اجرای مراسم رقص خانم ايرانی در کانادا

برنا: طراحي اين رقص يک ساعته را که کابلي به عهده داشته طي هفته هاي گذشته با همراهي 9 رقصنده زن گروه وشتون براي نخستين بار پس از پيروزي انقلاب اسلامي در شهرهاي مختلف کانادا روي صحنه رفته است.

"فرزانه کابلي" هنرپيشه ايراني که محافل فرهنگي غرب از وي با عنوان طراح رقص و رقصنده سرشناس ايران ياد مي کنند، براي اولين بار پس از انقلاب اسلامي در کانادا به روي صحنه رفت.

اين زن همراه با گروه رقص "وشتون" در شهرهاي تورنتو و مونترال به اجراي رقص پرداخت.

بنا بر اين گزارش، گروه رقص وشتون به ابتکار آيدا مفتاحي، دانشجوي دکتراي رقص در دانشکاه يورک و از شاگردان پيشين فرزانه کابلي در تورنتو تاسيس شده است.

طراحي اين رقص يک ساعته را کابلي به عهده داشته است که طي هفته هاي گذشته با همراهي 9 رقصنده زن گروه وشتون در شهرهاي مختلف کانادا اجرا شد.

همسر هادي مرزبان، که امروز 59 سال سن دارد و آموزش رقص را از دوران کودکي آغاز کرده به صداي آمريکا گفته است علاقه عميق او به رقص و تشويق خانواده اش از عوامل مهمي بوده اند که آتش اين عشق را زنده نگهدارد.(!)

او پس از انقلاب اسلامي در سال 57، تک رقصنده باله ملي ايران بود و در در سفر به کشورهاي مختلف به اجرا مي پرداخت.

راديو امريکا در تحليلي در اين خصوص با تقدير از فعاليت‌هاي کابلي، اعلام کرد: گرچه پس از انقلاب اسلامي در ايران، رقص و بويژه حضور زنان در آنچه که بعدها «حرکات موزون » خوانده شد با چالش‌ها و محدوديت هاي جدي روبرو بود اما در طي چند دهه گذشته نام فرزانه کابلي و رقصندگان او همواره درگوشه و کنار اخبار کشور به گوش مي رسد.

اين هنرپيشه سابق سينما که ماه گذشته براي طراحي و اجراي رقص به تورنتو سفرکرده بود در گفتگوي ويژه با صداي آمريکا گفته است: گرچه رقص در جامعه کنوني ايران با دشواري ها و محدوديت‌هاي بسياري روبروست اما چالش‌هاي موجود و تحولات سياسي و تغييرات اجتماعي پس از انقلاب اسلامي در ايران فرصتهاي مغتنمي براي يادگيري و پيشرفت من فراهم کرده است.

راديو امريکا همچنين در تکميل گزارش خود آورده است: خانم کابلي که مدتها قبل شرکت رقص خود را در تهران تاسيس کرد امروزعلاوه بر طراحي و اجراي رقص، مسئوليت آموزش حدود صد دانش آموز را نيز به عهده دارد.

اين هنرپيشه زن که شيفته رقص فولکلوريک ايران است در ادامه گفتگو با صداي امريکا گفته است که طي 30سال گذشته با مشکلات بي شماري براي ادامه حرفه مورد علاقه اش دست و پنجه نرم کرده و در برابر تفکري که رقص را با ابتذال و برهنگي روي صحنه برابر مي داند در حد توان خود مقاومت کرده است.