چه بخواهیم چه نخواهیم، داشتن ارتباط اینترنتی و مهم تر از آن، داشتن ارتباط با کیفیت اینترنتی در حال حاضر یکی از شاخص های سنجش پیشرفت کشورها به حساب می آید. لازم به ذکر نیست که داشتن ارتباط مطمئن و با کیفیت تنها به درد وب گردی برای وقت گذرانی یا دانلود فیلم و موسیقی نیست و بسیاری از زیر ساخت های مهم در توسعه هر کشوری در بستر اینترنت اجرا می شوند. هر روز تعداد استفاده کنندگان از این شبکه جهانی افزایش یافته و کاربردهای بیشتری برای آن تعریف می شود. در کشورهای پیشرفته افراد جامعه برای کارهای ساده ای مانند پرداخت قبض یا انتقال وجه به ندرت به بانک ها مراجعه می کنند و با صرفه جویی در زمان گران بهای خود، این کارها را به راحتی و از طریق اینترنت انجام می دهند. البته چنین صحبت هایی تکرار مکررات است و هیچ کس نیست که نداند بهبود کیفیت اینترنت در کشور تا چه حد می توان سرعت رشد آن را افزایش دهد.
اگر فکر می کنید تنها کشور که به فکر بهبود وضعیت اینترنت خود است کشور ماست اشتباه می کنید. حتی آلمان صنعتی نیز چنین تصمیمی دارد. البته بهبود وضعیت اینترنت در آلمان با کاری مشابه آن در ایران کمی تفاوت دارد. در واقع آلمان به دنبال فراهم کردن اینترنت با سرعت 50Mbps برای تمامی کاربران در سراسر این کشور رفته است! در حال حاضر سریع ترین اینترنت جهان متعلق به کره جنوبی با سرعت 23.6Mbps می باشد و جالب است بدانید سرعت متوسط در آمریکا 11.9Mbps اندازه گیری شده است. دولت آلمان قصد دارد 40 درصد از هزینه ارتقای شبکه کشور را خودش تامین کند، 50 درصد آن را به پروژه های توسعه ای واگذار کرده و تنها 10 درصد را بر عهده مردم بگذارد تا در آینده ای نزدیک همه مردم این کشور به اینترنت 50Mbps دسترسی داشته باشند.
