عصرایران؛ سیدفرجام کمانه - دو شب ازحذف ایتالیا در ضربات بی‌رحم پنالتی گذشته است این حذف البته فقط حذف یک تیم نبود، از لحظه حذف ایتالیا همه رسانه‌های جهان بازتاب‌دهنده غم و شوک حذف جان لوییجی بوفون شده‌اند، بوفون برای فوتبال جهان یک ستاره‌ی بی‌بدیل است. کسی که خیلی‌ها در نقاط مختلف دنیا به‌خاطر او جام را نگاه می‌کردند. این یک رسم اصیل در بین فوتبال دوستان حرفه‌ای بوده و هست تا بوده هم همین بوده، چهره‌هایی که یادآور نوستالژی فوتبال دوستان هستند در هر جامی جذاب‌ترین آنها هستند.

کاپیتان بوفون ایتالیا هم برای فوتبال دوستان ایران و جهان یک تاریخ است، یک هویت است هویتی که هرگز امثال نویر به این سادگی‌ها به آن نخواهند رسید، هنوز مانده تا یک بازیکن حتی ستاره، بتواند خود را جزئی از خاطرات مردم کند بتواند بخشی از هویت ذهنی یک جمعیت و ملت و فراملت شود، آنچه در جام جهانی 94 آمریکا اتفاق افتاد و برچسب دوپینگ دیگو مارادونا را از جام کنار گذاشت و بعد از آن جام برای خیلی‌ها بی‌معنی شد،نمونه ای از تهی شدن یک جام از نوستالژی بود.

اكنون یورو برای خیلی‌ها يخ كرده و بي رمق شده است. برای ما که بوفون برایمان تداعی عابدزاده است. از نسل نزدیک به او برای ما که بوفون بوی مالدینی می‌دهد، بوی دل پیرو، حتی بوی باجو..... برای من بوفن در روزهای اول فوتبالش لطیف‌ترین تغییر قابل پذیرش به‌جای جان لوکا، پالیوکا و لوکامالچه جانی فینال 94 بود، بوفون نخ تسبیح خاطرات نسل ها بوده که خاطرات فرانکو بارسی، روبرتو باجو و حتی دینو زوف را با حضور بوفون به هم وصل کرده‌ایم.

لعنت به این پنالتی‌ها که نگذاشت جام قهرمانی بر فراز دستان بهترین دروازه بان جهان با بازوبند کاپیتانی‌اش بالا رود خیلی از ما و خیلی‌ها در دنیای حرفه ای تماشاگران فوتبال به اوج لذت نوستالژیک می‌رسیدند اگر این جام به بوفون رسیده بود تکرار دینوزف در جام جهانی 1984 اسپانیا. افتخارات حرفه‌ای بوفون نسبت به محبوبیت عجیبش اکنون حتی کم‌اهمیت‌تر شده است. بوفون نوستالژی این جام بود و هیچ تراژدی بالاتر از خالی شدن از نمادهای خاطرات خوب نیست، بی‌شک محبوبیت بوفون فقط به‌دلیل افتخارات بی‌شمارش در دوران بازی 20 ساله‌اش نیست.

هرچند بوفون أين بار هم عالی بود حتی روی گل آلمان، بوفون نشان داد که در اوج سرعت عمل و آمادگی است. شیرجه صحیح و کشیده بوفون برای ضربه از فاصله 5 متری یک نمونه کامل مدرسه‌ای بود اما قانون فیزیکی شتاب ضربدر جرم توپ را عبور داد. در پنالتی‌ها هم اول بوفون بود که ایتالیا را جلو انداخت ولی حیف که بازیکنان ایتالیا نتوانستند قدر بشناسند. جی‌جی تقریباً همه ضربه‌ها را درست رفت و حتی آن توپ غیرمنصفانه آخر برای اثبات شوربختانگی پنالتی‌ها بود که از دست جی‌جی خودش را جدا کرد.

دلخوشی ما خاطره‌بازها قبل ترها این بود که همیشه نمادهای خاطره بازی‌مان در هر جام چندتایی بودند که با حذف یکی دل به دیگری خوش کنیم. بدبیاری‌مان در این جام حذف تنها سمبل خاطره‌بازی فوتبالی‌های حرفه‌ای است. جام بدون نوستالژی فقط دیدن فوتبال در زمان حال است اما تا الان با جی‌جی دیدن فوتبال هم زمان حال بود و هم غرق شدن در فوتبال قبل‌ترها.

این اصیل‌ها اصلاً کارکردشان همین است. از یک دونگا تا پله می‌شد رفت از یک فان باستن تا کرویف در ذهن می‌رفتیم ولی از امشب کسی وسط چمن نمانده که از او تا خاطره‌ای برویم، شاید این فاجعه بی‌خاطره شدن ناگهانی خودش بعدها خاطره‌ای شود... اما واقعیت تلخ امروز فعلاً این است که جام بدون نوستالژی جام تراژیک است

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه

راننده از ترس پلنگ فرار کرده رفته تو ماشین / درخواست کمک گرفتنش خیلی جالبه (فیلم)

رازهای جالبی از تایتانیک که شاید هرگز درباره‌اش نشنیده باشید (فیلم)

فیلم های دیگر

این لحظه با حافظ

نظرات کاربران

خبر بعد خبر قبل

لینک کوتاه: کپی لینک

‌گزارش خطا در خبر

بازدید از صفحه اول

ارسال به دوستان

نسخه چاپی

ارسال به تلگرام

نظرات بینندگان

انتشار یافته: ۳

در انتظار بررسی: ۴۱

غیر قابل انتشار: ۰

ناشناس

۱۸:۱۹ - ۱۳۹۵/۰۴/۱۴

پاسخ

تیم ها شدن بدون ستاره و این افتضاحه قبلا هر تیمی یک دو جین ستاره داشت که نصفش رو نیمکت می نشست و اصلا بازی بهش نمیرسه همین ایتالیا دنیایی از ستاره بود بوفون کاناوارو دل پیرو توتی اما الان چی فوتبال شده ماشین برای ما به قول شما خاطره بازها این فاجعه است به قول داداشم که هر دفعه میگه چه جام بیخودیه

ناشناس

۱۸:۵۹ - ۱۳۹۵/۰۴/۱۴

پاسخ

بسیار بی منطق

یاوری

۱۹:۰۰ - ۱۳۹۵/۰۴/۱۴

پاسخ

این که هر شخصی که طرفدار تیم خاصیه بیاد و حرف دلشو روی یه سایتی بزنه که مخاطباش طرفدار تیم های مختلف هستن درست به نظر نمی رسه ، این که یه تیم جلوی قهرمان جهان صدو و بیست دقیقه دفاع کرده و تو ضربات پنالتی باخته ، باعث نمی شه که ضربات بی رحم باشن ، اتفاقا این بار خیلی هم ضربات عادلی بودن ! ، لفظ امثال نویر هم خیلی جالبه ؛ نویر همین الان هم هویت خودشو داره و چندین ساله بهترین دروازه بان دنیاست ، فقط می تونم بگم از دیدن چنین مطلبی روی اسن سایت متاسفم ...