با چاپ ۳بعدی جایی برای غیرممکن در فضا نمی ماند

نیم قرن پیش انسان غیرممکنی به نام «سفر به ماه» را ممکن ساخت و حالا قرار است غیرممکن های بزرگتری با استفاده از فناوری چاپ سه بعدی امکانپذیر شود.

آژانسهای فضانوردی سراسر جهان و در رأس تمامی آنها ناسا و اسا به این نتیجه رسیده اند که استفاده از فناوری چاپ سه بعدی تسهیل کننده حضور انسان در فضا و استقرار پایگاههای دائمی در اجرام فضایی محسوب می شود. در واقع می توان از این نوآوری به عنوان فاکتور تأثیرگذار برای ایجاد تغییرات اساسی در شکل و شمایل مأموریتهای فضایی یاد کرد.

آژانس فضانوردی اروپا در راستای همین نگرش در صدد راه اندازی پایگاهی در ماه است. اساس ساخت این پایگاه استفاده از فناوری چاپ سه بعدی است. در مأموریتهایی که فضانوردان هم حضور دارند امکان حمل دستگاه چاپ سه بعدی و استفاده از آن در نقاط دوردست منظومه شمسی وجود دارد. آنها می توانند از این چاپگرها برای جایگزین سازی و تعمیر وسایل شکسته و آسیب دیده استفاده کنند. اسا پیشتر این نظریه را به مرحله اجرا رسانده و در خلال چند پروژه در ایستگاه فضایی بین المللی توانسته وسایل و قطعاتی نظیر پیچ و دستکش های پلاستیکی را با استفاده از فناوری چاپ سه بعدی تولید کند.

اما این تازه آغاز یک داستان هیجان انگیز است. دانشمندان علوم فضایی به چشم انداز وسیعتری هم فکر می کنند که در آن ماهواره ها با استفاده از فناوری چاپ سه بعدی زیرسیستمهایی را به طور خودکار تولید کرده و بر قابلیتهایشان می افزایند. به بیان روشنتر می توان روزی را تصور کرد که در آن تولید قطعات جدید با استفاده از فناوری چاپ سه بعدی در مدار زمین و به طور کاملا خودکار آغاز می شود.

در نتیجه دیگر نیازی به در نظرگرفتن برخی فاکتورها مانند در نظرگرفتن تحمل فشار در زمان پرتاب قطعات از زمین به مدار وجود ندارد. اسا به نتایج مثبت این نگرش توجه زیادی دارد به طوریکه امیدوار است از این طریق توسعه علوم فضایی با وارد آمدن کمترین آسیبهای ممکن به محیط زیست زمین همراه باشد.

در یک نگاه کلی می توان چشم انداز روشنی را تصور کرد: استفاده همیشگی از فناوری چاپ سه بعدی در فضا. از این فناوری می توان به عنوان خدمات پس از فروش در فضا برای تعمیر و نگهداری قطعات مختلف استفاده کرد و درحقیقت شکل گرفتن صنعتی نو در فضا و حتی نخستین زیرساخت تولید صنعتی در مدار زمین را متصور شد. در همین راستا گفته می شود ناسا در نظر دارد که در سال آینده ماشین مخصوص طراحی و چاپ سه بعدی را راهی ایستگاه فضایی بین المللی کند تا از پلاستیک برای تولید قطعات مختلف استفاده شود، آن هم قطعاتی که دوام قابل توجهی در محیط سخت جاذبه ناچیز داشته باشند.

از این تلاشها پیداست که کیفیت ماده ای که از آن برای تولید قطعات در فضا استفاده می شود اهمیت بسیار زیادی دارد. آژانس فضانوردی اروپا و کمیسیون اروپایی نیز پروژه ای را دنبال می کنند که در آن چاپ قطعات به روش سه بعدی آن هم از جنس فلز در فضا مورد بررسی قرار می گیرد. این پروژه با نام The AMAZE دنبال می شود و احتمالا در آینده نزدیک شاهد نتایج مثبت آن خواهیم بود.

توسعه اکتشافات فضایی در عصر حاضر با یک چالش بزرگ همراه است و آن ضرورت استفاده از قطعات کوچک است. در مأموریتی که افزایش هر یک گرم به محموله ها و قطعات، مبلغی چشمگیر به هزینه ها می افزاید تلاش برای یافتن راههای جایگزین اهمیت زیادی دارد. اما حالا همه دل به چاپ سه بعدی و هنرنمایی دستگاههای چاپگر در این فناوری دل بسته اند تا به روزی برسند که در آن راه اندازی پایگاههای دائمی در ماه و مریخ دیگر یک رؤیا نباشد.

منبع: مهر

پارادوکس‌های روان‌شناسی مدرن؛ چرا خودآگاهی همیشه مفید نیست؟

تماشاخانه

مردهایی که نه برای زنان که برای «حقوق مردها» مهریه ۱۴ سکه‌ای را تصویب کردند؛ اصلاح قانون یا تضعیف حقوق زنان؟ (فیلم)

سوتی بد پیمان قاسم خانی جلوی استاد شجریان ؛ یکی از ضایع‌ترین خاطرات زندگیمه (فیلم)

فیلم های دیگر