دو خاطره ی رادیوئی از رمضان

محمدعلی ابطحی - رییس دفتر رییس جمهور در دولت پیشین - در وبلاگ شخصی خود نوشت:

چند ماه بعد از آن که من در سال ۶۲ مدیر رادیو شده بودم، ماه رمضان شد. نوارهای مناجات سحر را همکاران آماده کرده بودند. آن موقع فقط رادیو در سحر برنامه داشت و اصلاً تا هنوز هم سحر رمضان بیشتر رادیوئی است تا تلویزیونی. تنها پشت یکی از نوارهای ریل بزرگ آن روزها، با ماژیک قرمز نوشته بودند دعای ابو حمزه ثمالی؛ با حروف لاتین هم زیر حرف "ث" نوشته بودند so. پرسیدم این همه تأکید چرا؟ گفتند که پارسال یکی از گویندگان رادیو، توجه خوانندگان را به شنیدن دعای ابو حمزه شمالی جلب کرده و کلی آبرو ریزی شده است. طفلک گوینده هم بی تقصیر بوده. در سال های اول انقلاب حتماً یقین داشته آقای ابو حمزه لابد شمالی بوده است.

نکته دیگری که همکاران آن روز تذکر دادند، تذکر پر اهمیتی بود؛ آن هم این که: سعی کنید آدم های متفاوت با صداهای گوناگون دعای سحر را نخوانند. استدلال می کردند فضای معنوی رمضان در قبل از انقلاب، به خاطر آن بود که مرحوم ذبیحی تنها خواننده ی دعای سحر بود و صدای او همیشه یادآور سحر و رمضان بود. همچنان که تاکنون ربنّای شجریان که قبل از مغرب پخش می شود و صدایی جایگزین او نشده، خود به خود فضای معنوی قبل از افطار را تداعی می کند.

آقای خامنه ای که آن روزها رئیس جمهور بودند نیز به دلیل آشنائی با مقوله ی هنر، خیلی به رادیو تذکر می دادند. یادم هست موارد زیادی را تلفنی به خود من یادآور می شدند و راهنمائی می کردند. سال قبل از ورود من به رادیو به دلیل این که جنگ مسأله ی اصلی کشور بود، دوستان رادیو یک شب دعای سحر را با صدای یکی از افرادی که صدایش، آرم دفاع مقدس بود پخش کرده بودند و ایشان به این مضامین رادیو تذکر داده بودند که هر صدائی برای جائی مناسب است؛ دعای سحر را که دیگر نباید با صدای ایشان پخش کنید. انصافاً نکته ی مهم و قابل توجهی را تذکر داده بودند. هر سخن جائی و هر نکته مقامی دارد.

مرحوم صالحی آن روزها زنده بود. صدای او هم در خواندن دعای سحر با معنویت ویژه ای همراه است. خدا رحمتش کند. آقای صبحدل که اذان حسینیه ی ارشاد را گفته بود، مسئول برنامه های مذهبی رادیو بود. خیلی با وسواس و دقت صداشناسی می کرد. نمی دانم الان کجاست ولی هر جا که هست، خدایا به سلامت دارش. رمضان است و ماه دعا و مناجات. 

پخت مرغ شکم پر در طبیعت کوهستانی روستا (فیلم)

تماشاخانه

الگویی برای سازگاری با تغییرات اقلیمی / شهرهایی که در برابر سیل مسلح می‌شوند (فیلم)

دو دقیقه نفس گیر از یک فیلم جنگی مرجع در تاریخ سینما (تماشا کنید)

فیلم های دیگر