پیشنهاد احمد توکلی: الگوی شیلی برای واگذاری پروژه به نیروهای مسلح

«احمد توکلی» این ایده را که همه اقتصاد ایران دست سپاه است؛ قبول ندارد «اینکه می‌گویند هر جای اقتصاد ایران را نگاه می‌کنی سپاه است، این درست نیست. قضاوت منصفانه‌ای نیست».

به گزارش شرق، اما با شکل فعلی ورود این نهاد نظامی به اقتصاد هم مخالف است. او از مدل پینوشه در شیلی مثال می‌آورد و معتقد است دولت به‌جای واگذاری پیمانکاری اقتصاد به سپاه، بهتر بود مانند یک مأموریت جنگی با آن برخورد می‌کرد و به سپاه حق مأموریت می‌داد.

او که درباره فیش‌های حقوقی نامتعارف با گفت‌وگو کرده و نام آن را حرام‌خواری گذاشته، با اشاره به اینکه یکی از علت‌های این مسائل انتصابات است و یکی دیگر، رانت‌هایی است که به دستگاه‌های خاص داده می‌شود، افزود: «هرچند انتصاب‌ها از نظر من مهم‌تر است. مثلا سپاه طبق قانون اساسی مورد رجوع برای سازندگی است؛ تا اینجا، قابل دفاع است البته روشش می‌تواند بهتر از این باشد. یک مثالی از ژنرال پینوشه بزنم که کاری عقلانی کرد. زمانی‌که می‌خواست در شیلی از شمال تا جنوب بزرگراه بسازد، بزرگراه را قطعه‌بندی کرد و هر قطعه را تحویل یک لشکر از ارتش شیلی داد. به جای آنکه برای ساخت هر قطعه با لشکر ذی‌ربط قرارداد پیمانکاری ببندد، کارشان را مأموریت جنگی به حساب آورد و به آنها حق مأموریت جنگی داد. هر لشکر یک قطعه را گرفت و درواقع به هرکدام یک مأموریت جنگی داد و برحسب کیفیت و زمان مناسب‌تر جایزه و مدال هم می‌داد.

به این ترتیب همه می‌خواستند زودتر و بهتر کار را تحویل دهند. بنابراین فرمانده، انگیزه داشت آدم‌های خوبی را به ارتش جذب کند تا کار زودتر جمع شود. ولی ما پروژه پیمانی می‌دهیم و این خوب نیست. اگر سپاه یا ارتش کاسبی کنند یا به اسم آنها کاسبی شود، در هر رشته‌ای می‌توانند کاسبی کنند. آن‌وقت چون نیروی مسلح است راحت‌تر جواز می‌گیرد، راحت‌تر ارز می‌گیرد، به این دلیل که از او حساب می‌برند. اینها مضر است».

«احمد توکلی» پیش از این هم درباره این ایده خود صحبت کرده بود. او مهرماه ٩٢ گفته بود: «من از زاویه‌ای از حضور نظامیان در اقتصاد دفاع هم کرده‌ام، قانون اساسی می‌گوید ظرفیت‌ تولیدی نیروهای نظامی در زمان صلح نباید بی‌کار بماند و باید در روند سازندگی و توسعه دخالت داشته باشد؛ یک وقت ما این دخالت را جوری ترجمه می‌کنیم که این اتفاق می‌افتد که اینها فعالیت اقتصادی انتفاعی می‌کنند.

یک وقت این‌جور است و بانک می‌زنند، شرکت پیمانکاری می‌زنند و مشابه اینکه الان به این مسیر می‌رویم. یک وقت مثل بعضی از کشورها ارتششان را (در خدمت تولید درمی‌آورند) پینوشه که ما به ‌هزارویک دلیل با او خوب نیستیم، از ارتشش این‌طور استفاده کرد و کار درستی بود. می‌توانیم راهی پیدا کنیم تا نیروهایی که انگیزه درست و قوی برای خدمت به مردم دارند، توانش را هم دارند و تربیت‌شده هستند، از آنها استفاده شود اما تبدیل به کانون قدرت اقتصادی نشوند».