آیدین آغداشلو: برای مردمی که حافظه‌شان را از دست می‌دهند چه باقی می‌ماند؟

 آیدین آغداشلو، برنده جایزه افضلی پور گفت: کرمان هیچگاه پایتخت نبوده است اما چه باک که پایتخت معنا و فرهنگ این مملکت بوده است، از این رو تصور کرمان بدون فرهنگ و هنر آن ناقص است.

به گزارش ایسنا، "آیدین آغداشلو" صبح چهارشنبه 15 اردیبهشت ماه 95 در مراسم یازدهمین دوره جایزه مرحوم افضلی پور که در محل تالار وحدت دانشگاه شهید باهنر کرمان برگزار شد، اظهار کرد: نخستین دلبستگی و دلدادگی من به شهر کرمان از سال 56 شروع شد، وقتی که بنا شد در اینجا پرورشگاهی به همت مرحوم صنعتی زاده تبدیل به موزه شود و من به عنوان کسی که می توانست کمک و همراهی کند به کرمان آمدم.

این نقاش و هنرمند ایرانی افزود: اولین مواجهه و دیدار من با کرمانیان در حوزه هنر صورت گرفت، برای من کرمان یک شهر بود در حوزه فرهنگ ایران، اما وقتی در اینجا ماندم و بیشتر آشنا شدم از یک عنوان تجاوز کرد، من مردم کرمان را به این شناختم که معروف و فروتن هستند.

آغداشلو بیان کرد: در طول تاریخ چند صد سال گذشته نمونه‌های متعددی از این موضع گرفتن به موقع کرمانی‌ها را دیدم و گاهی بهای سنگینی بابت درست فکر کردنشان پرداختند.

وی گفت: برای من کشف کرمان ذره ذره صورت گرفت و یک‌باره نبود، نتوانسته‌ام کار عمده‌ای برای کرمان انجام دهم جز همراهی برای راه‌اندازی موزه و سال‌ها بعد وقتی که در جریان فرهنگ کرمان بیشتر قرار گرفتم مدتی به صورت استاد پروازی به همین دانشگاه باهنر می‌آمدم.

آغداشلو بیان کرد: هنوز هم نامه‌های متعددی از دانشجویانم به من می رسد و نام‌های آنها را در نمایشگاه ها و جاهای مختلف جویا می‌شوم و زمانی که ارشاد وقت کرمان، قصد خریداری آثار سهراب سپهری را برای کرمان داشت کارشناسی این کار بر عهده من بود.

این هنرمند افزود: اینکه توانسته باشم در جزئی از فرهنگ کرمان همراهی داشته باشم و لذت ببرم برای من بسیار پراهمیت است، کرمان دیار بزرگان بوده و احتیاج به یادآوری ندارد، از تاریخ گرفته تا تحقیق، آثار هنری و بزرگان طراز اولی به جامعه معرفی کرده است.

وی اظهار کرد: روح ظریف و ذهن درخشان، آفاقی که در کنار همه سختی ها کرمان تحمل کرده همچنان ثمر داده است، این فکر که هنرمند در سختی می شکند و حذف می شود به اعتبار آن چیزی که در کرمان در طول تاریخش رخ داده هیچ گاه تحقق نیافته است.

آغداشلو تصریح کرد: کرمان هیچ گاه پایتخت نبوده است اما چه باک که پایتخت معنا و فرهنگ این مملکت بوده است، تصور کرمان بدون فرهنگ و هنر آن ناقص است، گمان من بر این است که مردمان یک سرزمین شاید بتوانند بدون فرهنگ و هنر به زندگی خود ادامه دهند اما این زندگی آرام آرام تبدیل به تقلیل حافظه خواهد شد و مردمی که حافظه خود را از دست می دهند چه چیزی برای آنها باقی می‌ماند؟

این نقاش و هنرمند ایرانی یادآور شد: برای همه متولیان فرهنگ و هنر کرمان فرض اینکه کرمان هنرمند و بافرهنگ و گسترده را از نظر معنا مد نظر بگیرند، این مرمت به معنای مرمت خشت و گل نیست بلکه زدودن فرسودگی ها و نگهداری از بنیان ها است.

آغداشلو در پایان خاطرنشان کرد: هیچ آرزویی ندارم جز اینکه در طول عمرم هر بار که توانایی داشته باشم خود را به کرمان برسانم، با مردمان سخی و گشاده دست آن بتوانم شهر را زیباتر، کامل تر و آبادتر ببینم و اگر کسانی از بین رفته اند مطمئن باشم در آینده کسانی مشابه آنها پا جای پایشان خواهند گذاشت