زنان افغان برای صلح و آزادی رکاب می‌زنند

 در روز جهانی "ورزش در راه صلح و توسعه"، اعضای تیم ملی دوچرخه‌سواری زنان افغانستان و مربی تیم در گفت‌وگو با دویچه‌وله از تجربه رکاب‌زنی در کوچه‌های کابل، سختی‌ها و آرزوهاشان گفتند.

به گزارش عصر ایران به نقل از دویچه وله، در تقویم سازمان ملل متحد، روز ۶ آوریل روز جهانی "ورزش در راه توسعه و صلح" نام دارد. از دوران المپیک در یونان باستان تا امروز، ورزش همیشه کارکردی فراتر از فعالیتی صرفا شخصی برای سلامت جسم و روان داشته و به عنوان افزاری برای کاستن از جنگ و درگیری به کار رفته است.

هنوز هم میدان ورزشی، از معدود مکان‌هایی است که کشورهایی که دشمنی دیرینه دارند، با یکدیگر روبرو می‌شوند و حداقلی از گفت‌وگو و فعالیت مشترک میان آن‌ها جوانه می‌زند.

بان کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل متحد، ورزش را "زبان جهانی" توصیف کرده است که تمام "دیوارها و موانع" میان مردمان را کنار می‌زند. او تاکید می‌کند که انواع فعالیت‌های ورزشی، "ابزاری قدرتمند" برای پیشبرد اهداف توسعه‌طلبانه و صلح‌جویانه است.

ویلفرد لمکه، مشاور ویژه‌ی بان کی‌مون در امور مربوط به ورزش هم معتقد است ورزش نه تنها افراد را در زندگی شخصی توان‌مند می‌کند، بلکه قابلیت دارد ابزاری در راه "تغییرات اجتماعی" باشد.

ورزش زنان، همیشه با محدودیت‌ها و نابرابری‌های بسیار مواجه بوده است. وقتی نوبت به ورزش زنان در کشورهای درحال‌توسعه، درگیر جنگ و درگیری و توام با محدودیت‌های عرفی و فرهنگی می‌رسد، این محدودیت‌ها و سختی‌ها بیشتر هم می‌شود.

حالا اما یک تیم ورزشی زنان، در یکی از کشورهایی که زنان با انواع محدودیت‌ها و دشواری‌های روزمره و قانونی و عرفی مواجه‌اند، به یکی از رساترین صداهای صلح تبدیل شده است.