطق آزاد صدها مشکل دارند.
زم ادامه داد: در همین حوزههای فرهنگی و اجتماعی اگر کاری از دستمان برآید و امکاناتی فراهم شود، حتما آن را انجام میدهیم. ما پیشنهاد دادیم تا تعیین تکلیف قانونی جزیره هرمز بناست به منطقه آزاد قشم افزوده شود. باید هرمز را جزیره هنر ایران معرفی کرده و حداقل برای دو سال این فرصت را فراهم کنیم که اندیشه تولیدات هنری و ایجاد بازارهای هنر در این منطقه راهاندازی شود و آن را از یک اقتصاد سبز و پاک برخوردار کنیم و آن را به الگویی برای تحقق اقتصاد هنر بدون اتکا به بودجه دولتی تبدیل کنیم.
معاون فرهنگی، اجتماعی و گردشگری شورایعالی مناطق آزاد تأکید کرد: با تصویب این ایده مطمئنم که صدها هنرمند حاضر به عزیمت، اقامت، اشتغال و راهاندازی کارگاههای هنری در این منطقه خواهند شد و این منطقه به یک قطب گردشگری بومی- هنری جهانی تبدیل می شود. خانههای مردم خونگرم این جزیره به «کاشانه مهمان» و محل پذیرایی از گردشگران با غذاهای محلی تبدیل خواهد شد. البته که ما تلاش خود را حتی بیشتر از آنچه مورد نظر شماست انجام میدهیم و دنبال سرنخهایی هستیم که با کمترین امکانات مادی، توسعه فرهنگی اقتصادی بومی را به دست هنرمندان بزرگیی چون دکتر احمد نادعلیان بسپاریم.
زم ادامه داد: این هنرمند، خانهای را در جزیره هرمز خریده و به موزه تبدیل کرده و حدود پنجاه، شصت خانواده در این جزیره را با آموزش هنر نقاشی با خاکهای هرمز روی شیشه، صاحب درآمد کرده و ما توانسته ایم در اقتصادی کردن و حرفه ای کردن کارش، او را کمک کنیم.
از مدیران ۲۲ سال پیش بپرسید چرا هرمز را تبدیل به ترمز کردند!وی سپس در پاسخ به این سوال که اگر دبیرخانه نمیتواند وارد این مناطق شود و سیاستگذاری کند و آنها را از این وضعیت خارج کند پس نقش آن در ساماندهی چنین مناطقی چیست؟ گفت: این مناطق ساز و کار حقوقی خود را دارند و دبیرخانه نمیتواند وارد این مناطق شود و هر کاری را که دلش خواست، انجام دهد.
معاون فرهنگی، اجتماعی و گردشگری شورایعالی مناطق آزاد تصریح کرد: این مناطق از نظر حقوقی مستقل و مسئولیت آنها با هیأت مدیره هاست و دارای برنامه و بودجه سالانه هستند، البته شما باید سراغ مدیران ۲۲ سال گذشته بروید و از آنها پاسخ بخواهید که چرا در این مناطق این همه اتفاقات غیر فرهنگی، رخ داده است؟ چرا با وجود قلعه پرتغالیها، دریای زیبا، رقص دلفین، ساحل زیبا، ماهیهای هزاران رنگ و نقش، غذاها و لباسها و صنایع دستی محلی، خاکهای رنگارنگ و گرانقیمت و مردمان خونگرم و صمیمی، جزیره ای چون هرمز، باید مردمانش رنجورهای خفته بر گنج باشند و چرا هرمز را تبدیل به ترمز کردهاند!؟