گاهى اوقات مرگ و زندگى به يك رشته طناب بند مى‌شود. تصور كنيد در حال كوهنوردى، طنابى كه به آن آويزان شده‌ايد يكباره پاره شود! تصور خوبى نيست ولى آشناست، دست كم براى چتربازها، صخره‌نوردان يا حتى راننده‌هاى كاميونى كه در حال تخليه بارند؛ البته شكى نيست كه اين كابل‌ها و طناب‌ها هنگام توليد مقاومتشان كنترل شده است، اما هنگام توليد!

از آن به بعد تنها راه سنجيدن قدرت مقاومت طناب يا يك كابل فولادي كنترل چشمى است. كنترلى كه چندان هم مطمئن نيست.

به گزارش ايسنا، محققان دانشكده فني آخن آلمان طرحى جالبى دارند كه اين مشكل را برطرف خواهد كرد.

يكى از مهندسان گروه يان اشتوو مى‌گويد: تصور كنيد يكى از رشته تارهايى كه طناب يا كابل از آن بافته شده، مثل يك سنسور (حسگر) عمل كند.

سنسورى كه درون بافت طناب قرار مى‌گيرد. فرسودگى طناب باعث پاره شدن اين رشته مى‌شود و چون سنسورى كه سينگال مي‌فرستد قطع شده بخش انتهايى طناب بوق مي‌زند، مى‌توان هر كدام از اين تارها را مثل يك واحد سنسور در نظر گرفت و مثلاً چند واحد سنسور درون يك كابل گذاشت كه با پاره شدنشان سيستم شروع به بوق زدن كند؛ البته قدرت مقاومت تار هشدار دهنده بايد كمتر از بقيه رشته تارهاى تشكيل دهنده طناب باشد كه قبل از پاره‌شدن طناب هشدار بدهد.

نكته مهم اين است كه اين تار از چه جنسى باشد. همانطور كه اشتوو توضيح مى‌دهد گزينه‌هاى متفاوتى را مى‌توان در نظر گرفت، مى‌توان سنسورى از جنس شيشه ساخت كه با تابش نور كنترل شود‌، يعنى رشته تارى از جنس شيشه يا تار فلزى كه هادى جريان الكتريسته است و در صورت پاره شدن و قطع جريان هشدار بدهد.

به گزارش ايسنا، در حال حاضر اين گروه مهندسى تصميم گرفته‌اند از تارهاى شيشه‌يي استفاده كنند. در صورت عملى شدن كامل طرح مطمئنا كابل‌هاى هشدار دهنده به سرعت وارد بازار اقتصادى خواهد شد.

اشتوو مى‌گويد: مثلا تخليه بار كاميون توسط كمربندهاى ايمنى كنترل مى‌شود، وقتى از اين نوع كابل‌هاى هشدار دهنده استفاده شود، زمانى كه بار بيش از حد روى كمربندها وارد شود، اخطار دهنده الكتريكى به طور خودكار به راننده هشدار مى‌دهد و در اين صورت بايد تخليه را متوقف كرد و ديد كدام يك از باندهاى اين كمربند فرسوده شده و بايد عوض شود، همين مساله در مورد تخليه بارهوايى يا بار كشتى هم صدق مى‌كند.

براى ساده‌تر شدن كنترل، اشتوو طرح جالبى دارد.

وي معتقد است اگر اين تارها با رنگهاى درخشان‌، درون پوشش كابل بافته شوند در صورت فرسودگى كابل و از بين رفتن پوشش رويى رشته شبرنگ تار نمايان مى‌شود و مصرف كننده متوجه مى‌شود كابل يا طناب فرسوده شده و قابل اطمينان نيست.

به گزارش ايسنا، اشتوو مى‌گويد بهترين حالت تركيبي از هر دو سنسور است، يكي آهنگ هشداري كه هنگام فشار بيش از ظرفيت هشدار بدهد و ديگري همين تارهاى شبرنگ كه كابل‌هاى فرسوده را مشخص مى‌كنند: تجربه زيادي در اين زمينه در دسترس نيست كه ببينيم كه كدام قسمت زير فشار است؛ در نتيجه لازم است كه از اين دسته هشدار دهنده‌ها در بسيارى از موارد نصب شوند؛ مثلا صندلى خودرو. تصور كنيد صندلى خودرو سنسورهاي داشته باشد كه وقتي انسان روي صندلي مى‌نشيند بگويد لطفا پياده شويد شما خيلي سنگين هستيد! يعنى سنسورى كه مرتب كيفيت صندلى را كنترل مى‌كند.

به نوشته دويچوله، اشتوو تصميم دارد طي سه ماه آينده طرحش را به مرحله عمل برساند. بايد ديد تا چه حد اين پروژه موفق خواهد بود؛ البته اولين نمونه براي كاميون يا صندلي ماشين طراحي نشده است.

اشتوو مى‌گويد: اين نمونه كه در حال حاضر ما روي آن كار مى‌كنيم براي طناب‌هاى چتر نجات طراحي شده، وقتى بار بيش از توان و كشش طناب است سيگنال مى‌فرستد. آن وقت فرد با اطمينان بيشترى بين زمين و آسمان معلق است.

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه