درياچه اروميه 7 سال ديگر خشك مي‌شود

«7 سال ديگر درياچه اروميه به شوره زاري به وسعت 4 هزار كيلومتر مربع تبديل مي‌شود كه كمترين پيامد آن، تغيير آب وهواي منطقه، پيشروي نمك به سمت اراضي كشاورزي و تخريب آن و خالي شدن صدها روستا ازسكنه است.»

اين گفته رئيس پژوهشكده آرتمياي دانشگاه اروميه، بيش از هر چيز نشان از عمق فاجعه‌اي دارد كه آرام آرام يكي از زيباترين زيستبوم‌هاي كشوررا به كام خود مي‌كشد.

ناصر آق در گفت‌وگو با همشهري گفت: ورودي آب به درياچه اروميه در سال‌هاي پرآبي 6 ميليارد متر مكعب بود كه به همين اندازه هم تبخير وجود داشت؛ اما طي چند سال اخير به‌دليل ساخت سد دربالادست وجلوگيري از حق آبه، اين ميزان به يك ونيم ميليارد متر مكعب در سال كاهش يافته، اين در حالي است كه تبخير به همان ميزان وحتي بيشتر ادامه دارد. دراين ميان، آنچه به نگراني‌ها دامن مي‌زند خشكسالي وتقريبا به صفر رسيدن نزولات جوي است.

وي  افزود: با آنكه شواهد موجود نشان مي‌دهد خشك‌شدن اين زيستبوم بي‌نظيرجدي است، اما اقدامات پيشگيرانه براي جلوگيري از اين فاجعه روند كندي دارد.

براي نمونه، قراربود بخشي از آب رود زاب را به سمت درياچه منحرف كنند اما   مطالعات مرحله يك اين طرح حياتي  پس از 4 سال به پايان رسيده وچنانچه با همين كندي ادامه يابد، عمليات اجرايي آن زماني به نتيجه خواهد رسيد كه كار از كار گذشته است؛ نوشداروي پس از مرگ سهراب!

پيشروي نمك

آق، با هشدار نسبت به وضعيت بحراني درياچه اروميه تصريح كرد: سطح آب درياچه در مقايسه با زمان مشابه در سال گذشته40سانتي‌متر پايين رفته است وبا توجه به خشكسالي پيش رو مشخص نيست تا پايان سال تاچه اندازه به وسعت خشكي‌هاي اطراف درياچه افزوده شود.

ميزان شوري آب نيز به 320 گرم در ليتر رسيده، به همين دليل كف درياچه درمناطق كم عمق از نمك پوشيده شده و درمناطق پرعمق هم رسوب‌گذاري نمك قابل مشاهده است.ضمن اينكه مي‌توان پياده بين جزاير تردد كرد در حالي كه تا پيش از اين عمق آب در حد فاصل اين جزاير به 5 متر مي‌رسيد.

به گفته اين پژوهشگر، شوري بيش ازحد سبب شده تا اين زيستبوم كه روزگاري ميزبان صدها هزار فلامينگو وهزاران پرنده كوچنده ديگر بود، اهميت خود را به‌عنوان يك مسير بين‌المللي پرندگان مهاجر از دست بدهد.

به خاطر همين وضعيت بحراني، جمعيت آرتميا دراين درياچه نسبت به سالهاي 75و76 تا40 برابر كاهش يافته است و با آنكه برداشتي صورت نمي‌گيرد، اگر اين ذخاير بازسازي نشود در آينده، اثري از اين آبزي ارزشمند باقي نخواهد ماند.

مرور اثار دو کارگردان ایرانی برنده نخل طلا در نیویورک

تماشاخانه

یلدا و قصه‌ی یکی شدن ما..! (فیلم)

آن روزها کنار هم بودن، خودش یک آیین بود / در ارتباط رودررو، چشم‌ها راست و دروغ را لو می‌دهند؛ چیزی که ابزارها از ما پنهان می‌کنند / ما قرار بود از ابزارها استفاده کنیم، اما حالا خودمان را در اختیارشان قراردادیم (فیلم)

فیلم های دیگر