۱۲ آذر ۱۴۰۳
به روز شده در: ۱۲ آذر ۱۴۰۳ - ۲۱:۰۱
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۴۰۶۹۴۳
تاریخ انتشار: ۰۳:۱۴ - ۳۰-۰۴-۱۳۹۴
کد ۴۰۶۹۴۳
انتشار: ۰۳:۱۴ - ۳۰-۰۴-۱۳۹۴

براى اولین سالگرد خداحافظى جادوگر

مایه اش دوتا توپ پلاستیکی قرمز بود که یکی اش برشِ عرضی می خورد و می شد لباس آن یکی.توپ دولایه.دوتا تیر دروازه و یک زمین خاکی.حالا،کارخانه ی رویاسازی شروع به کار کرده بود.
 مایه اش دوتا توپ پلاستیکی قرمز بود که یکی اش برشِ عرضی می خورد و می شد لباس آن یکی.توپ دولایه.دوتا تیر دروازه و یک زمین خاکی.حالا،کارخانه ی رویاسازی شروع به کار کرده بود.

خبرگزاری خبر آنلاین - بابک کمانگری؛ آن وقت ها، پسرک هنوز پشت لبش هم حتی سبز نشده بود که از این زمین خاکی به آن زمین خاکی می رفت تا نشان دهد که چقدر، توپ دولا، را رامِ خود کرده است. توپی که به پایش نچسبیده بود، دیگر جزیی از آناتومی اش شده بود.

توپ از هرجا که به اش می رسید، نمایش شروع می شد. رقص و آتش بازی و جادو، هرچه می خواهید اسمش را بگذارید. چقدر خاطره داریم. خوب و بد. شیرین و تلخ. تازه کشف اش کرده بودیم که در تیم ملی، با آن ضربه ی سرِ عجیب، دروازه ی کویت را باز کرد. می رقصید با توپ، بالاتنه اش به یک سمت می رفت و پاهایش سمت دیگر. درو می کرد و می رفت جلو. دریبل، تو سرِ توپ و یک پا دو پایِ کشویی، یکی یکی بازیکنان را ناکار می کرد. توفیری نمی کرد بازیکنان کره ای باشند در آن بازیِ خاطره انگیز که 3 تا گل زد و آخرِ بازی که با همان غرور و سردیِ همیشگیِ صورت پرچم ایران را تکان می داد، کره ای ها وامانده و خسته روی زمین نشسته بودند و او را با حسرت نگاه می کردند.یا بازیِ خاطره انگیز با تیم ملی آلمان در استادیوم آزادی.

خاطره های زهرماری غیر از محرومیت و مصدومیت هم دارد. برای پرسپولیسی ها که بدترین شان نه دعواها و اختلافات قدیمی با دایی و نه ام الفساد دانستنش از طرف مدیرعامل تیم که رفت و برگشت های متعدد و عدم کسبِ حتی یک جام با او بود. اما، کریمی، طرفدار استقلالی و غیر پرسپولیسی هم کم ندارد. برای آنها-همه ی مردم- بیشترین حسرت، عدم حضور او در چهار جام جهانی بود. در 98 که ایویچ او را در تیم جای نداد. در 2002 که عزیزکرده ی بلاژویچی بود که تیمش صعود نکرد. در 2006 که مصدوم بود و وقتی در بازیِ دوم تعویض شد، آن ضربه ی کذایی را به ساک نیمکت نشینان تیم ملی زد. دور بعدی آفریقای جنوبی که صعود نکردیم. اما جام پنجم، همین 2014 که با وجود علاقه ی شدید کی روش به او، باز هم از کاروان تیم ملی جا ماند.

علی کریمی، احتمالا آخرین نسل از قهرمانان یاغی ایرانی بود که راز ماندگاری شان فرورفتن در تیپ قهرمان شکننده و درعین حال بی پروا بود، نسلی که انگار انگیزه پیشرفت نداشتند، کمی بیشتر تلاش نمی کردند و با این که در زمین درخشان ظاهر می شدند بیرون زمین وارد مناسبات قدرت نمی شدند. قهرمان ناسازگاری که عدل، باب دل مردم این سرزمین بود، با دست ندادن هایش، با راه کج کردن هایش و درآمدن به قالب شمایلی که برای خوشامد پشت میزنشینان، هیچ خوش خدمتی که نمی کرد هیچ، بلکه فنوتیپ و ژنوتیپش رد پررنگی از طغیانگران تاریخ داشت.

و سرِآخر، وقتی که در و دیوار عشقِ فوتبال های این سرزمین پر بود از عکس ها و پوسترهایش، علی کریمی اما، تنها چیزی که به دیوار زد میخی بود تا کفش هایش را به آن بیاویزد، کفش هایی که سالیان سال، پاهایی را همراهی می کرد که انگار روح تمام کوچه خاکی های تب زده ی این سرزمین و عصیان بچه هایش، در ساق هایش لانه کرده بود. او، به شیوه ی خودش با مردم و فوتبال خداحافظی کرد تا ذره ای از "علی کریمی بودن" کوتاه نیاید.
برچسب ها: جادوگر
ارسال به دوستان
آمار دیدار پرسپولیس و الشرطه عراق در لیگ نخبگان آسیا ۱۵ سال از اولین توپ طلای مسی؛ شاهکارهای بی‌پایان لئو از ۲۰۰۹ تا امروز نخستین پاسخ حزب‌الله به نقض مکرر آتش‌ بس توسط اسرائیل منچسترسیتی در پی جذب هافبک یوونتوس؛ داگلاس لوئیز جانشین رودری خواهد شد؟ دلار در مرز ۷۱ هزار تومان ۲۰ نقش به یادماندنی دنزل واشنگتن به مناسبت ۷۰ سالگی رقابت‌های جذاب لیگ برتر؛ لیورپول پیشتاز، اما آرسنال و چلسی در تعقیب آکسفورد کلمه برگزیده سال را اعلام کرد پپ گواردیولا امیدوار به بازگشت، اما کارشناسان از قهرمانی سیتی ناامید شدند آمار عجیب رئال مادرید: درصد برد بدون وینیسیوس بیشتر است ادعای ثابتی نماینده مجلس: خانواده سه نفر دیگر از معاونان رئیس‌جمهور دوتابعیتی‌اند ژیلا مبشری، شگفتی‌ساز بدمینتون ناشنوایان ایران در بازی‌های آسیایی شهادت ۳۰ فلسطینی در حملات اسرائیل به نوار غزه تعلیق پرواز های «لوفت‌هانزا» به اسرائیل تمدید شد پرسپولیس در یک بازی پرحادثه از سد الشرطه عراق گذشت