قنطار در دادگاه های اسرائیل متهم به قتل 5 اسرائیلی شده و به همین دلیل نیز مجرم شناخته شده و محکوم شده بود و از این رو ، آزاد کردن کسی که 5 صهیونیست را به قتل رسانده است ، هرگز نمی توانست در میان افکار عمومی اسرائیل مورد پذیرش قرار گیرد.
ادامه حبس قنطار به حدی برای اسرائیلی ها مهم بود که آنها در ژانویه 2004 نیز که برنامه مبادله اسرا بین حزب الله و اسرائیل (با واسطه گری آلمان) اجرا شد ، قنطار را رها نکنند و این در حالی است که در مذاکرات فیمابین قرار بود قنطار نیز آزاد شود ولی وقتی اسیران لبنانی در آلمان از هواپیما پیاده شدند ، در کمال شگفتی ، اثری از این اسیر قدیمی در بین آنها نبود.
در آن زمان نیز "نصرالله" خلف وعده اسرائیلی ها را حماقت خواند و گفت که آنها در نهایت مجبور خواهند شد قنطار را آزاد کنند.
اسرائیلی ها ، قنطار را با "رون آراد" مقایسه می کردند ، زیرا آراد نیز مانند قنطار وصف "قدیمی ترین" را با خود دارد: او قدیمی ترین نظامی اسرائیلی است که در لبنان مفقود شده و اسرائیلی ها انتظار داشتند تکلیف قنطار را در معامله ای برای آزادی یا دستکم تحویل جسد آراد مشخص کنند.
مجموع این عوامل باعث می شد تا وعده آزادی قنطار ، فقط یک سخن سیاسی ارزیابی شود ولی کسانی که نصرالله را می شناختند منتظر تحقق آن بودند تا آن که عملیات "وعده صادق" که به جنگ 33 روزه منتهی شد ، شکل گرفت و در نهایت در روز چهارشنبه 26 تیر1387 ، اسرائیلی ها با تحویل گرفتن اجساد دو نظامی خود که در عملیات "وعده صادق" به دست حزب الله افتاده بود ، نه تنها سمیر قنطار را -آن هم بدون این که سخنی از رون آراد به میان آید - آزاد کرد بلکه 4 رزمنده حزب الله که در جریان جنگ 33 روزه اسیر شده بودند را به همراه اجساد 200 لبنانی و وفلسطینی تحویل حزب الله داد و بدین ترتیب نصرالله بار دیگر ثابت کرد یا سخن نمی گوید و یا اگر سخنی هم بگوید بدان عمل می کند .
كاظمي