نمره عالي شهيد خزايي و نمره مردودي جام جم

ديروز وقتي خبر شهادت محسن خزايي در حلب منتشر شد شايد خيلي از اهالي رسانه او را نمي شناختند. حالا ولي اسم او و عكس او يك مدال افتخار است روي سينه همه خبرنگارها.

راستش من هم شهيد خزايي را نمي شناختم اما از همان خبرهاي منتشر شده در لحظات پس از شهادتم دانستم كه چه شوقي براي شهادت داشته است. تصوير چتي كه با يكي از دوستانش كرده بود نشان مي داد توي صف شهادت ايستاده تا نوبتش برسد.

او حالا سهمش به حرفه اش و البته سرزمينش را ادا كرده و در جايي خوب دارد لبخند مي زند،ولي ما رسانه ها چطور؟ آيا ما سهم مان را نسبت به او كه شهيد اين سرزمين و البته همكار مان بود ادا كرده ايم؟ بايد يكي همت كند و پوشش خبر شهادتش را در رسانه ها رصد كند تا بدانيم با خودمان چند چنديم تا يادمان بيايد تا چه اندازه نسبت به يك هم صنف مان بي تعصب و كم غيرتيم؛ شهيد بودنش و اهميت رسانه اي بازتاب خبر شهادتش به جاي خود.


در اين كم كاري ها، به نظرم روزنامه جام جم ركورد زده است. امروز صبح اول وقتي روزنامه جام جم را ديدم دلم گرفت. روزنامه صدا و سيمای جمهوري اسلامي ايران كه محسن خزايي برايش كار مي كرد، در صفحه اول خودش تنها يك تيتر ساده و كوچک به او اختصاص داده است: «شهادت خبرنگار صدا و سيما در حلب»؛ فقط همين!

متن خبر هم در نيم تاي پايين صفحه 3 روزنامه و در نيم تاي پايين در كمتر از صد كلمه منتشر شده، بي آنكه هيچ اشاره اي به سابقه او،خانواده اش،جزئيات شهادتش و ... پرداخته شود.

چرا نبايد امروز عكس محسن خزايي عكس يك يا خبر شهادتش تيتر يك جام جم مي شد؟ همكاران من در اين روزنامه با چه استدلالي فقط يك تيتر ساده به همكاراشان اختصاص داده اند؟ آيا خبر دير به دست شان رسيده است؟خبرگزاري ها، شهادت محسن را قبل از ساعت 17:30 ديروز (شنبه 22 آبان) مخابره كرده اند.

شايد فرصت كافي براي تهيه گزارش اختصاصي و خواندني نبود ولي مگر در روزنامه جام جم چه ساعتي كركره ها را پايين مي كشند و كار را تمام مي كنند كه نمي شد كار ويژه تري برايش انجام بدهند؟

از نظر دوستان ما در اين روزنامه «تور مجرمان در آريشگاه ها» مهم تر است يا شهادت رفيق شان؟ ارزش خبري «تشديد اعتراض ها با يك كشته در آمريكا» را بايد درشت تر بنوسيند يا شهادت يكي از اصحاب رسانه اي ايران؟ «بومي سازي قراردادهاي جديد خودرويي» چه اهميتي دارد كه شهيد شدن يك خبرنگار ايراني كيلومتر ها آن طرف تر از خانه و خانواده اش به دست تكفيري ها ندارد؟

روزنامه جام جم به فروش روي كيوسك فكر كرده كه تصوير «بهاره رهنما» و «مهران غفوريان» را 10 برابر بزرگ تر از عكس شهيد خزايي منتشر كرده است؟

چرا متن خبر فقط بايد 100 كلمه باشد،ان هم در گوشه پايين صفحه؟ 

خدا وكيلي، در بقيه رسانه هاي دنيا با خبرنگاران كشته شده در جنگ شان اينطور رفتار مي كنند؟ يكي از دوستانم تصويري منتشر كرده از نشريه تايمز كه روز بعد از شهادت خبرنگارش در سوريه چطور خبر را پوشش داده و عكس او را عكس يك كرده است.

حتما فردا روزنامه جام جم سعي خواهد كرد آب رفته را به جوي برگرداند و تيتر درشت خواهد زد و عكس بزرگ خواهد رفت اما نسخه امروز اين روزنامه نشان داد تا اگر سوريه را اب هم ببرد، بعضي از ما را خواب مي برد.

بعد از اين هم هر چه منتشر شود گزارش كار است و تنها براي رفع تكليف. حتما عكسش را به زودي روي بنر ها بزرگ چاپ مي كنند و در همايش هاي صدا و سيما بخشي از دكور برنامه ها خواهد شد. شهيد خزايي از زندگي اش نمره عالي گرفت اما خيلي از رسانه ها و البته روزنامه جام جم در اين آزمون ساده مردود شدند.

خبرنگاران تلويزيون از سوي خبرنگاران بی بی سی فارسی مسخره می شدند و متهم بودند بر عكس آنها كه در شرايط جنگی درست در وسط ميدان هستند؛ جرات اخبار جنگی را نقاط دور تهيه و ارسال مي كنند اما حالا مي شود اسم محسن خزايي را به آنها يادآوري كرد. كاش قدرش را بدانيم...