گياهخواري اجباري مردم زيمبابوه

 

اعتماد -  زيمبابوه از جمله کشورهايي است که از بحران هاي اقتصادي شديد در رنج است. در اين کشور که بيشترين نرخ تورم را در جهان دارد تنها يک پنجم مردم که داراي کارهاي دولتي هستند اوضاع نسبتاً مناسبي دارند و بقيه مردم خودشان مجبورند گليم شان را از آب بيرون کشيده و براي خود کاري دست و پا کنند.

استر (که دوست ندارد نام واقعي اش فاش شود) از جمله افرادي است که زندگي سخت اقتصادي فشار زيادي به او و خانواده اش آورده است. اين دختر 28 ساله که براي سير کردن شکم خود بسيار سخت کار مي کند خود را دختر خوشبختي مي داند زيرا هنوز در خانه پدري اش زندگي مي کند و مجبور نيست هزينه هاي زندگي جدا از خانواده را پرداخت کند. استر مي گويد؛ «در خانه ما همه کار مي کنند و ما در ماه چهار حقوق داريم. با اين وجود روز يکشنبه بعد از بازگشت از کليسا در مورد قطع مصرف گوشت در وعده هاي غذايي خود به توافق رسيديم.»

خانواده استر در قطع مصرف گوشت به مساله سلامتي اعضاي خانواده چندان توجهي نداشتند. آنچه براي اين خانواده در وهله اول اهميت قرار داشت قيمت باورنکردني گوشت بوده است.

قيمت يک کيلو گوشت در اين کشور حدود 50 سنت امريکا است. شايد در وهله اول اين مبلغ به نظر بسياري از مردم جهان مبلغ بسيار اندکي به نظر آيد اما مشکل مردم زيمبابوه اينجا است که قيمت يک کيلو گوشت در اين کشور معادل حقوق نصف ماه آنها است. استر مي گويد؛ «به نظر مي رسد من مجبورم براي مدتي به گياهخواري رو بياورم. البته اين امر به هيچ عنوان از روي ميل و رغبت انجام نمي گيرد زيرا من عاشق خوردن گوشت هستم و غذاهايي که با گوشت تهيه مي شوند در زمره غذاهاي محبوب من به حساب مي آيند. در گذشته قبل از گران شدن گوشت ما مي توانستيم هفته يي يک بار و در روزهاي يکشنبه به همراه تخم مرغ سوسيس صرف کنيم اما اکنون اين وعده غذايي براي خانواده ما به صورت غذايي بيش از حد تجملي درآمده که تهيه آن در توان خانواده نيست. ما اکنون به جز چاي، ليمو و چند تکه نان غذايي براي خوردن نداريم.»

استر مانند بسياري از هموطنانش با ذکر مزاياي خوردن غذاهاي کم کالري و سالم سعي دارد در وضعيت پيش آمده به خود دلداري بدهد. مردم زيمبابوه سال ها است که به شرايط بد اقتصادي عادت کرده اند. فقر و بيکاري در اين کشور جهان سومي به شدت بيداد مي کند و خوردن يک وعده غذاي کامل براي بسياري از مردم اين کشور در حد يک رويا است.

يکي ديگر از مشکلات مهمي که مردم اين کشور با آن دست به گريبان هستند اين است که پليس اين کشور مسووليت هايي که به عهده اش بوده را از سر خود باز کرده و از مردم خواسته که خودشان مشکلات پيش آمده بين خود را حل و فصل کنند. اين امر باعث ايجاد آشوب در اين کشور و تشديد بحران ها شده است. هم اکنون نسل جوان زيمبابوه فرصت يافته اند تا دست به آشوب و ناامني در کشور بزنند و با استفاده از موقعيت موجود در اعتراض به گرسنگي دست به تخريب اموال عمومي بزنند. مردم اين کشور بر اين باورند که سياستمدارها، ارتش و حتي نيروهاي پليس اهميتي به آنها نمي دهند و هيچ تلاشي براي بهتر کردن اوضاع از خود نشان نمي دهند.

گران شدن غذا در سطح جهاني بر مشکل گرسنگي مفرط مردم اين کشور افزوده است. کشوري مانند زيمبابوه که مردم آن درگير مسائل سياسي و اقتصادي غيرقابل حل هستند و افزايش نرخ تورم در آن بيداد مي کند به شدت از گران شدن جهاني غذا متاثر شده اند.

هم اکنون افراد زيادي مانند استر با خوردن بسياري از غذاها در اين کشور خداحافظي کرده اند. البته زندگي استر و خانواده يي که او در آن زندگي مي کند براي بسياري از مردم اين کشور يک رويا است زيرا در اين خانواده چهار نفر مشغول به کار هستند. در اکثر خانواده هاي زيمبابوه نهايتاً مرد خانواده مي تواند براي خود کاري دست و پا کند و ديگر اعضاي خانواده اغلب با وجود اينکه علاقه شديدي به کار و داشتن درآمد دارند به علت بيکاري شديد مجبورند شب و روز خود را در خانه به سر کنند. اکثر مردم اين کشور به ندرت مي توانند در روز سه وعده غذا بخورند و بسياري از آنها به يک يا دو وعده غذايي در روز قناعت مي کنند.استر با وجود تمام مشکلاتي که با آن دست به گريبان است همواره چشم به راه آمدن روزهاي خوب در آينده است. او با وجود بحران هاي شديد اقتصادي هنوز اميد خود را به داشتن زندگي بهتر از دست نداده و در انتظار روزي است که اعضاي خانواده اش بتوانند مانند گذشته از نعمت خوردن گوشت بهره مند شوند.

منبع؛بي بي سي